Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Οι Ρεντ Φανγκ στο An

Το έχουμε δει τόσες φορές, αλλά αξίζει να το ποστάρουμε πάλι. Πρόκειται για τη βιντεοκλιπάρα των Red Fang για το τραγούδι Wires. Α, και στις 22 του Απρίλη (Κυριακή του Θωμά) εμφανίζονται στο Αν.


Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Otherwise ή, αλλιώς, νέο συγκρότημα

Από τα τόσα και τόσα καινούρια σχήματα που κυκλοφορούν, είπα να ανεβάσω αυτούς τους αμερικανούς από το Λας Βέγκας με το όνομα Otherwise για δύο λόγους: α) επειδή παίζουν ένα καλούτσικο μίγμα μοντέρνου hard-rock και β) επειδή ο ένας κιθαρίστας τους έχει ελληνική καταγωγή. Το οποίο μου θύμησε ότι έχω ένα σχετικό αφιέρωμα στα σκαριά και πρέπει κάποια στιγμή να το ανεβάσω. Δεν ξέρω ακριβώς πότε, αλλά σίγουρα πριν το Πάσχα. Δείτε/ακούστε το βίντεο για το τραγούδι Soldiers.


Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Deez Nuts 23-Μαρ-2012

Club 8Ball, Θεσσαλονίκη, 23 Μαρτίου 2012
support: Bios, Senseless


Hey!!! We're back, μετά από πολύ καιρό για μια ακόμα συναυλιακή ανταπόκριση. Ο λόγος είναι προφανής. Ο blog master είναι συνταξιδιώτης μας οπότε αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω. Το 8ball έχει γίνει εδώ και καιρό το δεύτερο σπίτι μας, καθώς οι εξορμήσεις μας εκεί είναι κάτι παραπάνω από συχνές τον τελευταίο καιρό. Και η φάση είναι ότι ο dim γουστάρει και τη μπύρα του μαγαζιού, οπότε σαν όλα να πάνε υπερβολικά καλά! Μετά από τους καθιερωμένους φραπεδοπεριπάτους πήραμε τα κουφάρια μας στο οκτάμπαλο. Η προσέλευση του κόσμου ήταν ανέλπιστα ικανοποιητική, αν αναλογιστεί κανείς πως στους Born From Pain είχε λιγότερους από παιδικό πάρτυ σε παιδότοπο!!! Αφού λάβαμε τη καθιερωμένη μας θέση δίπλα στον ηχολήπτη Mumra με μπλουζάκι Onslaught (sic), στη σκηνή ανεβαίνουν οι Bios. Τους είχαμε τσεκάρει με τον κουμπάρο πριν αρκετά χρόνια και τους είχα θαμμένους στο χρονοντούλαπο της μνήμης μου (τςς τι χαζαμάρα είπα πάλι!!!). Απ' όσο γνωρίζω έχουν κυκλοφορήσει ένα δισκάκι, το οποίο προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους αρέσει το σύγχρονο hardcore με μελωδικά περάσματα. Ιδιαίτερης μνείας χρίζει ο drummer ήταν εξαιρετικός και έχωνε συνέχεια. Next in line που λέει και η γιαγιά μου, οι Senseless που έχουν καινούρια κυκλοφορία στη γύρα. Βeatdown hardcore σε φάση First Blood, Final Prayer και λοιπούς. Δυναμικοί, με δικό τους fanbase (φίλων πάντα) ζέσταναν το λαό για τους Deez, οι οποίοι είναι χαβαλέδες τέρμα, χορευτικοί και πάνω κάτω!!! Η μουσική τους είναι punkοειδής με ραπαρίσματα και στίχους για ό,τι να 'ναι, καλώντας διαρκώς το κοινό να γκαρίξει μαζί τους. Δεν έπαιξαν πολύ ώρα και κάποια απο τα κομμάτια που συγκράτησα είναι τα "Rep your hood", "go vegan", "I hustle everyday", "sex sells" (αυτό ξαναπέστο ρήτορα!!!), "your mother should have swallowed you", "tonight we're gonna party". Κάποιος από το κοινό έδωσε στον JJ Peters να πιει τσίπουρο και ο τυπάς ζαλίστηκε!!! Διαρκής σκηνική παρουσία, παρότρυνση για φασαρία και γκαρίλα. Για μια ακόμα φορά περάσαμε εξαιρετικά και γεμίσαμε μια μέρα που θα πήγαινε άκλαυτη στη πανέμορφη πόλη της τέφρας. Μάλλον θα ξαναδώσω εξετάσεις να πάω φοιτητής!!!

