Best off 2013

Ο τίτλος είναι λίγο παραπλανητικός. Δεν θα μιλήσουμε εμείς για τα καλύτερα του 2013, πέρα από τις δύο πρώτες θέσεις! ;-) Παρακάτω θα βρείτε αυτά που άκουσα περισσότερο μέσα στη χρονιά. Διευκρινίζω ότι το λίγο χρόνο που βρήκα να ακούσω μουσική φέτος, επέλεξα και άκουσα μόνο γνωστά συγκροτήματα. Οπότε μην απορήσετε που δεν θα δείτε στην παρακάτω λίστα "ψαγμένα" ονόματα.

Αξιοσημείωτο: όπως και η χρόνια του 2010, έτσι και το 2013 εμφανίζονται στη λίστα μας οι Orphaned Land, Volbeat, Alter Bridge, Kvelertak, Death Angel, Kylesa!!

1. Carcass - Surgical Steel
2. Orphaned Land - All Is One
3. Alter Bridge - Fortress
4. Clutch - Earth Rocker
5. Amorphis - Circle
6. Fates Warning - Darkness in a Different Light
7. Volbeat - Outlaw Gentlemen & Shady Ladies
8. Audrey Horne - Youngblood
9. Protest The Hero - Volition
10. Bad Religion - True North

11. Biffy Clyro - Opposites
12. Witherscape - The Inheritance
13. Dark Tranquillity - Construct
14. Boysetsfire - While A Nation Sleeps
15. Amon Amarth - Deceiver of The Gods
16. James LaBrie - Impermanent Resonance
17. Monster Magnet - Last Patrol
18. Hidden in the Basement - Ego
19. Avenged Sevenfold - Hail to the King
20. Mael Mordha - Damned When Dead
21. Enforcer - Death by Fire
22. Shai Hulud - Reach Beyond the Sun
23. Motorhead - Aftershock
24. Soilwork – The Living Infinite
25. Kvelertak - Meir
26. Evergreen Terrace - Dead Horses
27. Authority Zero - The Tipping Point
28. Amplifier - Echo Street
29. Sevendust - Blackout the Sun
30. Trivium - Vengeance Falls

Στις θέσεις των αναπληρωματικών, δηλαδή μας άρεσαν αλλά δεν τα ακούσαμε πολύ:

Rotting Christ - Κατά τον δαίμονα εαυτού
Dead Letter Circus - The Catalyst Fire
Karnivool - Assymetry
Dropkick Murphys - Signed and Sealed In Blood
Pearl Jam - Lightning Bolt
Death Angel - The Dream Calls for Blood
Suicidal Tendencies - 13
Leprous - Coal
Dagoba - Post Mortem Nihil Est
Killswitch Engage – Disarm the Descent
Heaven Shall Burn - Veto

Λιγότερες ακροάσεις (άλλα τα βαρεθήκαμε γρήγορα, άλλα δεν μας άγγιξαν ιδιαίτερα, άλλα είχαν κανά-δυο καλά τραγούδια μόνο) τα:

Intronaut - Habitual Levitations
Megadeth - Super Collider
Kylesa – Ultraviolet
October Tide - Tunnel of No Light
Poisonblack - Lyijy
Scar the Martyr
Nightfall - Cassiopeia
Stone Sour - House Of Gold & Bones Part 2
Tesseract - Altered State
Hatebreed - The Divinity of Purpose
Newsted
Dream Theater
Hypocisy - End of Disclosure
Voivod - Target Earth
Sodom - Epitome of Torture
Devildriver - winter kills
Device
Arsis - Unwelcome
Circle II Circle - Seasons will fall
Grandfather - In human form
Mercenary - Through our darkest days
Soil - Whole
Suffocation - Pinnacle of bedlam

Σημειώνω επίσης ότι ΔΕΝ άκουσα τους δίσκους των:
Queens Of The Stone Age, Black Sabbath, NIN, Running Wild, Saxon, Annihilator, Sepultura

Βιβλία 2013

Η χρονιά ξεκίνησε όπως τελείωσε η προηγούμενη: καταβροχθίζοντας πολλά βιβλία! Αλλά από το Μάρτιο και μετά, λόγω δουλειάς και παιδιού, καταφέραμε μόνο την πενταλογία του Douglas Adams να διαβάσουμε (και ένα νουάρ). Η λίστα της χρονιάς (για να μην ξεχνάμε) ακολουθεί παρακάτω.

Irvine Welsh - Ecstasy
Ισαάκ Ασίμοφ - The Caves of Steel
Λένος Χρηστίδης - Λοστρέ
Yann Martel - Η ζωή του Πι (επανάληψη)
Στιγκ Λάρσον - Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά
Kim Stanley Robinson - Ο κόκκινος Άρης (επανάληψη)
Ken Kesey - Στη φωλιά του κούκου
Ντενί Γκετζ - Τα αστέρια της Βερενίκης
Ουμπέρτο Έκο - Το κοιμητήριο της Πράγας (μόνο το 1/3)
Ντενί Γκετζ - La bela η αυτοβιογραφία μιας καραβέλας
Ισαάκ Ασίμοφ - The Robots of Dawn
Douglas Adams - The hitchhiker's guide to the galaxy (επανάληψη)
Douglas Adams - The restaurant at the end of the universe (επανάληψη)
Douglas Adams - Life, the universe and everything
Douglas Adams - So long,and thanks for all the fish
Walter Mosley - Ο διάβολος με το γαλάζιο φόρεμα
Douglas Adams - Mostly harmless

Top 2013 toys

Τα καλύτερα παιχνίδια της χρονιάς, όπως τα διάλεξε η μικρή Δέσποινα!
:-)

Κρεμαστά


Όχι ο αγκαλίτσας, αλλά το καρτελάκι!


Μουσική φάρμα


Για να δαγκώνουμε (μαγνητάκια, τηλεκοντρόλ, οτιδήποτε)


Ρίχνω τη μπάλα και μου τη φέρνει πίσω ο υπηρέτης!


Λουράκι ρολογιού!!

Χριστουγεννιάτικο αυτοκινητόδεντρο!

Αυτοκίνητα ολίγον... συμπιεσμένα!

