Yubileina Hall, Σόφια, 18 Νοεμβρίου 2011
support: As I Lay Dying, Septic Flesh
Για να μην καταντήσω κουραστικός και γραφικός, δεν θα αναφέρω τίποτα από την εκδρομή, που μας βγήκε ακόμα πιο φθηνά και οικονομικά (βενζίνες, φαγητό, ξενοδοχείο). Θα ταίριαζε να προσθέσω το τραγουδάκι που λέγαμε στο δημοτικό: επεράσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα...
Και γύρω στις 7, καταφθάνουμε στο χώρο της συναυλίας, το οποίο είναι μια μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων σε ένα πανεπιστημιακό κτίριο. Αν αφήσουμε στην άκρη το γεγονός ότι περιμέναμε τζάμπα στο κρύο πίσω από μια ουρά εκατό ατόμων (οι οποίοι δεν είχαν εισιτήρια) ενώ η κανονική είσοδος ήταν παραδίπλα, αξίζει να αναφέρουμε ότι εμείς, το κουαρτέτο των παλιοκοζανιτών, πήραμε πάλι τη δόση μας από CO2 και τα παρεμφερή· πήγαμε και κάτσαμε πίσω από τα λεωφορεία, για να ζεσταθούμε από την εξάτμιση!
Η απαραίτητη γκρίνια:
Τελικά μπαίνουμε μέσα και βλέπουμε ότι απαγορεύεται το κάπνισμα στο χώρο της συναυλίας. Και ευτυχώς που το κοινό τήρησε την απαγόρευση και γλυτώσαμε τις συνθήκες θαλάμου αερίων επειδή ο χώρος δεν είχε εξαερισμό! Μόνο κάτι μικρά παράθυρα ήταν ανοικτά! Όλοι έβγαιναν για τσιγάρο στον μικροσκοπικό προθάλαμο, όπου βρισκόταν επίσης το μίνι-μπαρ με τα ποτά και το merchandise, αλλά και ο δρόμος προς τις τουαλέτες. Εκεί, καταλαβαίνετε ότι γινόταν της μουρλής. Συμπέρασμα: ακατάλληλος ο χώρος για μια sold-out συναυλία, όπως στην προκειμένη περίπτωση. Με κοινό γύρω στα 300-400 άτομα, τα πράματα θα ήταν υποφερτά.
Ελληνική συμμετοχή:
Βγαίνουν οι «δικοί» μας Septicflesh και γίνεται χαμός! Μάλιστα! Αυτό δεν το περίμενα από τους Βούλγαρους. Στα έξι τραγούδια που παίξανε για 30-40 λεπτά (τέσσερα από τον φετινό δίσκο και δύο από τον Communion), οι Septics απέδωσαν επαγγελματικά και ικανοποιητικά, οι γείτονες ξεσηκώθηκαν και συμμετείχαν στο σόου τους και αν έλειπαν κάτι ατάκες του στυλ "come on motherfuckers" και "ready? one, two, three, go!" που πετούσε ο frontman Σπύρος δυο-τρεις φορές σε κάθε τραγούδι, θα ήταν ακόμα καλύτερα τα πράματα. Αυτό όμως δεν φαίνεται να πτόησε καθόλου τον υπόλοιπο κόσμο. Να μην ξεχάσω πάντως να αναφέρω την απίστευτη βάση του μικροφώνου, που σβήνει ακόμα κι αυτή του Joutsen των Amorphis!
Septicflesh setlist
Ελληνο-αμερικάνικη συμμαχία:
Σκεφτόμασταν κατά πόσο ταιριάζουν οι αμερικανοί As I Lay Dying ή όχι σ'αυτό το συναυλιακό πακέτο. Με το που βγήκαν, πήραμε την αποστομωτική απάντηση. Με το εναρκτήριο "Within Destruction", μας πήραν και μας σήκωσαν και δεν μας άφησαν μέχρι το τέλος, μετά από δέκα τραγούδια-δυναμίτες και γύρω στα 40-45 λεπτά που διήρκησε αυτή η έκρηξη αδρεναλίνης! Απίστευτη ενέργεια από ένα συγκρότημα που δύσκολα (μάλλον απίθανο) θα δούμε από τα μέρη μας. Τι άλλο μας έμεινε: ο ντράμερ να παίζει και να κάνει «μύλο» και ο τραγουδιστής Τιμ Λαμπέσης να είναι... τούμπανο (διπλάσιος σε όγκο και μπράτσα από το μέσο όρο) και να τραγουδάει κάνοντας ταυτόχρονα headbanging!