Και πάμε στα υστερόγραφα... γιατί σαν να νύσταξα:
1. πολλά hailz στον περιπατητή που δίνει ενέργεια στο pit
2. εισιτήριο 0,5 ευρώ;;
3. μη μασάς θα τη βρούμε τη τρίλιζα (τις ξανθιές πάντα τις θυμάμαι...)
4. αχ, αυτή η κοπελιά με τη μωβ μπλούζα born from pain...
5. καλό κουράγιο στα παιδιά μου, που διαβάζουν... keep up!

Μέχρι την επόμενη φορά... purity in hearts and minds.
Godspeed

Ανταπόκριση: Όμηρος

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

The Wretched End

Ενδιαφέρον γκρουπ: The Wretched End. Τίτλος τραγουδιού: Death by Nature. Περισσότερες πληροφορίες στο metal-archives.com και όταν ακούσουμε όλο το νέο άλμπουμ Inroads.

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Τι γίνεται αν η αίσθηση του χιούμορ είναι σαν τα μαλλιά – κάτι που χάνουν οι άντρες όσο μεγαλώνουν;

Νικ Χόρνμπυ, Πώς να είσαι καλός

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Φαίνεται πως τα μέσα ενημέρωσης αισθάνονται πιο άνετα με τους κίβδηλους και τους φαύλους παρά με ανθρώπους που έχουν αρχές.

Σολ Μπέλοου, Ένας ανήσυχος Δεκέμβρης

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Η πολυαναμενόμενη επιστροφή των On Thorns I Lay

Και εκεί που νομίζαμε ότι είχαν διαλυθεί, μάθαμε πριν δύο χρόνια ότι υπάρχουν και ηχογραφούν, με το χαλαρό τους τρόπο. Και πριν λίγες μέρες, οι On Thorns I Lay δώσανε στη δημοσιότητα τα νέα τους τραγούδια. Όλη την παραϊστορία με τις δισκογραφικές, τις καθυστερήσεις, τα τραγούδια που έχουν γραφτεί εδώ και χρόνια και τα λοιπά, θα τα μάθουμε στην πορεία. Εσείς ακούστε παρακάτω τα νέα τραγούδια, που έχουν τη φωνή της Maxi Nil σε πρώτο πλάνο και κάποια brutal φωνητικά που ξαναχρησιμοποίησαν μετά από καιρό. Περισσότερα θα πούμε εν καιρώ.

(facebook.com/pages/On-Thorns-I-Lay)

Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Προβλέπεται καυτός Ιούνιος

Δεν ξέρω τι έχουν στο μυαλό τους οι εγχώριοι διοργανωτές και αποφάσισαν μέσα σε τρεις εβδομάδες να φέρουν τα κάτωθι συγκροτήματα για συναυλίες. Έχουμε και λέμε (από τα τέλη Μαΐου): Lamb of God 28 ΜΑΪ, Sepultura 30 ΜΑΪ~3 ΙΟΥΝ, Sacred Reich 7 ΙΟΥΝ, Obituary 8-9 ΙΟΥΝ, Overkill 12-13 ΙΟΥΝ (μεσοβδόμαδα;!), Blind Guardian 15~17 ΙΟΥΝ, Lynyrd Skynyrd 18 ΙΟΥΝ, Pennywise 19 ΙΟΥΝ, Megadeth 20 ΙΟΥΝ και 1η Ιούλη το τσεκουρεμένο (από Black Sabbath) Rockwave με Machine Head, Paradise Lost και τους φίλους του Όζι (κλάιν μάιν!). Σίγουρα, αν ζούσα στας Αθήνας θα είχα πρόβλημα να διαλέξω ποιες θα παρακολουθήσω και ποιες όχι. Και πάλι, νομίζουν ότι όλος ο μεταλικός κόσμος έχει φράγκα να πηγαίνει σε μία συναυλία τη βδομάδα;! Με μια πρώτη ματιά, πάντως, θα κοιτούσα να τα βολέψω για να δω Lamb of God, Sacred Reich, Obituary, Pennywise και Machine Head.