Τι άλλο ακούσαμε μέσα στο 2013

Alter Bridge - Fortress
Μία από τις πολυαναμενόμενες κυκλοφορίες της χρονιάς. Μετά τα διάφορα side project (π.χ. βλέπε Slash), το συγκρότημα επέστρεψε με έναν δυναμικότατο δίσκο που ακούγεται μονορούφι. Αναρωτιόμαστε πότε (ή αν) θα δούμε ποτέ ζωντανά το σύγχρονο χαρντ ροκ των Alter Bridge στην Ελλάδα. Μάλλον, θα αρχίσω να κανονίζω για εξωτερικό.

Addicted to Pain official video.


Motorhead - Aftershock
Πέρα από τα προβλήματα υγείας του Lemmy και τις ακυρώσεις συναυλιών, το αγαπημένο συγκρότημα έβγαλε νέο άλμπουμ. Θα είναι το τελευταίο τους; Το μέλλον θα δείξει. Είναι πρωτότυπο; Φυσικά όχι. Είναι απλά Motorhead! Για τους φανατικούς οπαδούς, μια χαρά. Για τους υπόλοιπους, χμ..., δεν θα κάτσουμε να το αναλύσουμε.

Heartbreaker lyric video


Scar the Martyr
Ο ντράμερ Joey Jordison των Slipknot έφτιαξε άλλο ένα side-project. Και τι επέλεξε να παρουσιάσει μέσα από αυτό το σχήμα; Τα πιο απλά ριφ, μέσα στα πιο συνθετικά απλοϊκά τραγούδια που έχετε ακούσει. Ό,τι πρέπει για να ξεχωρίζει ο ντράμερ. Μέσα από μοντέρνα, "γυαλισμένη" παραγωγή με βαρβάτο ήχο, ο δίσκος ακούγεται όμορφα σε μπαρ και σε πάρτυ, αλλά δεν είναι κάτι που θα βάλεις να ακούσεις πολλές φορές στο σπίτι.

Blood Host official video


Trivium - Vengeance Falls
Και η επιστροφή των Trivium μέσα στο 2013 δεν έχει να προσφέρει τίποτα καινούριο για το συγκρότημα. Πανομοιότυπος δίσκος με τους τελευταίους προηγούμενους του γκρουπ. Ίσως λίγο πιο πιασάρικος. Έχει όμως μία σειρά τραγουδιών (ρωτήστε και τον Όμηρο) τα οποία μπορείς να ακούς στο repeat.




Avenged Sevenfold - Hail to the King
Το άλμπουμ που βγήκε στα τέλη του καλοκαιριού και δίχασε όσο κανένα άλλο. Από τη μία, είναι τόσο μα τόσο εμφανείς οι "επιρροές" που καταντάει εκνευριστικό να λες στο άκουσμα κάθε τραγουδιού: αυτό είναι Metallica, αυτό είναι Maiden, αυτό Guns n' Roses. Από την άλλη, όμως, έχει τόσο μα τόσο πιασάρικα τραγούδια που τα ακούγαμε στο repeat! Συμπέρασμα; Μάλλον κλείνω προς τη θετική πλευρά.


Death Angel - The Dream Calls For Blood
Όλες οι thrash κυκλοφορίες βγήκαν πέρυσι. Το νέο άλμπουμ των παλαίμαχων Death Angel ξεχωρίζει όχι επειδή δεν υπάρχει "αντίπαλο" δέος, αλλά επειδή είναι πραγματικά μία από τις καλύτερες φετινές δουλειές στο συγκεκριμένο είδος. Ιδέα μου είναι ή το εξώφυλλο έχει ολόιδια χρώματα με αυτό των Trivium;

The Dream Calls for Blood official lyric video.


Poisonblack - Lyijy
Ρυθμικό, στακάτο, εντελώς ροκ ν ρολ, σίγουρα όχι κάτι αξιομνημόνευτο, αλλά όχι και άσχημο. Ευχάριστο άκουσμα από το γκρουπ του πρώην-Sentenced Ville Laihiala.

Home Is Where the Sty Is official video

Monster Magnet - Last Patrol

Τι κατάφερε το νέο άλμπουμ των Monster Magnet; Απλά, κατάφερε να μας βάλει... να τους ξανακούσουμε! Αφήσανε πίσω τα ποζεράδικα τραγούδια, και καλωσορίσανε την έμπνευση. Κυριαρχούν τα μεγάλα σε διάρκεια ψυχεδελικά κομμάτια. Το Last Patrol αδιαφορεί για ταμπέλες και κατηγοριοποιήσεις: είναι στόνερ, είναι χαρντ ροκ, είναι χέβι μέταλ. Είναι η επιστροφή των Monster Magnet.

Primordial 23-Νοε-2013

Club Eightball, Θεσ/νίκη, 23 Νοεμβρίου 2013
support: Mael Mordha

Ψιλόβροχο και ομίχλη. Ο μανδύας του Ιούδα. Το μαύρο πανί στα πλοία. Η σκιά που πλανάται πάνω από τη χώρα. Τσακισμένο πνεύμα και κουρασμένο σώμα. Η φιγούρα παρμένη από αρχαία τραγωδία. Η απώλεια. Ο λυρισμός. H ποίηση. Η ηχώ του παρελθόντος. Η θλίψη που διδάσκει τις καρδιές να λυγίζουν. Η θυσία και το αίμα. Η προδοσία. Η ελπίδα και η πίστη ότι κάθε αυτοκρατορία πέφτει. Χτες ξαπλώσαμε με το λύκο και λυτρωθήκαμε...

Ανταπόκριση: Όμηρος

setlist

Υ.Γ. Η φιγούρα του Nemtheanga είναι ό,τι πιο επικό έχω δεί στη ζωή μου μέχρι τώρα.

Υ.Γ. zisis: Με δύο λέξεις (και απλά ελληνικά) ο Όμηρος θα έλεγε... «τίμιο live».

