Δελτίο τύπου για τη συναυλία Ulver

Δελτίο τύπου για την επερχόμενη συναυλία των νορβηγών Ulver.

U L V E R
ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011
Fuzz Club, Αθήνα

To πιο εκλεκτικό, «γνωστό-άγνωστο» συγκρότημα της Νορβηγικής underground σκηνής, οι ULVER, επιστρέφουν στην Ελλάδα το Σάββατο 26 Νοεμβρίου, στο Fuzz Club στην Αθήνα! Πέρασαν δύο χρόνια από την πρώτη τους επίσκεψη στη χώρα μας και μέσα σε αυτά οι Ulver έχουν πλέον μεταμορφωθεί σε συναυλιακό συγκρότημα αντιμετωπίζοντας τη μουσική κατά πρόσωπο αντί να κρύβονται στις σκιές όπως έκαναν τα πρώτα 15 χρόνια της καριέρας τους. Ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με το κοινό για πρώτη φορά το 2009, στο Φεστιβάλ Λογοτεχνίας της Νορβηγίας. Οι... ντροπαλοί λύκοι (=ulver) από το Βορρά πήραν εξαιρετικές κριτικές και τον ίδιο χρόνο περιόδευσαν επιλεκτικά σε σημαντικά venues στην Ευρώπη, κάνοντας μια στάση και στην Αθήνα.

Έχοντας αφήσει πίσω την metal περιβολή τους, με την οποία ξεκίνησαν τους μουσικούς πειραματισμούς τους το 1994, προχωρούν δυναμικά σε post-rock, noise, trip hop, ambient και ευρέως experimental μονοπάτια, εξερευνώντας πάντα το θέμα της ανθρώπινης ύπαρξης και προσφέροντας μουσικές απόψεις για έναν κόσμο σε πτώση. Για αυτό το συγκρότημα που έχει παραμείνει πεισματικά ανεξάρτητο στην υπάρχουσα μουσική βιομηχανία, είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι ο ήχος τους δεν μπορεί να μπει σε καλούπι. Όπως λένε και οι ίδιοι, βλέπουν τα album τους και κάθε νέο μουσικό project ως βήματα και όχι μια κατάληξη ή επανάπαυση στις – αρχικά – black metal δάφνες τους... Πόσα συγκροτήματα σήμερα μπορούν να το πουν αυτό;

Έχοντας ήδη 7 album στο ενεργητικό τους, επιστρέφουν με το Wars of the Roses τον Απρίλιο του 2011, όχι μόνο πιο ώριμοι και έμπειροι αλλά με κάτι διαφορετικό – όπως κάθε φορά άλλωστε! Στην περιοδεία του 2011 παρουσιάζουν ολόκληρο τον καινούριο δίσκο.

Το Classic Rock Magazine μας προειδοποιεί:
«Η παρουσίαση των Ulver είναι υπερρεαλιστική και ωμή. Μια ψυχεδελική εκδρομή, μια κυκλωτική εμπειρία, κινούμενη από στοιχειωτική, προοδευτική τέχνη. Μετά από μια τέτοια νύχτα, δεν θες να δεις άλλο συγκρότημα για κάποιες μέρες. Γιατί οτιδήποτε άλλο, δείχνει χλωμό όταν συγκρίνεται με τους Ulver...»

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Η τιμή του εισιτηρίου είναι 27 ευρώ.

ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ:
Αθήνα - TICKET HOUSE (Πανεπιστημίου 42, εντός της στοάς)
Θεσσαλονίκη - MUSICLAND (Μητροπόλεως 102)

Online Sales ή αγορές με πιστωτική κάρτα, 24 ώρες/ωρο:
www.ticketpro.gr | www.tickethouse.gr
Για την αγορά εισιτηρίων μέσω internet ή μέσω πιστωτικής κάρτας υπάρχει επιβάρυνση 10% στην τιμή του εισιτηρίου.

Μπόλικες μουσικές για το Νοέμβριο 2011

Megadeth - Th1rt3en
Οι αναγεννημένοι (και λόγω Big Four;) Megadeth, με τον μπασίστα Dave Ellefson να έχει επιστρέψει στο συγκρότημα, παρουσιάζουν το 13^o τους άλμπουμ με τον απλό τίτλο Th1rt3en. Μερικά τραγούδια είναι όντως καλά, αρκετά όμως είναι αδιάφορα και τα προσπερνάς γρήγορα. Αλλά επειδή μιλάμε για τους Megadeth και οι περισσότεροι θα το έχετε ήδη ακούσει, μπορείτε να μην λάβετε και την άποψη μου στα σοβαρά. Μπορείτε όμως να δείτε και το πρώτο βίντεο-κλιπ για το τραγούδι Public Enemy No. 1.
(www.megadeth.com)


Five Finger Death Punch - American Capitalist
Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ούτε μια αλλαγή στον ήχο του συγκροτήματος, ούτε μια πινελιά διαφοροποίησης. Οι ποζεράδες της νέας εποχής (ό,τι ήταν οι Motley Crue για τη δεκαετία του '80 μήπως;), οι Five Finger Death Punch συνεχίζουν έτσι όπως τους ξέρατε και στο νέο CD. Ξεχωρίζουν τρία-τέσσερα τραγούδια· όλα τ' άλλα πνίγονται στη μονοτονία του ήχου τους. Δε νομίζω να αλλάξει κάτι μετά από περισσότερες ακροάσεις. Για εύπεπτα ραδιόφωνα και ροκ μπαράκια ώστε να καταναλώνεις πιο ευχάριστα τις μπύρες σου.
(myspace.com/ffdp)


