Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Disturbed - Asylum

Τι να πούμε για τους αμερικανούς Disturbed που δεν το ξέρετε ήδη; Με τον καιρό, το nu-metal μουσικό τους στυλ εμπλουτίστηκε με μπόλικα καθαρόαιμα μεταλικά στοιχεία, οδηγώντας τους σε ένα μοντέρνο hard-rock/heavy metal ήχο. Πάλι καλά για αυτούς, ειδάλλως θα είχαν «εξαφανιστεί» πολύ νωρίς από το μουσικό χάρτη. Η νέα τους δουλειά λέγεται Asylum και το αρνητικό στοιχείο είναι ότι δεν κάνει την υπέρβαση. Ακολουθεί την πεπατημένη, η οποία δεν είναι κακή, αλλά όταν έχεις να προσφέρεις 14 τραγούδια χρειάζεσαι και κάποια ανανέωση. Ξεχωρίζουν τα τρία πρώτα τραγούδια μετά την εισαγωγή, Asylum, The infection, Warrior και κανά-δυο μετά όπως π.χ. το Sacrifice. Υπάρχει και ένα που λέγεται ISHFWILF το οποίο είναι διασκευή στο πασίγνωστο τραγούδι των U2 "I Still Haven't Found What I'm Looking For". Παρακάτω δείτε/ακούστε το βίντεο για το ομώνυμο τραγούδι.

(myspace.com/disturbed)

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

The Showdown - Blood In The Gears

Θυμάστε που είχαμε αναφερθεί παλιότερα στους The Showdown; Όχι, ε; Δεν πειράζει... Κυκλοφορούν νέο άλμπουμ με τίτλο Blood In The Gears, με καλή παραγωγή, ρυθμικά τραγούδια που ακούγονται ευχάριστα. Όχι, δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα καινούριο στο είδος. Αλλά πάλι δεν ακούγονται βαρετοί. Οι φίλοι των Soilwork και λοιπών metalcore σχημάτων, ας τους τσεκάρουν.

(myspace.com/theshowdown)

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Προετοιμασία για Napalm Death...

...και για ανελέητο ξύλο στο Block33 και τη συναυλία του γκρουπ την άλλη βδομάδα. Τα επίσημα βίντεο-κλιπ του συγκροτήματος:

Από την τελευταία τους δουλειά, το ομότιλο Time Waits for No Slave και το On the Brink of Extinction.

Από το προηγούμενο άλμπουμ, Smear Campaign δείτε/ακούστε το
When All Is Said and Done,

Πηγαίνουμε στο 2005 και το The Code is Red... Long Live the Code:
Silence Is Deafening και το εντελώς διαφορετικό Morale.

Από το Enemy Of The Music Business του 2001 δείτε/ακούστε το Necessary Evil.

Από τις δεκάδες διασκευές, δείτε το Lowlife των Cryptic Slaughter.

Και από τα παλιότερα άλμπουμ έχουμε και λέμε: μέσα από το Inside The Torn Apart το Breed to Breathe, από το Diatribes το Greed Killing, από το Utopia Banished το World Keeps Turning και από το Harmony Corruption το κλασικό χιτ Suffer the Children.

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

The Prodigy - 18Σεπ2010

Γήπεδο μπάσκετ ΠΑΟΚ, Θεσσαλονίκη, 18 Σεπτεμβρίου 2010

Όσο κι αν φανεί περίεργο σε κάποιους, ήταν μια από τις πιο heavy συναυλίες που παρακολούθησα. Και εννοώ heavy, όπως το λέει η λέξη: βαριά μπάσα, καταιγιστικοί ρυθμοί που σε ταρακουνάνε. Ο κόσμος να αλυχτάει και να χτυπιέται, να χοροπηδάει πάνω-κάτω, δεξιά-αριστερά.