Running Wild - Resilient

Ε ναι, όταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω πειρατής! Είχε μια μαγκιά, ένα attitude βρε αδερφέ, μια κωλομπαροσύνη και επικούρα ταυτόχρονα. Όπως όλα τα καλά μεταλλάκια άκουγα και γω το Riding the storm στο σχολείο αλλά δεν το υπεδείκνυα κιόλας. Όμως όσο πλησιάζεις τα τριάντα η γνώση κατασταλάζει, οπότε αποδίδουμε το προβλεπόμενο κλέος στο καινούριο πόνημα των Running Wild. Τα κάνει όλα ρημαδιό, ροκάρει όσο πρέπει και επικίζει αναλόγως. Κατάλληλο για air guitar στο σπίτι όταν λείπει η γκόμενα και δικασίδι στο τέλος για την πόρωση. Θα τιμηθεί δεόντως στις επόμενες καλοκαιρινές διακοπές με κουμπάρους και παλτά.
Α! Απαραίτητο soundtrack για το καινούριο Assasin's Creed!

Γκοντσπιντ ρε σε όλους...

Όμηρος

Protest the Hero - Volition

Οργανωμένο χάος, εκτελεσμένο με μαθηματική ακρίβεια. Το αγαπημένο μας παρανοϊκό hardcore των καναδών, επέστρεψε και εντυπωσιάζει για άλλη μια φορά. Με χρηματοδότηση αποκλειστικά από τους οπαδούς τους, με τη συμμετοχή του Chris Adler στα τύμπανα (ντράμερ των Lamb of God), ο νέος δίσκος με τίτλο Volition δεν ενδείκνυται για ακρόαση όταν οδηγάτε στην Εθνική Οδό. Θα παρασυρθήτε και θα βγείτε εκτός δρόμου. Προτιμήστε ορεινούς δρόμους με στροφές (και λιγότερη κίνηση)!

Παρακάτω, το φοβερό (και μετα-μοντέρνο) puppet-animated βίντεο-κλιπ για το τραγούδι Underbite.

Phase Reverse @ Πτολεμαΐδα

updated 15/11

Την ερχόμενη Παρασκευή 15/11 έχει ένα απίστευτο billing στο Eightball στη Θεσσαλονίκη: Orange Goblin, με support τους Phase Reverse και τους Hidden in the Basement. Εμείς οι επαρχιώτες όμως θα επιλέξουμε να δούμε τους μουσάτους φίλους Phase Reverse στην πόλη της Πτολεμαΐδας την επόμενη μέρα τον επόμενο μήνα, στις 7 Δεκεμβρίου, βράδυ Σαββάτου. Ευκαιρία να τους απολαύσουμε για δεύτερη φορά, αλλά με νέο line-up και... ολοκληρωμένα, χωρίς διακοπές για ηχορύπανση κλπ! Be there or be square!

Παρακάτω το νέο βίντεο-κλιπ για το Born to be Dead:

Hidden in the Basement - Ego

Αν και ο δίσκος των Λαρισαίων Hidden in the Basement κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο (τσεκ @ bandcamp) τον περασμένο Δεκέμβρη, φέτος κλείσανε δισκογραφικό συμβόλαιο και κυκλοφόρησαν επισήμως τον δίσκο Ego από γερμανική εταιρεία. Δοθείσας της ευκαιρίας, θα τους συμπεριλάβουμε στις κυκλοφορίες αυτής της χρονιάς.

Λίγα λόγια θα γράψουμε για το μίγμα stoner, heavy, hard-rock με το οποίο βομβάρδισαν τα ηχεία μας: πρόκειται για μία από τις καλύτερες δισκογραφικές δουλειές ελληνικού συγκροτήματος των τελευταίων χρόνων, όχι μόνο της χρονιάς.

Παρακάτω δείτε/ακούστε το καλοφτιαγμένο (και με υπόθεση) βίντεο για το τραγούδι Feed the Ignorant.

Pearl Jam - Lightning Bolt

Το αγαπημένο ροκ συγκρότημα με το οποίο μεγάλωσε η γενιά μου επιστρέφει δισκογραφικά με έναν καλό δίσκο. Δεν περιμένουμε πλέον να ακούσουμε ένα νέο Ten, Vs ή Vitalogy. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Περιέργως, το Lightning Bolt έχει κάποια δυναμικά τραγούδια για να μας ταρακουνήσουν λίγο. Το περίεργο πάντως είναι ότι περισσότερο μου άρεσαν όλα τα αργά, μελωδικά κομμάτια του δίσκου: Sirens, Infallible, Pendulum, Yellow Moon. Το γιατί, δεν ξέρω να το αναλύσω. Ίσως ταιριάζει καλύτερα η φωνή του Vedder σ'αυτά, ίσως δεν έχουν έμπνευση/όρεξη να συνθέσουν καλά δυναμικά τραγούδια όπως του παρελθόντος. Από τα πιο ρυθμικά, ξεχωρίζω το My Fathers Son και το Swallowed Whole.

Αυτό τελικά είναι επιτυχία στις μέρες μας· να μας αρέσουν τουλάχιστον τα μισά τραγούδια ενός δίσκου.

Witherscape - The Inheritance

Κόλλημα με ό,τι άλμπουμ βγάλει ο κύριος Dan Swanö. Φαντάσου ότι σ'αυτό το νέο πρότζεκτ με το όνομα Witherscape θα ακούσεις hard rock μουσικές, με death metal εξάρσεις (ευκαρία να θυμηθούμε και τα growl/brutal φωνητικά του), gothic ατμόσφαιρα, πλήκτρα εδώ και εκεί και ακουστικά περάσματα, με πολύ καλή παραγωγή και ωραία συνοχή από το πρώτο ως το ένατο τραγούδι του δίσκου με τίτλο The Inheritance. Αλλού θα σας θυμήσει το Infernal από Edge of Sanity, αλλού τους Nightingale. Οι αλλαγές όμως σε ύφος και ρυθμούς από τραγούδι σε τραγούδι σε κρατάνε κολλημένο στα ηχεία. Όποιοι δεν γουστάρουν όλα τα παραπάνω, ή όποιοι νομίζουν ότι θα τους φανούν κοινότυπα και ξαναπαιγμένα, μπορούν να απέχουν. Ο υπογράφων πατάει το repeat...