Έλα όμως που δεν ζούμε στην Αθήνα. Τι μένεις για μας τους βορειοελλαδίτες, ειδικά τώρα που οι εισροές χρημάτων έχουν στενέψει/στερέψει;! Sepultura, Obituary και ίσως Blind Guardian. Γιατί; Επειδή τους δύο πρώτους δεν έτυχε να τους δω. Ειδικά οι δεύτεροι λέγεται ότι θα είναι οι headliners ενός brutal, θεσσαλονικιώτικου φεστιβάλ(*) μαζί με Vallenfyre και Tankard. Not bad at all... Λέω «ίσως» για τους γερμανούς Guardians, επειδή η τελευταία φορά που τους είδα ήταν το 1996(!) και χρειάζεται να γίνει μια... «ενημέρωση», ένα συναυλιακό update, βρε αδερφέ, αλλά θα παίξει ρόλο η τιμή του εισιτηρίου! Όσον αφορά για όλα τα υπόλοιπα... υγεία να 'χουμε και όλο και κάπου θα τα ξαναπετύχουμε (τους Skynyrd μόνο αν μετοικίσουμε στο αμέρικα!).

*13/3 update*
Φεστιβάλ ναι, αλλά με headliners Exodus και μαζί τους οι Obituary, Heathen, Tankard, Vallenfyre!

*29/3 update στο προηγούμενο update
Βγάλανε τους Tankard και Vallenfyre και στη θέση τους βάλανε τους... Morgoth;! Οι οποίοι έχουν να βγάλουν άλμπουμ από το 1996; Για την ακρίβεια είχαν διαλυθεί τότε. Φέρτε καλύτερα τους ολλανδούς Gorefest! Αθάνατη Ελλάδα, που ξέρεις να ξεθάβεις, να ανασταίνεις ή/και να ανακαλύπτεις μπάντες με... 15 χρόνια καθυστέρηση!

Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Born From Pain 4-Μαρ-2012

Club Eightball, Θεσσαλονίκη, 4 Μαρτίου 2012
support: Rafferty Rules, One Last Breathe


Τραγικότατη προσέλευση κόσμου! Κάτι παραπάνω από οικογενειακή συγκέντρωση ήταν το βράδυ της Κυριακής στο H/C live: 60 άτομα; Ίσως λίγο παραπάνω! Τα συγκροτήματα της πόλης να μαζέψεις μόνο, γεμίζεις το μαγαζί. Τι να λέμε τώρα...

Οπότε θα αναφερθώ σε λίγα πράματα. Ξεκινώ από τη μουσική έκπληξη της βραδιάς που ήταν η εμφάνιση των Rafferty Rules. Το γκρουπ κάνει ένα reboot της καριέρας του, έχει αποκτήσει πλέον απίστευτη τεχνική κατάρτιση, έχει έναν φοβερό frontman και παίζει μοντέρνο μέταλ, έτσι απλά! Αυτό που χρειάζεται πλέον είναι πολλά live για να αποτυπωθεί στη μνήμη του μεταλικού κόσμου, ακόμα και ως support οποιουδήποτε μεγάλου (και καλά) γκρουπ. Όταν κυκλοφορήσει το νέο τους CD, μην το χάσετε!

Όσον αφορά τους ολλανδούς headliners; Ανέβηκαν στο σανίδι και μας ταρακούνησαν όπως έπρεπε. Ο επικοινωνιακός τραγουδιστής προσπαθούσε συνεχώς να κινητοποιήσει το λιγοστό κόσμο και σιγά-σιγά τα κατάφερε. Παίξανε κάτι λιγότερο από μια ώρα, αλλά δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις γι'αυτό. Αφού κι ο Όμηρος ξέδωσε και έπιασε το μικρόφωνο, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε παραπάνω από πετυχημένη την παρουσία τους. Τραγούδια; Όλα τα γνωστά: Rise or Die, Sons of a Dying World, The New Hate, Sound of Survival, Day of the Scorpio, Stop at Nothing, δύο καινούρια και άλλα.