Δεν περίμενα να είναι τόσο γεμάτο το γήπεδο. Δεν περίμενα να έχει τόσες διαφορετικές μουσικές ομάδες ανθρώπων. Όλα τα μουσικά είδη τα έβλεπες εδώ. Αυτό ήταν ίσως το κέρδος μετά από τόσα χρόνια παρουσίας: σταμάτησαν να παίζουν ξύλο στις συναυλίες των Prodigy και άρχισαν πλέον να χορεύουν και να διασκεδάζουν. Και δεν περίμενα τόσο νεαρές ηλικίες. Εμείς είμασταν εκεί για να ακούσουμε "Out of space" και "Smack my bitch up" και αυτοί ήταν εκεί για τα καινούρια, "Omen" κ.λ.π. Όπως και να'χει, άξιζε και με το παραπάνω!

Το setlist της συναυλίας στα σχόλια.


Η κρίση γεννά ευκαιρίες



Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Silent Civilian - Ghost Stories

Τέσσερα χρόνια μετά την παρθενική τους κυκλοφορία, οι καλιφορνέζοι Silent Civilian επιστρέφουν με το νέο τους άλμπουμ που λέγεται Ghost Stories. Μια ενδιαφέρουσα κυκλοφορία για τους φίλους του metalcore που περιέχει πολλά thrash-οειδή στοιχεία. Ουκ ολίγες οι επιρροές/αντιγραφές τους, αλλά τι άλλο να περιμένεις από τα νέα συγκροτήματα του αμέρικα;! Δείτε/ακούστε παρακάτω το βίντεο για το τραγούδι τους Last One Standing. Απλό, πορωτικό, θέλετε τίποτα περισσότερο;

(myspace.com/silentcivilian)

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Raised Fist στας Αθήνας


Αυτούς θα ήθελα να τους δω. Αλλά βρε παιδιά, ανεβάστε τους και προς Θεσ/νίκη μεριά. Ή έστω Λάρισα! Τεσ-πα, να περάσουν καλά οι σκληροπυρηνικοί φίλοι μας.

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Avenged Sevenfold - Nightmare

Δεν παρακολουθήσαμε καλά τα πράματα γύρω από τους Avenged Sevenfold. Πέρυσι πέθανε σε ηλικία 28 ετών ο ντράμερ τους Jimmy "The Rev" Sullivan, πάνω που ετοιμάζονταν για τις ηχογραφήσεις του νέου τους άλμπουμ. Το συγκρότημα αποφάσισε να συνεχίσει και τη θέση του εκλιπόντος πίσω από το drumkit για τις ηχογραφήσεις ανέλαβε ο Mike Portnoy, των Dream Theater φυσικά (πρώτη έκπληξη). Τώρα μαθαίνουμε ότι ο Portnoy εγκαταλείπει τους Theater μετά από 20+ χρόνια (δεύτερη έκπληξη) και μετά το τέλος της περιοδείας των πρώτων θα παίξει/βοηθήσει και στην περιοδεία των Avenged. Στο άλμπουμ πάντως Nightmare, που κυκλοφόρησε πριν μήνες και δεν του έδωσα τότε ιδιαίτερη σημασία, βρίσκουμε τα τυπικά στοιχεία των Avenged Sevenfold· λίγο ποζεριά, λίγο μέταλ, λίγο post-grunge στοιχεία και στο σύνολο έχεις έναν καλούτσικο και ενδιαφέροντα hard-rock δίσκο. «Γεμάτος» ήχος, πολύ καλή παραγωγή, ό,τι πρέπει για έναν εμπορικό δίσκο του είδους. Κοίτα να δεις που τελικά μου αρέσει...

(myspace.com/avengedsevenfold)


Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Death Angel - Relentless Retribution

Αυτή η κυκλοφορία ήταν έκπληξη! Οι παλαίμαχοι φιλιππινο-αμερικάνοι Death Angel δείχνουν στον κόσμο πώς παίζεται το thrash εν έτη 2010. Φοβερά ριφ, δυναμικά φωνητικά, ακαταύπαστο κοπάνημα και τραγούδια που μπορείς άνετα να τα ξανακούσεις. Αυτό το τελευταίο ίσως είναι και το πλεονέκτημα του άλμπουμ τους με τίτλο Relentless Retribution. Μαζί με το φετινό άλμπουμ των Exodus είναι οι καλύτερες thrash-κυκλοφορίες made in Bay Area της χρονιάς.