Russian Circles - Empros
«Εμπρός» μας λένε οι Russian Circles; Το ορχηστρικό τρίο από το Σικάγο κυκλοφορεί τη νέα του δουλειά Empros και συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν με το μίγμα post-rock και metal στοιχείων. Απευθύνονται σε περιορισμένο κοινό που δεν θέλουν να ακούσουν φωνητικά· μόνο μουσική. Και δεν μιλάμε για dreamtheater-ική δεξιοτεχνία. Ακούστε τους για να έχετε δικιά σας άποψη.
(russiancircles.tumblr.com)


Staind
Ο ήχος του λεγόμενου alternative metal, δηλαδή ροκ με -σχετικά- βαριές κιθάρες και κάποιες άγριες κραυγές, συνεχίζει να πουλάει. Λίγο ροκ ala Nickelback, λίγο nu-μέταλ, να το παίζουμε μάγκες σε όλα τα επίπεδα. Κάπως έτσι και οι Staind επανέρχονται με νέο άλμπουμ (γιατί;!), αλλά δυστυχώς γι'αυτούς ο κορεσμός έχει επέλθει. Φαίνονται σαν να έχουν ξεμείνει από έμπνευση, κι αυτό είναι το χειρότερο. Δύο, ίσως τρία, τραγούδια ακούγονται (π.χ. τα "Not again", "Eyes wide shut") ενώ κάνεις το μπάνιο σου. Τίποτα παραπέρα όμως. Και πολύ χάλια εξώφυλλο, έτσι; Ξεπερνάνε σε κακογουστιά ακόμα κι αυτό τον Machine Head!
(myspace.com/Staind)


YOB - Atma
Το underground σχήμα από το Όρεγκον των ΗΠΑ που ακούει στο όνομα YOB κυκλοφορεί τον έκτο(!) του δίσκο σε λιγότερο από δέκα χρόνια. Συνεχίζουν στα doom, sludge, θεοσκότεινα μονοπάτια, χωρίς να βάλουν σταγόνα νερό στο κρασί τους. Η γκεστ συμμετοχή στα φωνητικά του Scott Kelly (από Neurosis) είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα. Για τους φίλους του είδους δεν τίθεται θέμα, πρόκειται για δισκάρα.
(myspace.com/yobdoom)


Blessthefall - Awakening
Χριστιανικό metalcore με τραγουδιστή που έχει τούρκικη καταγωγή; Τι άλλο θα δούμε;! Οι ταμπέλες εμάς όμως δεν μας απασχολούν. Αυτό που έχουμε να πούμε είναι ότι το νεαρό γκρουπάκι έχει ενδιαφέρουσες ιδέες, τσαμπουκά και καλή δυναμική, αλλά το πόσο ψηλά μπορούν να φτάσουν... είναι άλλο θέμα. Αν έλειπαν κι αυτά τα... γκομενίστικα ρεφραίν που τόσο έχουν γίνει μόδα! Δείτε/ακούστε το βίντεο για το τραγούδι Bottomfeeder.
(myspace.com/blessthefall)


David Maxim Micic - Bilo
Τα ραδιόφωνα της αμερικής προωθούν τελευταία πάρα πολύ τη δουλειά του νεαρού Σέρβου David Maxim Micic, πολύ καλού ταλέντου στην κιθάρα, σπουδαγμένου στο Μπέρκλεϊ κι αλλού, που τα έχει αναλάβει όλα στο ΕΡ: πλήκτρα, παραγωγή, προγραμματισμό τυμπάνων! Περιλαμβάνει τέσσερα instrumental τραγούδια, που θα αρέσει περισσότερο στους φίλους της κιθάρας αλλά πολύ λιγότερο σ'αυτούς που δυσανασχετούν με σόλο κιθάρες. Ο είκοσι ενός χρονών σέρβος υποστηρίζει ότι έχει συνθέσει πάνω από 8 ώρες μουσικής για τραγούδια, ταινίες κ.λ.π. Check it out.
(www.davidmaximmicic.com)

Δελτίο τύπου για Iced Earth

I C E D    E A R T H
supports: WHITE WIZZARD. FURY U.K.
Κυριακή, 20 Νοεμβρίου 2011 – Principal Club Theater

Οι Iced Earth επιστρέφουν στην Ελλάδα για 3 εμφανίσεις! Αυτή και μόνο η πρόταση φτάνει για να χαροποιήσει αλλά και να κινητοποιήσει τους χιλιάδες φίλους των αμερικανών metallers που σε κάθε επίσκεψη των τελευταίων, γεμίζουν ασφυκτικά τους συναυλιακούς χώρους και μετατρέπουν τις εμφανίσεις τους σε αξέχαστες εμπειρίες.

Η αποχώρηση του Matt Barlow από το συγκρότημα είναι πλέον γεγονός, αλλά όπως έχει αποδειχτεί και κατά το παρελθόν, η σχέση του ελληνικού κοινού με τους Iced Earth έχει γερά θεμέλια και είναι πάνω από πρόσωπα. Μια σχέση αγάπης που την χαρακτηρίζει η εκατέρωθεν ανιδιοτέλεια και αφοσίωση. Μια σχέση που έχει αντέξει στο χρόνο και θα και θα παραμείνει το ίδιο δυνατή για πολύ καιρό ακόμα.

Ο Jon Schaffer βρήκε στο πρόσωπο του Stu Block όχι μόνο έναν άξιο αντικαταστάτη για τη θέση των φωνητικών αλλά και έναν πολύ καλό τραγουδιστή που μπορεί να δώσει νέα πνοή στους Iced Earth και να αφήσει το προσωπικό του στίγμα.

Μια νέα εποχή αρχίζει για τους Iced Earth που γιορτάζουν το καινούριο τους ξεκίνημα πραγματοποιώντας τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή περιοδεία στην ιστορία τους που απαριθμεί περισσότερους από 30 σταθμούς ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται τόσο η Αθήνα (18 & 19 Νοεμβρίου στο Gagarin 205) όσο και η Θεσσαλονίκη (20 Νοεμβρίου στο Principal Club Theater).
www.icedearth.com

Ι n f o :
Principal Club Theater – Θεσσαλονίκη - Τel: 2310-428088
Οι πόρτες ανοίγουν στις 19:30
Έναρξη συναυλίας στις 20:30
Τιμή εισιτηρίου: Τα πρώτα 1000 εισιτήρια €30, τα υπόλοιπα €35
Προπώληση Metropolis & Ticket House & www.ticketpro.gr
Πληροφορίες & δωρεάν μεταφορά: 2310-428088

Βιντεογραφία Amon Amarth

Λίγες μέρες μείνανε για τη συναυλία των Amon Amarth στη Σόφια, παρέα με τους As I Lay Dying και τους SepticFlesh. Τι καλύτερο από το να θυμηθούμε τα επίσημα βίδεο-κλιψ του σουηδικού συγκροτήματος.

Δείτε/κρύψτε το Death in Fire μέσα από το άλμπουμ "Versus the World" του 2002...


Δείτε/κρύψτε το The Pursuit of Vikings μέσα από το άλμπουμ "Fate of Norns" του 2004...


Δείτε/κρύψτε το Runes to My Memory μέσα από το άλμπουμ "With Oden on Our Side" του 2006...


Δείτε/κρύψτε το Cry of the Black Birds, δεύτερο βίντεο μέσα από το "With Oden on our Side"...


Δείτε/κρύψτε το Twilight of the Thunder God μέσα από το ομότιτλο άλμπουμ του 2008...


Δείτε/κρύψτε το Guardians of Asgaard, δεύτερο βίντεο-κλιπ από το "Twilight of the Thunder God", με τη χαρακτηριστική συμμετοχή του L.G. Petrov, τραγουδιστή των Entombed...


Δείτε/κρύψτε το Destroyer of the Universe, πρώτο βίντεο-κλιπ, μέχρι στιγμής, από τη φετινή τους κυκλοφορία...

Συναυλιακός Νοέμβρης: Amorphis 12-11-11

Block 33, Θεσσαλονίκη, 12 Νοεμβρίου 2011
support: Leprous

Η κάθοδος των ορεσίβιων, για να δούνε τους Amorphis για πρώτη φορά, είχε πολύ μεταλική διασκέδαση, πολύ μπύρα και γέλιο. Ήταν μια ό,τι πρέπει βραδιά για να ξεφύγουμε/ξεδώσουμε από την καθημερινότητα της τεφρούπολης.

Χάσαμε το πρώτο support γι' αυτό και δεν μπορώ να πω τίποτα. Όταν μπήκαμε στο Block33, οι νορβηγοί Leprous είχαν ξεκινήσει το πρόγραμμά τους και πάθαμε πλάκα: α) από το νεαρό της ηλικίας τους (πλην του τραγουδιστή/πληκτρά) και β) από το πάθος που έδειξαν πάνω στη σκηνή. Απίστευτο δέσιμο, τρελές προγκρεσιβιές (εκ του progressive), ανελέητο κοπάνημα! Κάποια θέματα στα πλήκτρα μού έφεραν στο μυαλό το στυλ των Enter Shikari. Αξιομνημόνευτοι.

Και μετά ακολούθησαν οι αγαπημένοι στο ελληνικό κοινό φινλανδοί, που απέδωσαν με περίσσιο επαγγελματισμό (ίσως, υπέρ του δέοντος) και σε γενικές γραμμές μας προσέφεραν μια πολύ καλή βραδιά. Σε περισσότερες γραμμές, έχουμε και λέμε: μετά τα πρώτα δύο τραγούδια, το κοινό παρέμενε ακόμα... σχετικά απαθέστατο. Ακολούθησε το "The Smoke" και ξεσήκωσε τον κόσμο, όπου μαζί με το καινούριο δυναμικό τραγούδι "Crack in a Stone" έστρωσε την κατάσταση. Η συνέχεια είχε αρκετά από τα αγαπημένα μας τραγούδια· η πρώτη έκπληξη ήταν το "Vulgar Necrolatry" από το πρώτο άλμπουμ (μια επιλογή που δεν περίμενα) και τα "Into Hiding" και "Magic & Mayhem" από το Tales..., αντί του χιλιοπαιγμένου Black winter day. Στο ανκόρ μπήκαν με το αγαπημένο νέο τραγούδι "Silver Bride", ακολούθησε το "My Kantele" από το Elegy, για να κλείσουν (σημαδιακά;) με το "House of Sleep" από το Eclipse, το πρώτο άλμπουμ με τον Joutsen στα φωνητικά. Αυτός γύρισε το εντυπωσιακό μικρόφωνο (με μια βάση-υπερπαραγωγή) προς το κοινό για να τραγουδήσει το χαρακτηριστικό ρεφραίν, κλείνοντας ωραία μια πολύ καλή συναυλιακή βραδιά.


Ο ήχος ήταν λίγο πάνω του μετρίου. Ειδικά τα πλήκτρα σε όλη τη συναυλία ήταν εξαφανισμένα. Όχι ότι μας πείραξε πολύ αυτό. Η προσέλευση του κόσμου αποτελεί σημαντικό θέμα τα τελευταία χρόνια. Στην περίπτωση μας, πρέπει να είμασταν γύρω στα 400 (±50) άτομα. Ως επί το πλείστον, το κοινό ήταν πολύ χαλαρό, τραγουδούσε τους στίχους σε αρκετά τραγούδια, αλλά του έλειπε αρκετό πάθος. Από τη μία, είχαμε τους φινλανδούς που απέδειξαν (εκτός του τραγουδιστή) γιατί χρησιμοποιούμε τον όρο ψυχρός όταν περιγράφουμε τους σκανδιναβούς, αλλά και από την άλλη το κοινό ήταν σχεδόν το ίδιο ψυχρό με αυτούς! Παρατήρησα κάποιες κοπελιές να χτυπιούνται περισσότερο από τους συνοδούς τους!

Επειδή η γκρίνια είναι στο αίμα μας, να πούμε και μερικά (πραγματικά) αρνητικά στοιχεία: μόνο 1 ώρα και 15 λεπτά; Ατάκα που αντιγράφω από τον Lefty: για αυτή τη διάρκεια της συναυλίας, έπρεπε να κόψουν τέσσερα ευρώ από το εισιτήριο! Άνετα μπορούσαν να παίξουν δύο-τρία κομμάτια ακόμα. Ας πούμε το "On Rich and Poor", ή το medley από το Elegy που συνήθιζαν να παίζουν τα προηγούμενα χρόνια. Έστω ένα από το "Silent Waters". Ναι, πραγματικά, δεν παίξανε νότα από το "Silent Waters"! Για το "Far from the Sun" δεν τίθεται θέμα, αυτό το έχουν ξεγράψει χρόνια τώρα, αλλά αυτό δεν μας πειράζει.

Θα τους ξαναδούμε; Σίγουρα, αλλά καλό θα ήταν σε μια επετειακή συναυλία για το παλιότερο υλικό, αυτό με το οποίο τους γνωρίσαμε και τους γουστάραμε. Τι έχει η συνέχεια τώρα; To Asgard, my friends!

Δείτε το σέτλιστ

Υ.Γ. 1: «Έβαλα στοίχημα ότι θα χάσω. Και έχασα, άρα κέρδισα»! Τι είπε πάλι το άτομο;!
Υ.Γ. 2: Άις... Ντερθ!

20 χρόνια Clandestine

Πριν είκοσι χρόνια, σαν σήμερα, κυκλοφόρησε η δεύτερη δουλειά των σουηδών Entombed που είχε τον τίτλο Clandestine. Αν και η πρώτη κυκλοφορία "Left Hand Path" ήταν αυτή που έκανε πάταγο, επηρέασε πολλά ευρωπαϊκά συγκροτήματα στο χώρο του death-metal (π.χ. ακόμα και τους Carcass, Napalm Death) και αποτέλεσε την αφετηρία της σκανδιναβικής μέταλ σκηνής, ο υπογράφων προτιμάει το δεύτερό τους δίσκο για τους κάτωθι λόγους: δεν είναι τόσο μονοκόμματο, έχει περισσότερες (αναρίθμητες;) εναλλαγές στους ρυθμούς, άπειρες lead κιθάρες, λίγο πιο καθαρό ήχο απ' ό,τι το ντεμπούτο, δίνοντας "αέρα" στον ήχο-ηλεκτρικό πριόνι (buzz-saw, όπως τον ονόμασαν) να ακουστεί καλύτερα. Ο κυριότερος λόγος όμως είναι ότι το Clandestine ήταν το πρώτο άλμπουμ που ακούσαμε από το σουηδικό συγκρότημα και έκτοτε κολλήσαμε.

Από το εναρκτήριο τραγούδι "Living Dead", το συγκρότημα σε πιάνει από τα μούτρα και σε κοπανάει ανελέητα. Απίστευτα riff και σολαρισμάτα, το ένα μετά το άλλο ή και ταυτόχρονα. Ούτε ανάσα δεν προλαβαίνεις να πάρεις και κολλητά —με ένα κλικ στο hi-hat— ορμάει το "Sinners Bleed" με την καλύτερη ίσως ρυθμική εισαγωγή, που δεν γίνεται να αφήσει κανέναν... ακίνητο. Το "Evilyn" που ακολουθεί εντυπωσιάζει/τρομάζει με τους απόκοσμους ήχους στο «χαλαρό» μέρος του κομματιού, για να έρθει μετά το "Blessed Be" με την χαλαρή εισαγωγή που δεν προϊδεάζει για την καταιγιστική του συνέχεια. Αποτελεί ένα από τα πιο μονοκόμματα τραγούδια του δίσκου που θα ταίριαζε και στο ντεμπούτο τους. Το "Stranger Aeons" κλείνει το πρώτο μισό του δίσκου με κοπάνημα, όντας ένα από τα πιο μικρά σε διάρκεια τραγούδια του δίσκου. Η συνέχεια επιφυλάσσει ένα από τα καλύτερα τραγούδια τους: το "Chaos Breed" ξεκινάει με κλασικό slayer-ίζον riff και τα δίνει όλα από την αρχή. Στη μέση πέφτει σε ένα ιδιαίτερο, κοφτό mid-tempo ρυθμό για να κορυφωθεί σιγά-σιγά προς το τέλος. Έβδομο τραγούδι το εξάλεπτο "Crawl" με την fade-in εισαγωγή του που... σέρνεται με τη διπλομποτιά και το επαναλαμβανόμενο ριφ και κινείται σε mid-tempo ρυθμούς. Το κομμάτι φεύγει με fade-out και στο τελευταίο λεπτό μας "χαλαρώνουν" με έναν ambient ήχο, κάτι ανάλογο με το κλείσιμο του τραγουδιού "Left Hand Path". Για να έρθει το προτελευταίο τραγούδι "Severe Burns" στο οποίο υπάρχουν όλα τα tempo (αργή εισαγωγή, υπερηχητικές ταχύτητες, σολάρισμα σε αργό rhythm section και ξανά thrash-ίζον κοπάνημα), όλα μέσα σε τέσσερα λεπτά. Μετά το απότομο τελείωμά του, έρχεται το φινάλε με το "Through the Collonades". Χαλαρή, ολίγον ακουστική εισαγωγή, που "τραβάει" για δύο σχεδόν λεπτά, μέχρι να μπει ο κανονικός ρυθμός. Και όπως συνήθως, μέσα στο ρυθμικό κορμό του τραγουδιού θα μπολιάσουν grind ξεσπάσματα για να έρθει το κλείσιμο με ένα χαρακτηριστικό επαναλαμβανόμενο lead.

Οι στίχοι; Κλασικής death-metal θεματολογίας για την εποχή εκείνη, έξω από τα τετριμμένα όμως και χωρίς να γίνονται αηδιαστικοί. Όλα τα τραγούδια έγραψε ο ιδιοφυής ντράμερ Nicke Andersson, ο οποίος ανέλαβε και τα φωνητικά, μιας και ο LG Petrov είχε αποχωρήσει προσωρινά από το συγκρότημα. Κυκλοφόρησαν δύο single μέσα από το άλμπουμ, το Crawl και Stranger Aeons. Το δεύτερο γύρισαν και σε βίντεο-κλιπ. Παραγωγός ήταν ο Tomas Skogsberg από τα θρυλικά πλέον στούντιο Sunlight, που θα πρέπει να τον θεωρήσουμε συν-υπεύθυνο στη δημιουργία και ανάπτυξη του σκανδιναβικού death metal ήχου.

Υ.Γ.: 6 και 7 Ιανουαρίου σε Αθήνα και Θεσ/νίκη, μετά την άκυρη ανακοίνωση για τέλη Σεπτέμβρη, η επιστροφή των Σουηδών είναι γεγονός!

As I Lay Dying - Decas

Από τα πιο συνεπή συγκροτήματα, οι As I Lay Dying κυκλοφορούν το άλμπουμ Decas ένα χρόνο μετά την προηγούμενη δουλειά τους. Μόνο που εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κανονική κυκλοφορία, καθώς έχουμε τρία καινούρια τραγούδια, διασκευές στα "War Ensemble" (Slayer), "Electric Eye" (J.P.) και "Coffee Mug" (Descendents), ένα επαναηχογραφημένο ποτ-πουρί από τραγούδια του πρώτου άλμπουμ "Beneath The Encasing Of Ashes" και τέσσερα ηλεκτρονικά remix! Ειδικά αυτά τα τελευταία είναι τόσο μα τόσο απαίσια! Αφού, ρε παιδιά, δεν ταιριάζουν, τι πάτε και τα βγάζετε; Χίλιες φορές να κυκλοφορούσε σαν EP με τα 8 πρώτα κομμάτια. Εν τέλη, ανάξιο αναφοράς. Όλα αυτά, οκτώ μέρες πριν τους δούμε ζωντανά ως support στους Amon Amarth. Για να δούμε εκεί τι θα ακούσουμε... Παρακάτω δείτε το (αστείο;) βίντεο για το Electric Eye:

Amorphis: (λίγες) αναμνήσεις και (πολλά) βίντεο

Με την ευκαιρία των επερχόμενων live των φινλανδών Amorphis, είπαμε να καταγράψουμε όλα τα επίσημα βίντεο-κλιπ τους, αλλά και κάποιες αναμνήσεις από τις κυκλοφορίες τους μέχρι σήμερα.


Με το δίσκο Tales from the Thousand Lakes γνωρίσαμε το 1994 το φιλανδικό συγκρότημα και το πρώτο τους βίντεο που είδαμε ήταν το Black Winter Day (από μια βιντεοκασέτα γνωστού μέταλ περιοδικού με βραχύβια κυκλοφορία). Ακολούθησε η εξέλιξη του Elegy και ο συνδυασμός καθαρών/brutal φωνητικών. Τρελή κατραπακιά φάγαμε από το μεσαίο σημείο στο τραγούδι Cares, αυτό με το μπιτάκι! Από το βίντεο του Against Widows γνωρίσαμε τη φάτσα του νέου τραγουδιστή Pasi Koskinen. 2^ο βίντεο κυκλοφόρησαν για την ακουστική εκτέλεση του My Kantele. Τρία χρόνια καθυστέρηση για να βγει νέο άλμπουμ και το 1999 έρχεται το Tuonela, που μας άρεσε. Βίδεον για το τραγούδι Divinity. Τα brutal φωνητικά ελαττώνονται σημαντικά. Για να χαθούν εντελώς δύο χρόνια αργότερα με το Am Universum, που άφησε ανάμικτες και κυρίως χλιαρές εντυπώσεις. Βίντεο για το τραγούδι Alone. Το Μάρτιο του 2002 έρχονται για πρώτη φορά για συναυλίες στην Ελλάδα και το ότι δεν παραβρέθηκα έγκειτα στο γεγονός ότι εκείνη την περίοδο είχα κόψει τα live για κάποιο λόγο που δεν θυμάμαι (οικονομικός; διάβασμα για σχολή; εγκεφαλική μαλάκυνση;). Το 2003 επανέρχεται ο αρχικός ντράμερ του γκρουπ μετά από την εποχή του Tales. Κυκλοφορεί το Far from the Sun, το οποίο είναι λίγο καλύτερο από το προηγούμενο, αλλά πάλι δεν εντυπωσιάζει. Ενδιαφέρον το βίντεο κλιπ για το τραγούδι Evil Inside. Ξανά από τα μέρη μας για συναυλίες το γκρουπ το Δεκέμβριο του 2003, αλλά τότε τους είχα ρίξει μαύρη πέτρα!

Ο τραγουδιστής Pasi αποχωρεί και το γκρουπ βρίσκεται σε κομβικό σημείο. Η "μετεγγραφή" του Tomi Joutsen στη θέση του frontman και η χρησιμοποίηση καθαρών και βοθρέ φωνητικών (μετά από προτροπή του Joutsen) ανέκοψε την πτωτική πορεία της μπάντας και οδήγησε τους Amorphis στη δεύτερη φάση της καριέρας τους. Το πολύ καλό Eclipse του 2006 θα μπορούσε να εντυπωσιάσει μόνο και μόνο επειδή δεν είναι σαν τα προηγούμενα δύο άλμπουμ. Δύο βίντεο από αυτό κυκλοφόρησαν, το House of Sleep και το The Smoke που έχει σκηνές από συναυλία. Στο καπάκι, το 2007, κυκλοφορούν το Silent Waters, που είναι ακόμα καλύτερο. Βίντεο για το ομότιτλο τραγούδι Silent Waters και επιστροφή από τα μέρη μας μετά από χρόνια. Οι συναυλίες έγιναν τον Απρίλιο του 2008, μία εβδομάδα πριν το Πάσχα αλλά οι προετοιμασίες του γάμου μάς κράτησαν μακριά. Η άνοδος προς την κορυφή για τους Amorphis συνεχίζεται με το, αγαπημένο πλέον για τον υπογράφοντα, Skyforger του 2009. Βίντεο κλιπ για την τραγουδάρα Silver Bride και ένα δεύτερο με στιγμές από live και backstages στο From the Heaven of my Heart. Το πώς και γιατί χάσαμε την προπέρσινη συναυλία τους, τέταρτη εμφάνιση στη Θεσ/νίκη (ίδιο καιρό, 31 ΟΚΤ & 1 ΝΟΕ) δεν μπορώ να αναλύσω και ακόμα μετανιώνω. Φέτος, σωτήριον έτος 2011, κυκλοφόρησε το The Beginning of Times με πρώτο βίντεο για την προώθησή του το You I Need. Επιτέλους, ήρθε η ώρα να τους δω ζωντανά.

Insomnium - One for Sorrow

Η δισκογραφική έκπληξη των δύο τελευταίων χρόνων (ή τουλάχιστον μία απ'αυτές) αποτέλεσε η γνωριμία με το φινλανδικό συγκρότημα Insomnium. Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε η πέμπτη full-length δουλειά τους με τίτλο One for Sorrow. Όπως τους ξέρατε, έτσι συνεχίζουν: με πολλά lead στις κιθάρες, μια υποψία επιρροής από Amorphis, κάποια μελωδικά φωνητικά στα ρεφραίν που ενισχύονται από τη διφωνία με τα brutal, σε ένα πολύ καλό συνδυασμό μελωδίας και δύναμης και ψίγματα από πλήκτρα για την δημιουργία πλούσιων ηχοχρωμάτων. Δείτε/ακούστε το βίντεο για το Through the Shadows (που είχαμε ποστάρει παλιότερα) και παρακάτω το Weather the Storm, που υπάρχει μόνο στην αμερικάνικη έκδοση του CD και στο οποίο συμμετέχει ο Mikael Stanne, των Dark Tranquillity βεβαίως-βεβαίως.

(www.insomnium.net)

Hedon Cries

The End Of The Path Is Nigh
Επιστροφή με νέα δουλειά για τους metallers από το Άργος Hedon Cries. Τα έντονα doom-gothic στοιχεία εναλλάσσονται πλέον με καταιγιστικά ριφ και η πολυμορφία του δίσκου σε ρυθμούς είναι το πρώτο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό. Για παράδειγμα, το τραγούδι "In Deep Red" τα έχει όλα μέσα σε 3'40" μόνο! Αργόσυρτη doom είσοδος, μελωδικό mid-tempo πέρασμα, κιθαριστικές μελωδίες που σου καρφώνονται στο μυαλό και εκπληκτική κορύφωση. Τελειώνει τόσο γρήγορα που θες να το ακούσεις ξανά και ξανά. Άλλο παράδειγμα, το "Your Morbid Figure" είναι μια μεταλλική καταιγίδα, που φέρνει στο μυαλό την ελληνική σκηνή της δεκαετίας του '90, κάτι από παλιούς Nightfall και Rotting Christ· εναλλαγές σε ρυθμούς και μελωδίες, που κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος.

Είχα πει παλιότερα ότι θυμίζουν My Dying Bride. Τώρα λέω ότι καλό θα ήταν οι τελευταίοι να αρχίσουν να εμπλουτίζουν στοιχεία όπως οι δικοί μας Hedon Cries, αν θέλουν να παραμείνουν ενδιαφέροντες. Ολόκληρος ο δίσκος διατίθεται δωρεάν (ναι, καλά διαβάσατε) μέσα από τη σελίδα του συγκροτήματος.

(www.hedoncries.com)

Hair Trigger βίδεον = πολύ γέλιο

Μπορεί να μην παίρνουν τους εαυτούς τους πολύ στα σοβαρά, σε αντίθεση δηλαδή με τη μουσική τους, κατάφεραν έτσι όμως οι καναδοί Protest the Hero να φτιάξουν αυτό το απίστευτο, διασκεδαστικό, κωμικό (πραγματικά) βίντεο για το τραγούδι Hair Trigger μέσα από την κορυφαία φετινή τους δουλειά.

Amorphis σε δύο εβδομάδες

Σιγά-σιγά να ετοιμαζόμαστε για το live των Amorphis σε δυο βδομάδες. Δείτε/ακούστε το You I Need από την τελευταία τους δουλειά, που όσο περνάει ο καιρός τόσο κολλάω με αυτή τελικά.


Και... καλή εβδομάδα!

Inside It Grows

Μία ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς αποτέλεσε η γνωριμία με το one-man συγκρότημα που ακούει στο όνομα Inside It Grows και τον δίσκο που είχαν κυκλοφορήσει on-line. Όλα αυτά στο Φλεβάρη που μας πέρασε. Η έμπνευση είναι αστείρευτη και η όρεξη για δημιουργία ακόρεστη, οπότε ο δημιουργός John T. ετοίμασε δύο(!) κυκλοφορίες σε πολύ μικρό διάστημα, ένα EP και ένα full length δίσκο, τα οποία παρουσιάζουμε παρακάτω.

Setrohia
Το EP με τίτλο Setrohia κυκλοφόρησε το Μάιο. Περιλαμβάνει έξι τραγούδια με έντονη μελαγχολική ατμόσφαιρα, ακουστικά αρπίσματα που εναλλάσσονται με δυναμικές heavy εξάρσεις και ανάλογα πράττουν τα μελωδικά και brutal φωνητικά. Εν ολίγοις, το EP ακολουθεί doom μονοπάτια. Το τραγούδι "Beauty lives in broken mirrors" με τη χαρακτηριστική γραμμή του μπάσου και τα αρπίσματα ξεχωρίζει, αν και αυτό είναι φυσικά εντελώς υποκειμενικό.




Slaves of Saints
Και μέσα σε λίγους μήνες, ο John T. κυκλοφορεί το πρώτο full length άλμπουμ, συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο, με έντονα, συναισθηματικά ρεφραίν (γιατί όχι;) με πολλές μελωδικές γραμμές, κοφτερές κιθάρες, πολλές εναλλαγές στους ρυθμούς και την ένταση. Από την επιβλητική εισαγωγή του "A Bloodred Mist", που ανοίγει το άλμπουμ, και το ξέσπασμα που ακολουθεί μέχρι το τελευταίο instrumental τραγούδι "Fire Dragons", οι οπαδοί του σκληρού ήχου θα απολαύσουν δέκα heavy τραγούδια με πολλά doom στοιχεία, heavy riffing και μελωδικές κιθαριστικές γραμμές. Τα φωνητικά ανέλαβε ο Mike των Lucky Funeral και τα σολαρίσματα σε κάποια τραγούδια έγραψε ο Γιώργος Σταυρουλάκης. Το μοναδικό μειονέκτημα θα έλεγα ότι είναι η χρήση μη φυσικών τυμπάνων, όχι ότι το αντιλαμβάνεται κάποιος εύκολα αυτό.

Εν κατακλείδι: επενδύστε μόνο με €6 σε μια αξιέπαινη προσπάθεια που καταβάλουν οι Inside It Grows, οι οποίοι κινούνται σε νέα, πρωτόγνωρα για την ελληνική σκηνή μονοπάτια, όσον αφορά την προώθηση και την απεξάρτηση από δισκογραφικές. Αν πάλι δεν σας ενθουσιάζουν, δικό σας πρόβλημα.

(Ακούστε ή/και αγοράστε)

Ο γιατρός της πείνας

Αν και δεν έχω φάει από το "Γιατρό" για να σας πω εντυπώσεις (στη Χαλάστρα), είπα τουλάχιστον να απαθανατήσω την πινακίδα.

Machine Head στο Μιλάνο ή στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτη

Στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτη επειδή, αν έκανα αυτό που είχα σκεφτεί εξ αρχής, θα είχα κλείσει αεροπορικό εισιτήριο αλέ ρετούρ για Θεσ/νίκη-Μιλάνο με... €18! Ναι, καλά διαβάσατε. Με την ανεκδιήγητη εταιρεία Ryanair, δυστυχώς, αλλά πάλι μιλάμε για 18 έουρος μόνο πήγαινε-έλα! Κι αν κάτι πήγαινε στραβά και δεν πετούσα, δεν θα με ένοιαζε που θα έχανα 18 ευρώ! Επειδή το ρίσκο με τη συναυλία των Machine Head (+ Bring me the Horizon + Devildriver + Darkest Hour, όλο το πακέτο €40!) στις 13 του Νοέμβρη στο Μιλάνο, ημέρα Κυριακή, είναι ότι δεν ξέρεις αν θα πετάξεις στην ώρα σου ή την ίδια μέρα, με όλες αυτές τις απεργίες των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας. Πάντως, αν είναι να πάω, θα γίνει αυθημερόν! Κυριακή πετάμε για Μιλάνο, πηγαίνουμε συναυλία, επιστρέφουμε τη νύχτα στο αεροδρόμιο και πετάμε πίσω ξημερώματα Δευτέρας. Αρκετή κούραση μεν, ελάχιστα έξοδα δε. Οι τιμές των αεροπορικών έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν σιγά-σιγά. Για την ώρα, βρίσκονται στα €38...

Crimson Glory χωρίς τον Midnight ;

Αυτό που λέει ο τίτλος: θα αξίζουν οι Crimson Glory χωρίς τον κλασικό τους τραγουδιστή Midnight; Το αν αυτό το πιστεύουν κι οι οπαδοί τους, θα φανεί από την προσέλευση του κόσμου στη σημερινή συναυλία στη Θεσσαλονίκη. Θυμηθείτε το περασμένων δεκαετιών βίντεο (και... διαφορετικής αισθητικής!) για το κλασικό τους τραγούδι Lonely:

Haunted: No Ghost, νέο βίντεο

Βίντεο για το τραγούδι No Ghost με εικόνες από την εμφάνισή τους στο φετινό Wacken Open Air. Το τραγούδι είναι από την τελευταία δουλειά των Haunted, οι οποίοι εμφανίζονται αυτό το Σ/Κ στη χώρα μας. Τώρα, δύο ερωτήσεις μού ήρθαν στο μυαλό μετά τη θέαση του βίντεο: α) πώς θα αντιμετωπίσει/χτυπηθεί το κοινό με τα νέα τραγούδια; και β) γιατί όλοι οι σουηδοί αποφάσισαν φέτος να αφήσουν γενιάδα α-λα ΖΖ Τοπ;

Dismember-end

Η τρίτη τη τάξει μεγάλη death-metal μπάντα της Στοκχόλμης και ακόλουθοι τη δεκαετία του '90 (με κάποια χρονοκαθυστέρηση) στις αλλαγές του ήχου των βασιλιάδων Entombed, οι Dismember ανακοίνωσαν ότι διαλύονται. Εμείς ας θυμηθούμε το Casket Garden από τη χρονιά του 1995, ένα τραγούδι που βρίσκεται στο άλμπουμ "Massive Killing Capacity", το πρώτο που αγόρασα από το γκρουπ τότε (σε βινύλιο) και μοιάζει πολύ με το "Wolverine Blues"! Ή μήπως είναι ιδέα μου;

Machine-fucking-Head

Μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο. Γιατί; Επειδή την πάτησα άσχημα με το κακάσχημο και ανεύμπευστο εξώφυλλο που παρουσίασαν οι Machine Head. Όταν άκουσα το καινούριο άλμπουμ Unto the Locust, μου έπεσε το σαγόνι και μου έφυγαν τα μυαλά! Έτσι απλά!

Κριτική δεν πρόκειται να υπάρξει. Αν έχετε τις παρακάτω ερωτήσεις: Ξεπερνάει ακόμα και το The Blackening; Είναι ο δίσκος της χρονιάς; Είναι το μεγαλύτερο συγκρότημα της εποχής μας; Η απάντηση είναι:   Ναι   σε όλα! Θα τους δούμε ξανά ζωντανά στην Ελλάδα; Σίγουρα όχι! Τουλάχιστον για φέτος.

machinehead1.com

Under and Over It

Τώρα που οι Disturbed μπήκαν στον πάγο, οι Five Finger Death Punch, που τους αντιγράφουν πετυχημένα, έχουν την ευκαρία να πάρουν τη θέση τους. Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί το τρίτο τους CD και πριν λίγο καιρό μας παρουσίασαν το βίντεο για το πρώτο single Under and Over It. Η προσπάθειά τους να σατυρίσουν το Χόλιγουντ μού φαντάζει αποτυχημένη. Έχουμε δει καλύτερα βίντεο από την Πινκ! Εικαστικά: ό,τι πρέπει για να πάρουμε λίγο μάτι. Ακουστικά: μόνο για μουσική υπόκριση πίνοντας μπύρες σε ροκ μπαράκια!