Πριν το live, σκεφτόμουνα να κράξω τους διοργανωτές για τα €3 παραπάνω στην τιμή σε σχέση με την Αθήνα, αλλά στο τέλος είπα χαλάλι, ας μαζέψουν λίγο παραπάνω φράγκα, μήπως και συνεχίσουν να φέρνουν γκρουπ από τα μέρη μας που τους βλέπουν... τρεις κι ο κούκος! Until next time...

Υ.Γ.: Βραδιά με... γαϊδουράκια και αναπωλήσεις: μα καλά, παίζουν ακόμα Rasmus?! Και ο φίλτατος άγνωστος που με χαιρέτησε, ποιος ήταν;! Χαιρετισμούς και στην Αλεξία.

Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Games of my youth

Ποια ήταν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια με τα οποία «έλιωσα»! Μια προσωπική λίστα γεμάτη αναμνήσεις!

The (early) PC years
Όταν ακόμα οι υπολογιστές ήταν πολυτέλεια! Μαζευόμασταν στο σπίτι του μοναδικού φίλου που είχε έναν Amstrad και παίζαμε με τις ώρες. Η πρώτη μου ανάμνηση είναι το Commando το οποίο φόρτωνε από... κασέτα(!), έκανε πάνω από μισή ώρα να φορτώσει και όταν ερχόταν η ώρα να παίξουμε, χάναμε σχεδόν αμέσως! Αυτό έγινε πολλή παλιά και για πολύ λίγο. Και η οθόνη φυσικά ήταν μονόχρωμη. Όπως επίσης και στο κλασικό Space Invaders που παίξαμε στο πρώτο PC του συνονόματου ξαδέρφου.

Σε έναν Schneider II άλλου φίλου (μετεξέλιξη του Άμστραντ) αφιερώσαμε πολύ χρόνο στο κλασικό Lakers vs. Celtics, το λεγόμενο και Bball. Το οποίο ξαναθυμηθήκαμε χρόνια μετά στο πανεπιστήμιο, στο πρώτο έτος στην Ξάνθη. Τα "διπλά" στο εργαστήριο των υπολογιστών έδιναν και έπαιρναν εκείνο το εξάμηνο!


The Early Days (στα ηλεκτρονικά)
Όταν στο γυμνάσιο αρχίσαμε και μπαίναμε στα ηλεκτρονικά, τα πρώτα παιχνίδια με τα οποία «καταπιαστήκαμε» ήταν τα κλασικά Tetris και Super Pang, τα οποία ήταν συνήθως ελεύθερα, καθώς όλοι περίμεναν να παίξουν στα πιο τρέντι, καινούρια παιχνίδια. Το δεύτερο πάντως αποτέλεσε μόνιμη αγάπη, το οποίο τίμησα αργότερα και στα Mame για PC.

Όταν επισκεφτόμασταν το χωριό το χειμώνα, το μόνο που είχαμε να κάνουμε ήταν τα ηλεκτρονικά. Και επειδή όλα τα καλά ήταν πιασμένα, το μόνο διαθέσιμο για μένα και τον ξάδερφο ήταν το Moon Patrol και το 1942. Λιώσιμο με το πρώτο, με τον έναν να οδηγεί και να πηδάει εμπόδια και τον άλλο να πυροβολεί και να χτυπάει αντιπάλους! Ομαδικό παιχνίδι με ένα εικοσάρικο!

Όταν βρήκαμε το χρόνο, πέσαμε με τα μούτρα στα Cadillacs & Dinosaurs και στο Cabal όπως και στη συνέχειά του, το Blood Bros. πιο γνωστό σε μας ως Καουμπόης και Ινδιάνος, το οποίο επισκεπτόμουν (τάιζα δηλαδή) και αργότερα, σε ένα μηχάνημα στα παλιά ΚΤΕΛ όταν πήγαινα στο φροντιστήριο αγγλικών ή όταν γυρνούσα!