As I Lay Dying setlist
Σουηδική επέλαση:
Οι Amon Amarth εμφανίζονταν για πρώτη φορά στη Βουλγαρία, οπότε καταλαβαίνετε ότι το κοινό έπαθε παροξυσμό με το που πάτησαν το πόδι τους στη σκηνή. Βέβαια, ούτε εμείς τους είχαμε ξαναδεί (παρόλο που παίξανε άλλες δύο φορές στην Ελλάδα, το 2007 και πρόπερσι). Κοντά στη μία ώρα και σαράντα λεπτά διάρκεια, με δέκα έξι τραγούδια επικεντρωμένα στα δύο τελευταία άλμπουμ, αλλά και τα κλασικά άσματα από τις προηγούμενες δουλειές (Death in fire και Pursuit of vikings, λόγου χάρη), οι σουηδοί απέδειξαν ότι αυτή τη στιγμή είναι ένα από τα κορυφαία ευρωπαϊκά συγκροτήματα του σκληρού ήχου. Με το πέρας το σόου, όλοι (κοινό και συγκρότημα) είχαν ένα χαμόγελο ευτυχίας πάνω τους! Ο ήχος, σε γενικές γραμμές, ήταν πολύ καλός.
Amon Amarth setlist
Υ.Γ. 1: Η στάση στο χωριό Γκραντεσνίτσα θα γίνει πλέον θεσμός!
Υ.Γ. 2: Θέλω μηχανή που να βγάζει καλές φωτογραφίες σε συναυλίες... επειγόντως!
support: As I Lay Dying, Septic Flesh
Για να μην καταντήσω κουραστικός και γραφικός, δεν θα αναφέρω τίποτα από την εκδρομή, που μας βγήκε ακόμα πιο φθηνά και οικονομικά (βενζίνες, φαγητό, ξενοδοχείο). Θα ταίριαζε να προσθέσω το τραγουδάκι που λέγαμε στο δημοτικό: επεράσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα...
Και γύρω στις 7, καταφθάνουμε στο χώρο της συναυλίας, το οποίο είναι μια μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων σε ένα πανεπιστημιακό κτίριο. Αν αφήσουμε στην άκρη το γεγονός ότι περιμέναμε τζάμπα στο κρύο πίσω από μια ουρά εκατό ατόμων (οι οποίοι δεν είχαν εισιτήρια) ενώ η κανονική είσοδος ήταν παραδίπλα, αξίζει να αναφέρουμε ότι εμείς, το κουαρτέτο των παλιοκοζανιτών, πήραμε πάλι τη δόση μας από CO2 και τα παρεμφερή· πήγαμε και κάτσαμε πίσω από τα λεωφορεία, για να ζεσταθούμε από την εξάτμιση!
Η απαραίτητη γκρίνια:
Τελικά μπαίνουμε μέσα και βλέπουμε ότι απαγορεύεται το κάπνισμα στο χώρο της συναυλίας. Και ευτυχώς που το κοινό τήρησε την απαγόρευση και γλυτώσαμε τις συνθήκες θαλάμου αερίων επειδή ο χώρος δεν είχε εξαερισμό! Μόνο κάτι μικρά παράθυρα ήταν ανοικτά! Όλοι έβγαιναν για τσιγάρο στον μικροσκοπικό προθάλαμο, όπου βρισκόταν επίσης το μίνι-μπαρ με τα ποτά και το merchandise, αλλά και ο δρόμος προς τις τουαλέτες. Εκεί, καταλαβαίνετε ότι γινόταν της μουρλής. Συμπέρασμα: ακατάλληλος ο χώρος για μια sold-out συναυλία, όπως στην προκειμένη περίπτωση. Με κοινό γύρω στα 300-400 άτομα, τα πράματα θα ήταν υποφερτά.
Ελληνική συμμετοχή:
Septicflesh setlist
Ελληνο-αμερικάνικη συμμαχία:
As I Lay Dying setlist
Σουηδική επέλαση:
Amon Amarth setlist
Υ.Γ. 1: Η στάση στο χωριό Γκραντεσνίτσα θα γίνει πλέον θεσμός!
Υ.Γ. 2: Θέλω μηχανή που να βγάζει καλές φωτογραφίες σε συναυλίες... επειγόντως!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου