Βιβλία 2020 (1ο εξάμηνο)

Graham Moore - Οι τελευταίες μέρες της νύχτας

Ντον Ρόσα - Ο βίος & η πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ

Carl Sagan - Στοιχειωμένος κόσμος (The demon-haunted world)
(καινούρια λέξη: αβελτηρία - η αμυαλιά, η ανοησία)

Eric Ambler - Επικήδειος για έναν κατάσκοπο (Epitaph for a spy)
(καινούρια λέξη: τεμπεσίρι - η κιμωλία, αλλιώς το "φάλτσο" στη στέκα του μπιλιάρδου)

Joseph Heller - Catch-22

James Cain - Φονικό κοκτέιλ (The cocktail waitress)

Aldous Huxley - Ο θαυμαστός καινούριος κόσμος (Brave new world)

Philip Dick - Το ηλεκτρικό πρόβατο (Do androids dream of electric sheep)

David Lodge - Μικρός που είναι ο κόσμος (Small world)
(καινούρια λέξη: έψαυσε, από το ψαύω - ψαχουλεύω με τα δάχτυλα)

Tom Robbins - Το άρωμα του ονείρου (Jitterbug perfume)
(καινούριες λέξεις: ποδηγετώ - ελέγχω/καθοδηγώ κάποιον πνευματικά, ηθικά
αταβισμός - μίμηση αρνητικών συμπεριφορών των προγόνων
υψιπετείς - πρόσωπα που εμπνέονται από μεγάλες ιδέες)

Σταύρος Κρητιώτης - Το μηνολόγιο ενός απόντος
(καινούριες λέξεις: ασπάλακος - τυφλοπόντικας
ανερμάτιστος - αυτός που δεν έχει σταθερές αρχές
συμπίλημα - κείμενο από άτεχνη συνένωση άλλων κειμένων
παλίμψηστη - αυτής της οποίας το αρχικό κείμενο έχει ξυστεί για να γραφεί νέο
εικοτολογία - αυθαίρετη διατύπωση απόψεων (χωρίς επιχειρήματα)

Terry Pratchett - Το χρώμα της μαγείας
(καινούρια λέξη: η αχλύς - ελαφριά ομίχλη)

Terry Pratchett - Το φως της φαντασίας
(καινούρια λέξη: σύμφυρμα - κάθε τυχαία ανάμιξη στοιχείων)

Paul Auster - Ενοχές δίχως τύψεις (Travels in the scriptorium)
(καινούρια λέξη: ο εσμός - σμήνος, κοπάδι, μεγάλο πλήθος)

Terry Pratchett - Mort

D. Randall Blythe - Dark Days

Simon Singh - Το τελευταίο θεώρημα του Φερμά

Carlo Frabetti - Ο αλγόριθμος της μελαγχολίας (Los jardines cifrados)
(αν και ο ορίτζιναλ ισπανικός τίτλος μεταφράζεται ως "οι κρυπτογραφημένοι κήποι")

Graham Greene - Ο τρίτος άνθρωπος

Αφιέρωμα - τα χειρότερα εξώφυλλα δίσκων *

*που βρίσκουμε σε πολύ καλά (μουσικά) άλμπουμ. Ή αλλιώς, μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του. Καλλιτεχνικές απόψεις αποκλειστικά του υπογράφοντα.

King Diamond - Conspiracy

Συνεχίζοντας το σερί εκπληκτικών δίσκων, μετά τα Abigail και Them, ο Βασιλιάς έβγαλε το επίσης πολύ καλό Conspiracy με εξώφυλλο τον εαυτό του. Κάτι σαν τα ελληνικά εξώφυλλα λαϊκών δίσκων που απεικονίζονται μόνο οι τραγουδιστές. Αλλά στο χειρότερο.

Whiplash - Power and Pain

Ένας από τους καλύτερους thrash δίσκους της (πλούσιας) χρονιάς του 1986 και το εξώφυλλο μοιάζει σαν να ήταν εξώφυλλο από ντέμο κασέτα.

Pantera - Power Metal

Ισχύουν τα ίδια με το Conspiracy, αλλά ακόμα χειρότερα. Και γιατί το έβαλα; Το θεωρώ καλό μουσικά άλμπουμ; Oh yes.

Iron Maiden - Dance of Death
Ε, δε περιμένεις τέτοιο εξώφυλλο από το συγκρότημα που συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα του πλανήτη. Εποχή 2003, ψηφιακό σχέδιο αλλά... άσχημο.