Λίγο καιρό μετά, όταν η μόδα από το Shinobi παρήλθε, εγώ έκατσα και κόλλησα μ'αυτό και... εντρύφησα. Το πόσα εικοσάρικα (και μετά πενηντάρικα) έφαγα δεν θυμάμαι. Ακόμα και στα mame, ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι, το οποία τερμάτιζα μέσα σε ένα 20λεπτο.


The normal-PC years
Κάποια στιγμή στο λύκειο αγόρασα το πρώτο μου PC, με επεξεργαστή intel 386 και την απίστευτη ταχύτητα 40MHz στο τούρμπο. Ναι, είχε και κουμπί γι'αυτό, το οποίο το είχα μονίμως στο τούρμπο, αλλιώς η ταχύτητα έπεφτε στα 12MHz! Σ'αυτόν πρωτοέπαιξα το αγαπημένο Prince of Persia, το Prehistorik, τη συνέχειά του και πολύ πιο προηγμένο για την εποχή του Prehistorik 2, το Grand Prix Circuit σε τρίχρωμη version, γνωστό και ως F1 που είχε όλες τις πίστες της Φόρμουλα 1 (αλλά γιατί τις έτρεχες ανάποδα, δεν ξέρω) αλλά και το Bubble Bobble! Το τελευταίο πιο πολύ σαν άχτι, επειδή το πρόλαβα πολύ λίγο στα ηλεκτρονικά, καθώς ήταν μονίμως πιασμένο!




Τα φοιτητικά χρόνια!
Περιέργως, δεν κόλλησα με πολλά παιχνίδια στα φοιτητικά μου χρόνια, την εποχή που οι υπολογιστικές ταχύτητες αυξάνονταν συνεχώς και τα γραφικά βελτιωνόντουσαν συνεχώς. Το εξάμηνο που βρισκόμουν στην Ξάνθη γνώρισα το FIFA97 και αργότερα στη Θεσ/νίκη, όταν πήρα τον pentium III (στα 600MHz), κόλλησα με το καινούριο FIFA98. Πολύ χρόνο φάγαμε και στην πολύ καλή απομίμηση arcanoid με το όνομα Dx-Ball και αργότερα λιώσαμε για κάποιο διάστημα στα ίντερνετ καφέ με το Counter Strike. Μαζευόμασταν καμιά ντουζίνα παρέα και γινόταν ο χαλασμός στο μαγαζί. Οι ωραίες αναμνήσεις που έχω από τότε αφορούν περισσότερο τον χαβαλέ, τις ατάκες και το γέλιο που ρίχναμε παρά το ίδιο το παιχνίδι. Ευτυχώς «ξεκολλήσαμε» εύκολα.



Later on!
Απ' ό,τι είδατε μέχρι τώρα, δεν ανέφερα καθόλου Double Dragon, Wonder Boy, ProEvolution, Collin McRae και άλλα συναφή και διάσημα παιχνίδια. Και αυτό φαίνεται και στη συνέχεια που όταν έβρισκα χρόνο και ήθελα να θυμηθώ κάποιο παιχνίδι, έψαχνα τα παλιά και πιο απλοϊκά. Και όσο δεν ασχολήθηκα με το NBAJam όταν πρωτοβγήκε (και είχε προκαλέσει πάταγο) τόσο παραπάνω ασχολήθηκα πριν λίγα χρόνια! Ό,τι έπρεπε για διάλειμμα από τη δουλειά! Ομοίως με το Pang αλλά και το αρχαιότατο, παλιομοδίτικο και απλοϊκότατο Tehkan World Cup, αυτό που πριν είκοσι χρόνια είχε βγει σε επιτράπεζια μορφή. Classic!


Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Κυριακή βράδυ με hardcore ξυλίκη

Σ'αυτό το live το κοζανίτικο, συναυλιακό, εκδρομικό γκρουπ θα δώσει το παρών. Αν και η απορία μου είναι η εξής: ποιος ο λόγος της διαφοράς στην τιμή του εισιτηρίου στην προπώληση και στο ταμείο;