Fates Warning 19-Οκτ-2013

Club Eightball, Θεσ/νίκη, 19 Οκτωβρίου 2013
support: Wardrum

Parallel lives running parallel with you
To the point where our horizons divide
My opinion is just a point of view
And your position is the other side

Βόλτα-αστραπή στη Θεσσαλονίκη με τους κλειστούς δρόμους από τον ημιμαραθώνιο και την εκνευριστικά μποτιλιαρισμένη κίνηση στους δρόμους, για να δει ο υπογράφων τους αμερικανούς prog-metallers για πρώτη φορά, με οδηγό (κυριολεκτικά και μεταφορικά) τον Όμηρο που τους έβλεπε για τρίτη!

Και τι είδαμε από τους Fates: λυρισμό και δυναμισμό, με best-off setlist, έναν εκπληκτικό ερμηνευτή, βιρτουόζους μουσικούς, σε γενικές γραμμές καλό ήχο... τι άλλο να επιθυμήσει κανείς; Τα τεχνικά προβλήματα με το μπάσο στα δύο τελευταία τραγούδια ευτυχώς επιλύθηκαν σχετικά γρήγορα. Το κοινό συμμετείχε τραγουδώντας τους στίχους στα πιο διάσημα τραγούδια. Σχετικά μικρός ο χώρος του Eightball για το γκρουπ, αλλά φάνηκε πιο «ζεστός» και οι αντιδράσεις του γκρουπ το επιβεβαίωσαν.
(setlist)

Για τους Wardrum: αφού το μεγάλο ηλικιακά -κατά κύριο λόγο- κοινό που έχει έρθει για τους Fates, σου δίνει ζεστό χειροκρότημα μετά από κάθε τραγούδι, κόψε τις επάρσεις και τις ατάκες του τύπου "Είστε ψόφιοι!". Know your crowd, do your best and shut up. Αλλά, όπως γράψαμε και στην αρχή, my opinion is just a point of view.

Night Threat

Από τη μικρού μήκους ταινία Final Trap που έβγαλε η ομάδα Omega Airsoft της Κοζάνης, δείτε παρακάτω το βίντεο-κλιπ (που ήταν και η μουσική επένδυση) των δικών μας Night Threat!

https://www.facebook.com/pages/Night-Threat/118932094847187

Prog ανησυχίες μες στο 2013

Fates Warning - Darkness in a Different Light
Οι παλαίμαχοι επέστρεψαν και δείχνουν σε όλους πώς δημιουργείς ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Περισσότερο metal και λιγότερο prog, διατηρώντας πάντως τον ήχο της τελευταίας περιόδου του γκρουπ.



Intronaut - Habitual Levitations
Αμερικανοί που ξέχασαν τις death metal ρίζες τους. Και με κάθε νέο τους δίσκο απλά μεγαλουργούν.





Leprous - Coal
Νορβηγοί που δεν παίζουν black metal. Συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν και να "ανεβαίνουν" βήμα-βήμα. Παρακάτω, το βίντεο για το χαλαρό τραγούδι του δίσκου: The Cloak.




Karnivool - Asymmetry
Αυστραλοί που αγαπάνε Tool. Και αρχίζουν να αποκτούν αναγνωρισιμότητα και πέρα από την Ωκεανία. Στο παρακάτω λινκ, ένα από τα καλύτερα βίντεο της χρονιάς, για το τραγούδι We Are.



Tesseract - Altered State
Άγγλοι που θέλουν να ενσωματώσουν ποπ στοιχεία (ως και σαξόφωνο!) στο δικό τους prog-metal! Στο παρακάτω λινκ, το νέο βίντεο για το τραγούδι Nocturne.

Γκρουπ με βραχύβια καριέρα (μέρος 1ο)

Με την ευκαιρία της περσινής live εμφάνισης των Heathen και της φετινής των Warlord στη χώρα μας, ας θυμηθούμε μερικά άλλα συγκροτήματα (όπως αυτοί) που εξαφανίστηκαν πολύ νωρίς από τα μουσικά δρώμενα (μετά από ένα 1-2 δίσκους), πριν την ώρα τους ίσως. Ασχέτως αν κάποια από αυτά (αν όχι όλα) επανασυνδέθηκαν τα τελευταία χρόνια και προσπαθούν να αναβιώσουν ξεχασμένες καριέρες και κάποια (αν όχι όλα) να εξαργυρώσουν οικονομικά τις νοσταλγίες των φανατικών οπαδών.


Warlord
Το γκρουπ που στην εποχή του άφησε ανάμεικτες εντυπώσεις. Με ένα EP και ένα LP, μόνο, αποτέλεσαν μετά από χρόνια τη μεγαλύτερη επιρροή των νεότερων heavy/epic, και όχι μόνο, συγκροτημάτων! Ίσως το πιο καλτ γκρουπ με τους πιο φανατικούς οπαδούς αυτού του αφιερώματος. Δείτε/ακούστε: Child of the Damned.

Heathen
ΜΠορείτε να διαβάσετε την προ τεσσάρων ετών αναφορά μας στο ένθετο "Μέσα από το μουσικό χρονοντούλαπο" ή τα σχόλια μας από την πρόσφατη εμφάνισή τους στη χώρα μας. Όπως και να'χει, αυτό είναι το καλύτερο σχήμα για τον υπογράφοντα σ'αυτό το αφιέρωμα, με δύο εκπληκτικά άλμπουμ καθαρόαιμου, τεχνικού thrash της δυτικής ακτής των ΗΠΑ (συν ένα τρίτο που κυκλοφόρησε προ διετίας).

Watchtower
Το τρίο από το Τέξας κυκλοφόρησε το 1985 το πρώτο άλμπουμ "Energetic Disassembly" και προξένησε έκπληξη στους αμίμητους ακούγοντας ένα περίεργο thrash ήχο με jazz επιρροές, συνεχόμενες αλλαγές στους ρυθμούς και στα τέμπο. Το 1989 κυκλοφόρησαν το "Control and Resistance" το οποίο αποτέλεσε έναν από τους πρώτους τόμους της Βίβλου αυτού που θα ονομαζόταν αργότερα ως progressive metal.

Possessed
Θεωρούνται από πολλούς ως οι νονοί του death-metal, χάρη στο πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο "Seven Churches". Προέρχονται από το Σαν Φρανσίσκο (μαζί με όλη την υπόλοιπη thrash-αρμάδα) και ξεχώρισαν για τη σατανική τους θεματολογία. Μετά το δεύτερο και μετριότατο άλμπουμ και τις ασυμφωνίες μέσα στο γκρουπ, διαλύθηκαν.

Exhorder
Οι Exhorder είναι ίσως το πιο αδικημένο σχήμα σ'αυτό το αφιερωματάκι (προσωπική εκτίμηση). Κι αυτό επειδή η επιτυχία των Pantera τούς επισκίασε, για να μην πω τους εξαφάνισε, αφού κάλλιστα μπορούμε να θεωρήσουμε και αυτούς ως τους πρωτεργάτες του γκρουβάτου (groovey, you know) μέταλ. Ειδικά, ακούστε το δεύτερο και τελευταίο τους άλμπουμ με τίτλο "The Law". Περισσότερα στην παλιότερη αναφορά μας στο γκρουπ.

Agent Steel
Με το "Skeptics Apocalypse" του '85 άφησαν το στίγμα τους! Καλοπαιγμένο τεχνικό thrash με ψηλά φωνητικά. Το Metal Hammer το είχε συμπεριελάβει στα "15 διαμάντια του thrash", σε κάποιο τεύχος πίσω στα 1995. Και όχι άδικα... Μετά το δεύτερό τους άλμπουμ το '87, ο τραγουδιστής τα παράτησε όλα και σταμάτησε να ασχολείται με το μέταλ.

Evildead
Ο κιθαρίστας Juan Garcia των Agent Steel είχε ήδη δημιουργήσει τους Evildead και μετά τη διάλυση των Agents, επικεντρώθηκε στο νέο σχήμα. Με ένα EP και δύο άλμπουμ ("Rise Above EP", "Annihilation of Civilization" και "The Underworld") έγιναν γνωστοί σε underground κύκλους, αλλά και η δικιά τους καριέρα έμεινε στάσιμη. Ήταν η εποχή που ακόμα και τα μεγάλα γκρουπ από το Bay Area έριχναν τις ταχύτητες και τη αγριάδα τους στις επιταγές των πολυεθνικών (η μόδα του grunge έπαιξε κι αυτή το ρόλο της), και τα μικρότερα σχήματα που έμειναν πιστοί στην αγριάδα είχαν ελάχιστη ανταπόκριση.

Napalm
Αρχικό όνομα Combat. Όταν υπέγραψαν στην Combat Rec. άλλαξαν το όνομα σε Napalm. Το συγκρότημα ιδρύθηκε από τα αδέρφια Rex και Jeff Rossbach και τον μπασίστα Chris Weidner, αλλά μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους ΕΡ, τα αδέρφια έφυγαν από το γκρουπ. Προσπάθησε να κρατήσει το γκρουπ ο Weidner. Το 1989 κυκλοφόρησε το πρώτο τους LP με τίτλο "Cruel Tranquility" και τον επόμενο χρόνο, έχοντας αποχωρήσει και ο Weidner, βγήκε το δεύτερο με τίτλο "Zero to Blacκ", με κανένα δηλαδή ορίτζιναλ μέλος της μπάντας. Λίγο μετά το γκρουπ διαλύθηκε οριστικά. Και μουσικά; Δεν ξεφεύγουν από την πεπατημένη speed/thrash συνταγή εκείνης της περιόδου, όντας όμως αρκετά κοινότυποι και καθόλου πρωτότυποι. Μόνο για αυτούς τους φανατικούς που θέλουν να συλλέγουν τα πάντα.

Heretic
Ο τραγουδιστής Mike Howe, πριν μεταπηδήσει στους Metal Church, έπαιζε σε ένα άλλο speed metal σχήμα της εποχής, τους Heretic. Πρόλαβαν να βγάλουν ένα άλμπουμ, το "Breaking Point" το 1988, και όταν ο Howe μεταπήδησε στους Church's το γκρουπ διαλύθηκε. Πριν λίγες μέρες διάβασα ότι κι αυτοί επανασυνδέθηκαν. Αναρωτιέμαι πόσοι από τους παλιούς θα τους θυμούνται ακόμα και πόσοι από τους νέους θα τους γουστάρουν.

Διάττων αστέρας: Stiltskin

Κοίτα ποιους θυμήθηκα τώρα... Οι σκοτσέζοι Stiltskin βίωσαν την επιτυχία με το πρώτο τους άλμπουμ και ειδικά με το single Inside, επηρεασμένοι κι αυτοί από τον grunge ήχο της εποχής. Από κει και έπειτα... η αφάνεια. Περισσότερες πληροφορίες γι' αυτούς στο βικιπαιδεία.

Ποιος δεν έχει βγάλει νέο δίσκο ακόμα;

Συνεχίζεται ο χαμός των νέων κυκλοφοριών από όλα (σχεδόν) τα γνωστά ονόματα του χώρου. Του χρόνου, δηλαδή, πρέπει να γίνει χαμός από live για τις προωθήσεις όλων αυτών των δίσκων, λέμε τώρα. Πάρτε δείγματα παρακάτω.

• Από τους Trivium ένα ρυθμικό και πιασάρικο τραγούδι με τίτλο Strife.
  
  
• Από τη γρήγορη δισκογραφική επιστροφή των Dream Theater, ακούστε το Along for the Ride.
  
  
• Ο James LaBrie στο Agony από τη σόλο δουλειά του (που προτιμάω περισσότερο από το νέο DT δίσκο).
  
  
• Οι Insomnium στο ΕΡ Ephemeral και το ομότιτλο τραγούδι.
  
  
• Οι αυστραλοί Karnivool στο καλύτερο βίντεο-κλιπ που είδαμε φέτος για το We Are.
  
  
• Οι Avenged Sevenfold και το τραγούδι Hail to the King από τον ομώνυμο δίσκο (διασκευών;!;!)
  
  
• Και άλλο ένα κωμικό βίντεο για την τραγουδάρα Clarity από το δίσκο που ετοιμάζουν να κυκλοφορήσουν οι ιδιαίτερα αγαπημένοι αυτού του μπλογκ Protest the Hero.
  
  
• Και η καλύτερη thrash κυκλοφορία της χρονιάς ίσως είναι αυτή των παλαίμαχων Death Angel. Παρακάτω το πρώτο δείγμα με το τραγούδι The Dream Calls For Blood.
  
  

Grandfather - In Human Form

Κατεβάστε δωρεάν το δεύτερο άλμπουμ του ατμοσφαιρικού prog συγκροτήματος Grandfather με τίτλο In Human Form κατευθείαν μέσα από το σάιτ τους. Ακουστικές μελωδίες, heavy εξάρσεις, παραγωγή από τον Alex Newport (Mars Volta, Melvins, At The Drive-In κλπ), mastering από τον Howie Weinberg (Soundgarden, Smashing Pumpkins, Slayer κλπ) είναι τα στοιχεία που μας έκαναν να το τσιμπήσουμε και να ρίξουμε μια αυτιά. Παρακάτω το λινκ.

Λ ι ν κ

Carcass 2013

Η απορία μου είναι: πόσα ακόμα άλμπουμ θα μας είχε δώσει αυτή η μπάντα αν δεν είχε διαλυθεί to 1996; Αλλά και πάλι, θα ήταν της ίδιας ποιότητας με το φετινό άλμπουμ; Που απ' ό,τι φαίνεται, θα σπέρνει πανικό!

Clutch 13-Ιουλ-13

Principal, Θεσ/νίκη 13 Ιουλίου 2013
support: Planet of Zeus

Απόφαση της τελευταίας στιγμής, η οποία ενισχύθηκε από την αλλαγή ημέρας της συναυλίας. Κατ'αρχάς, δεν περίμενα να δω τόσο μα τόσο κόσμο καλοκαιριάτικα σε συναυλία των Clutch, το συγκρότημα δηλαδή που πριν λίγα χρόνια είχε... cult αντίκτυπο στην Ελλάδα. Λίγο το γεγονός όμως ότι δεν έγιναν πολλές συναυλίες φέτος την άνοιξη/καλοκαίρι, λίγο η απήχηση του γκρουπ σε πολλές και διαφορετικές ομάδες ακροατών, λίγο η προσθήκη ενός μεγάλου ελληνικού ονόματος για support (παρόλο που έπαιζε για τρίτη φορά στην πόλη μέσα σε ένα χρόνο), έγινε τελικά το αδιαχώρητο.

Σούπερ live-άρα! Ο καλύτερος ήχος που άκουσα τα τελευταία χρόνια σε live. Δυναμικότατος frontman, με απίστευτη ερμηνεία που ξεσήκωσε το κοινό μόνος του. Τα υπόλοιπα μέλη απλά εκτελούσαν... το καθήκον τους. Τι και αν έπαιξαν εννιά καινούρια τραγούδια; Αφού ο νέος δίσκος σπέρνει, καλά έκαναν. Και οι Planet of Zeus; Όπως είπε ο Neil Fallon, "what a band"! Ίσως θα ήθελα να έλειπαν οι ψυχεδελικοί πλατιασμοί, αλλά και πάλι έσκισαν. Απίστευτο συναυλιακό ντουέτο!

Πάτα συμπλέκτη (clutch)
βάλε πρώτη και... φύγαμε!

Μετά από πολλούς μήνες, βρίσκω ευκαιρία για εξόρμηση σε συναυλία. Φυσικά και μιλάμε για τους Clutch και τους Planet of Zeus. Ας ελπίσουμε η βροχή και η συννεφιά των τελευταίων εβδομάδων στην Κοζάνη να εξαπλωθεί και προς Σαλόνικα, για να δροσίσει λίγο και να μην σκάσουμε σαν τα ποντίκια στο Πρίνσιπαλ.

Μαζεμένες ακροάσεις (Ιούνιος 2013)

Orphaned Land - All Is One
Αν και βρισκόμαστε στη μέση, νομίζω έπεσα πάνω στο άλμπουμ της χρονιάς. Περισσότερο ανατολίτικο και μελωδικό, λιγότερο prog, αλλά με φανταστικές, πλούσιες συνθέσεις. Όλοι είμαστε Ένα!



Amon Amarth - Deceiver of the Gods
Κλασικές heavymetal μελωδίες σε death-metal υπόβαθρο. Οι Σουηδοί ρίχνουν ταχύτητες και μας δίνουν ένα πιο ρυθμικό άλμπουμ αλλά εμείς συνεχίζουμε να χτυπιόμαστε στους ρυθμούς τους.



Dark Tranquillity - Construct
Σκοτεινό, ατμοσφαιρικό, εκπληκτικό. Κάποια riff έρχονται από 90's εποχές, τα καθαρά φωνητικά συμβάλλουν σε πολυπλοκότητα και φέρνουν στο μυαλό το Projector. Το γκρουπ τολμάει να ξεφύγει από την πεπατημένη, στέκεται γερά στα πόδια του και κερδίζει για άλλη μια φορά το θαυμασμό μας.


Boysetsfire - While A Nation Sleeps
Επέστρεψαν για κάποια live. Στη συνέχεια είπαν να γράψουν και καινούρια τραγούδια. Καλά έκαναν. Δύναμη, τσαμπουκάς, πολιτικές ανησυχίες και μελωδικά ρεφραίν, απ'αυτά που ξέρω ότι αρέσουν σε αρκετούς (και σε μένα). Το ότι η εισαγωγή στα μισά τραγούδια χρησιμοποιεί αποσπάσματα από το λόγο του Τσάρλι Τσάπλιν από την ταινία "Ο μεγάλος δικτάτωρ" αποτελεί για μένα άλλο ένα μεγάλο συν!

Sodom - Epitome Of Torture
Από συνήθεια ακούσαμε και το νέο δίσκο των γερμανών, αλλά όντας κολλημένοι με την καλύτερη περίοδο τους (1987-1993), δύσκολα ενθουσιαζόμαστε. Λίγα τραγούδια ξεχώρισα.




Megadeth - Super Collider
Δεν ξέρω τι αντίκτυπο έχουν οι Megadeth σε νέους ακροατές εν έτη 2013. Έχοντας επίγνωση ότι δεν θα κυκλοφορήσει κάτι αντίστοιχο του Rust in Peace ή του Countdown to Extinction, άκουσα με ευχαρίστηση το άλμπουμ. Σίγουρα δεν θα είναι απ'αυτά που θα θυμόμαστε στο μέλλον, είναι όμως καλοφτιαγμένο, με περισσότερη hard-rock νοοτροπία και λιγότερο heavy metal. Κάτι σαν το Cryptic Writings, αλλά χωρίς την κομματάρα "Trust".

Clutch στις 13/7

Μόνο εγώ χάρηκα που μετατέθηκε η συναυλία των Clutch στις 13 του Ιούλη, ημέρα Σάββατο;

Yeah baby!

Άλμπουμς σε δύο μέρη

Μία λίστα με τα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν σε δύο μέρη. Αφορμή αποτέλεσαν οι φετινές δουλειές των Stone Sour αλλά και των Coheed and Cambria. Θέλουν τα συγκροτήματα να μοιραστούν ολόκληρη την έμπνευσή τους με το κοινό τους; Θέλουν να καρπωθούν οφέλη οικονομικά και μεγαλύτερο εύρος δημοσιότητας;

Η πρώτη λίστα περιλαμβάνει αυτά που ηχογραφήθηκαν ταυτόχρονα στο στούντιο, αλλά κυκλοφόρησαν σε δύο μέρη, με χρονική διαφορά.

• Guns N' Roses - Use Your Illusion
• Helloween - Keeper of the Seven Keys
• System of a Down - Mesmerize/Hypnotize
• Stone Sour - House of Gold & Bones
• Coheed and Cambria's The Afterman: Ascension (2012) The Afterman: Descension (2013)
• Green Day - ¡Uno!, ¡Dos!, ¡Tré! (περσινή τριλογία)
• Opeth - Deliverance (2002) και Damnation (2003)
• Metallica - Load (1996) και ReLoad (1997)

Στη δεύτερη λίστα έχουμε τα άλμπουμ που αποτελούν στιχουργικά (ή και μουσικά) συνέχειες, τα οποία ηχογραφήθηκαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Συνήθως, υπάρχει μία κάποια διαφορά ηλικίας μεταξύ των άλμπουμ. Ακόμα συνηθέστερο είναι το πρώτο άλμπουμ να είναι πολυ-επιτυχημένο, οπότε στα σίκουελ άλμπουμ υπάρχει μια προσδοκία να επαναληφθεί τόσο η ποιοτική όσο και η εμπορική επιτυχία. Αν το πετύχανε οι παρακάτω, δεν θα το κρίνω εγώ. Πιο γνωστοί όλων οι παρακάτω:

Meat Loaf
Bat Out of Hell (1977)
Bat Out of Hell II: Back Into Hell (1993)
Bat Out of Hell III: The Monster is Loose (2006)

Mike Oldfield
Tubular Bells (1973)
Tubular Bells II (1992)
Tubular Bells III (1998)

Alice Cooper
Welcome to My Nightmare (1975)
Alice Cooper Goes to Hell (1976)
Welcome 2 My Nightmare (2011)

King Diamond (τέσσερις δίσκοι, δύο ιστορίες σε συνέχειες)
Abigail (1987)
Abigail II: The Revenge (2002)

Them (1988)
Conspiracy (1989)

New Found Glory (περισσότερο το αναφέρουμε επειδή σχετίζονται τα άλμπουμ θεματικά)
From the Screen to Your Stereo EP (2000)
From the Screen to Your Stereo Part II (2007)

Αποθήκευση για γρήγορη αναζήτηση

Δύο γκρουπ που μας έδωσαν δύο από τις καλύτερες περσινές δουλειές έβγαλαν νέο βίντεο κλιπ.

Οι Parkway Drive για το Wild eyes

...και οι The Sword για το Cloak of Feathers

Και τρία βίντεο από μερικές, ιδιατέρως αναμενόμενες, φετινές κυκλοφορίες συν μία «αμερικανιά» για να μην λέτε ότι είμαστε... ποιοτικοί.

Οι Orphaned Land έβγαλαν το lyric-video για το Our own messiah και αναμένουμε να ακούσουμε το νέο δίσκο.

Οι Dark Tranquillity μας δώσανε τρίτο δείγμα από το νέο τους δίσκο με το Uniformity, το οποίο μας έφερε στο μυαλό το "Projector" του 1999, κυρίως λόγω των καθαρών φωνητικών, που ο υποφαινόμενος αναρωτιέται όλα αυτά τα χρόνια γιατί δεν τα είχαν ξαναχρησιμοποιήσει (σε τόσο μεγάλο βαθμό).

Από το νέο δίσκο των νεαρών Leprous είδαμε/ακούσαμε το βίδεον για το τραγούδι The Cloak.

Από τους Five Finger Death Punch ακούσαμε το νέο τους τραγούδι Lift Me Up, κυρίως για τη συμμετοχή του Rob Halford.

Authority Zero - The Tipping Point

Νέο άλμπουμ και νέο live¹ στην Αθήνα μόνο², σε λιγότερο από ένα χρόνο για τους Authority Zero. Λιγότερο σκα στοιχεία, περισσότερα punk-rock τραγούδια με sing-along ρεφραίν, ματζόρε ακόρντα (χαρά και ευτυχία δηλαδή), κάποια ντούπα-ντούπα σημεία εδώ και κει, δεν έχουν πρωτότυπες συνθέσεις, αλλά κάποιες καλούτσικες εμπνεύσεις. Το σύνολο τελικά σε κερδίζει. Ο τίτλος του δίσκου είναι The Tipping Point και δεν το έψαξα να δω αν έχει σχέση με το ομότιτλο βιβλίο του Malcolm Gladwell. Θα το ψάξω άλλη φορά.

¹ Για δύο βραδιές (21-22 Απρ) και καμία ενημέρωση από τα μουσικά sites; Ελάχιστα βίντεο και στο γιου-τιουμπ.
² Με την ελάχιστη προσέλευση στη Θεσ/νίκη πέρυσι, λογικό είναι να μην παίξουν ξανά κάπου αλλού στο ελλάντα.