(myspace.com/deathangel)


Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

All Out War - Into The Killing Fields

Η νεοϋρκέζικη hardcore-thrash μπάντα που ακούει στο όνομα All Out War και έχει κυκλοφορήσει τις δισκάρες For Those Who Were Crucified (1998) και Condemned To Suffer (2003) επέστρεψε και τρία χρόνια μετά την προηγούμενη δουλειά τους μάς παρουσιάζουν το Into The Killing Fields. Καταρχάς, τους αξίζουν συγχαρητήρια επειδή επιμένουν και συνεχίζουν να μας προσφέρουν τις μουσικές τους ακόμα και μετά από τα τόσα προβλήματα που αντιμετώπισαν με αλλαγές μελών, διάλυση και επανασυγκρότηση του συγκροτήματος, διακοπή συνεργασίας με την εταιρεία. Το άλμπουμ δεν έρχεται σε δεύτερη μοίρα· συνεχίζει από εκεί που είχαν μείνει. Το χρόνια περνάνε, ο δυναμισμός όμως παραμένει αναλλοίωτος. Από την αρχή μέχρι το τέλος, στα εννιά τραγούδια του άλμπουμ με συνολική διάρκεια 35 λεπτά, το κοπάνημα δίνει και παίρνει. Για τους φίλους του είδους, φυσικά!

(myspace.com/alloutwarny)

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Elysion

Silent Sr3am
Το συγκρότημα των Elysion το πρωτογνωρίσαμε στο φεστιβάλ της Μεσοποταμιάς πριν λίγο καιρό. Εκεί ακούσαμε τα τραγούδια τους τα οποία μέσα στα πλαίσια της συναυλίας ήταν μια χαρά. Η ερώτηση είναι τώρα αν στέκουν άνετα και μόνα τους. Μπορεί κάποιος να ακούσει το CD τους με τίτλο Silent Scream; Μπορεί και παραμπορεί, είναι η απάντηση, στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, οπουδήποτε! Το άλμπουμ έχει φοβερή παραγωγή με τα άλλοτε αιθέρια, άλλοτε δυναμικά φωνητικά της τραγουδίστριας Κριστιάνα να ξεχωρίζουν. Το στυλ του συγκροτήματος κλίνει προς το gothic-metal, με έναν πιο ροκ προσανατολισμό και τραγούδια τα οποία μπορεί να είναι ευκολοάκουστα, είναι όμως πιασάρικα και δύσκολα τα προσπερνάς. Not bad at all...

(myspace.com/elysionmyspace)

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Επιστροφή των παλαιμάχων μέσα στο 2010

Το καλοκαίρι 2010 έληξε γρήγορα εδώ στη βορειοδυτική πλευρά της ελληνικής επικράτειας και με τα πρωτοβρόχια του Σεπτεμβρίου καθόμαστε και ευχόμαστε... καλό χειμώνα. Μουσικά πάντως οι νέες κυκλοφορίες είχαν την τιμητική τους. Και συνοπτικά θα αναφερθούμε στις επώνυμες απ' αυτές.

Ozzy Osbourne - Scream
Ο γηραιός τραγουδιστής συνεχίζει να βγάζει νέες δουλειές. Στο νέο του σχήμα συμπεριλήφθει και ο «δικός μας» Gus G. και το όλο θέμα απέκτησε μεγάλες διαστάσεις στο ελλάντα. Το νέο του άλμπουμ πάντως Scream περιλαμβάνει λίγα ενδιαφέροντα τραγούδια και αρκετά αδιάφορα. Προσωπική εκτίμηση: όπως έχουμε πει, στη νέα εποχή τα λεφτά βγαίνουν μόνο από συναυλίες, διότι από πωλήσεις... πάπαλα. Έτσι ο κύριος Όζι, για να δικαιολογήσει και μια επερχόμενη τουρνέ, ξεπέταξε και το νέο CD.
(myspace.com/ozzyosbourne)


Iron Maiden - The Final Frontier
Το άλμπουμ των βρετανών The Final Frontier δεν πρόκειται να κάνει κανένα νέο ακροατή φανατικό τους οπαδό. Αντίθετα, πρόκειται ένα άλμπουμ για τους φανατικούς φίλους του γκρουπ, που δεν είναι και λίγοι και, όσον αφορά τους νέους, ας ψάξουν τη δισκογραφία τους από τη δεκαετία του '80. Γεμάτο από ιδέες άλμπουμ, μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια (στο σύνολο σχεδόν 77 λεπτά), κάποια φωνητικά στο "Talisman" και το ρεφραίν στο "Mother of mercy" δεν μου πολυ-ακούγονταν όμορφα, αλλά στα υπόλοιπα ο Dickinson είναι αυτός που πρέπει να είναι. Στο σύνολό του είναι μια καλή κυκλοφορία για τους Irons, ένα άλμπουμ που τους κρατάει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
(myspace.com/ironmaiden)


Danzig - Deth Red Sabaoth
Περίμενα πολλά περισσότερα από τον κύριο Glenn Danzig και το συγκρότημά του. Όχι ότι το άλμπουμ Deth Red Sabaoth δεν έχει και πολλά να μας/σας προσφέρει. Το "Hammer of the Gods" ανοίγει ρυθμικά το CD, συνεχίζουμε καλούτσικα με το hard-rock στυλάκι στο "The revengeful", ρίχνει τις ταχύτητες μετά για να προσεγγίσει το σκοτεινό στυλάκι του αλλά σ'αυτό το στυλ σαν να έχει κορεστεί και τα τραγούδια δεν είναι και τα καλύτερα. Καλύτερες στιγμές στο CD το "Deth Red Moon" και το "Left Hand Rise Above" που μου έφερε στο μυαλό το "Going Down to Die" από το άλμπουμ 4.


Malevolent Creation - Invidious Dominion
Για τους φίλους του death metal, οι παλαίμαχοι Malevolent Creation επιμένουν παραδοσιακά και σας προσφέρουν το Invidious Dominion. Τυπικό άλμπουμ του είδους από την αρχή ως το τέλος: βαρβάτα ριφ, κοπάνημα, μπρούταλ φωνητικά, ό,τι πρέπει για τους φανατικούς του είδους (και μόνο).
(myspace.com/malevolentcreation)



Black Label Society - Order Of The Black
Ο Ζakk Wylde κυκλοφορεί το νέο του CD με τίτλο Order Of The Black και μας βάζει σε σκέψεις. Από τη μία heavy τραγούδια με αρκετό southern υπόβαθρο και από την άλλη μελωδικές και αργές μπαλάντες. Ο ήχος είναι ίδιος και απαράλλαχτος ο ήχος των BLS αλλά κάποια φωνητικά μού θύμησαν... Όζι (βλ. το εναρκτήριο τραγούδι "Crazy Horse" αλλά και σε κάποια άλλα). Τραγούδια που ξεχώρισα είναι τα "Overlord" και τις δύο (από τις τέσσερις) μπαλάντες "Darkest Days" και "Shallow Grave". Αυτή τη φορά τουλάχιστον το εξώφυλλο είναι καλό, σε σχέση με το ανεκδιήγητο προηγούμενο. Και επειδή δεν άκουσα ποτέ μου φανατικά BLS, δεν μπορώ να είμαι ιδιαίτερα αντικειμενικός. Οπότε ρίξτε μια αυτιά μόνοι σας...
(myspace.com/blacklabelsociety)

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

Άντε γεια (πάλι)


Θα ήθελα να δω με τι θα ασχοληθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι τώρα. Μήπως με τη... δουλειά τους;

Και με τα πανεπιστήμια τι θα γίνει; Θα έρχονται οι δημοτικοί αστυνόμοι στο... άσυλο; Ω, ρε γλέντια! Τι έχουμε να ζήσουμε πάλι;!