Jeff Hanneman (1964-2013)

Άλλος ένας από τους μουσικούς ήρωες της νιότης μας που αφήνει νωρίς τούτο τον κόσμο. Κάπου εδώ, η αγαπημένη, ιστορική μπάντα των Slayer ενδέχεται να κλείσει τον κύκλο της (εκτός κι αν ο Kerry King έχει άλλη άποψη).

Διάφορες ακροάσεις (άνοιξη 2013)

Εν τάχει, μερικές αναφορές για νέες δουλειές που ακούσαμε αυτό το διάστημα.

Οι παλαίμαχοι σουηδοί deathmetalers Hypocrisy επέστρεψαν δισκογραφικά με ένα σκληρό, βάρβαρο και ολίγον μονοδιάστατο άλμπουμ αλλά το τραγούδι End Of Disclosure που ανοίγει τον ομότιτλο δίσκο είναι το μελωδικό death-metal διαμάντι της χρονιάς και θυμίζει εποχές "Roswell 42".

Μετά το βίντεο για όλη την οικογένεια (Bruane Brenn), οι Kvelertak κυκλοφόρησαν το βίντεο κατάλληλο μόνο δια ενηλίκους για το τραγούδι Manelyst. Ο δεύτερος δίσκος δεν είναι ισάξιος με το ντεμπούτο, αλλά στέκεται με άνεση ανάμεσα σε λοιπές κυκλοφορίες της χρονιάς. Αυτές τις μέρες βγήκε και το βίντεο για το πιο rock-n-roll τραγούδι με τίτλο το όνομά τους, Kvelertak.

Μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις αποτέλεσε η νέα δουλειά των Soilwork. Αν και διπλός δίσκος, στο The Living Infinite δεν υπάρχουν τραγούδια που σε κάνουν να βαρεθείς και να πατήσεις το "next", όπως γινόταν σε προηγούμενες δουλειές τους. Δείτε/ακούστε βίντεο από τα τραγούδια Rise Above The Sentiment και Momentary Bliss.

Οι Nightfall κυκλοφόρησαν το νέο τους δίσκο Cassiopeia και αποφάσισαν να κάνουν στροφή σε πιο «στρωτές» συνθέσεις. Άλλα τραγούδια είναι ενδιαφέροντα, κάποια όχι τόσο, αλλά ευτυχώς επέλεξαν για πρώτο βίντεο να γυρίσουν το Stellar Parallax, το πιο ρυθμικό, μελωδικό και καλύτερο, κατ' εμέ, τραγούδι του δίσκου, με πολλά στοιχεία από το δισκογραφικό παρελθόν του γκρουπ.

Για όσους δεν άκουσαν το νέο δίσκο των Heaven Shall Burn με τίτλο μπορούν να πάρουν μία γεύση από το νέο βίντεο Hunters Will Be Hunted. Όπως το συνηθίζουν, υπάρχει και σ'αυτό το δίσκο μία διασκευή. Συγκεκριμένα, το Valhalla των Blind Guardian!

Και το δεύτερο μέρος του House Of Gold & Bones των Stone Sour ολοκληρώθηκε φέτος. Ο δεύτερος δίσκος είναι πιο ήρεμος και πιο... ροκ, εξίσου καλός και ενδιαφέρον όμως, όπως και το Part 1. Εδώ το βίντεο (που είχε υψηλό προϋπολογισμό παραγωγής) για το τραγούδι Do me a favor. Τι θα κάνει ο Corey Taylor με τους Slipknot; Δε με ενδιαφέρει! Εγώ ψηφίζω Stone Sour.

Είδαμε/ακούσαμε επίσης το Milk Leg των Intronaut, χωρίς να ακούσουμε ακόμα τον υπόλοιπο δίσκο Habitual Levitations, ο οποίος διαφαίνεται να είναι ένα από τα καλύτερα prog άλμπουμ της χρονιάς.


Και κάποιες δουλειές που περιμένουμε ...

Ακούσαμε το νέο τραγούδι των Amon Amarth με τίτλο Deceiver of the Gods και αναμένουμε τον υπόλοιπο, ομότιτλο δίσκο. Σαν πρώτο δείγμα, φαίνεται ότι δεν ξεφεύγουν από την πετυχημένη συνταγή του παρελθόντος και καλά κάνουν.

Οι Σουηδοί Dark Tranquillity ετοιμάζονται να μας δώσουν το Construct και μέσα από αυτό ακούσαμε αρχικά το For broken words, το οποίο ήταν λίγο απογοητευτικό, για να το πω απλά. Ευτυχώς, λίγο μετά δώσανε σε ακρόαση το δυναμικό The Science of Noise, που η σύνθεση του τραγουδιού φέρνει λίγο από τις 90's δουλειές τους, και έτσι μπήκανε τα πράματα στη θέση τους.

Amorphis - Circle

Amorphis: φινλανδικό συγκρότημα με χαρακτηριστική δομή τραγουδιών αρχή-μέση-ιντερλούδιο-κορύφωση-τέλος! Τραγούδια μπολιασμένα με ανατολίτικες μελωδίες, πλήκτρα, μπόλικα κιθαριστικά leads και μίξη brutal/καθαρών φωνητικών, συνήθως όλα αυτά σε κάθε τραγούδι. Στο φετινό τους άλμπουμ Circle θα βρείτε όλα τα άνωθεν χαρακτηριστικά. Πολύ καλύτερο του προηγουμένου, και αν όχι ισάξιο, ίσως λίγο πιο κάτω από το Skyforger. Όπως και να'χει, φαίνεται ότι το γκρουπ, μαζί με τον Tomi Joutsen, έχει βρει πλέον το στυλ που της ταιριάζει. Δεν λέμε ότι «ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει»;

Volbeat - Outlaw Gentlemen & Shady Ladies

Αυτό είναι το άλμπουμ που περίμενα φέτος. Και δεν απογοητεύτηκα καθόλου. Αμερικανιά στο φουλ... made in Denmark! Το πετυχημένο μίγμα από hard-rock με heavy riff και κιθάρες που θα ζήλευαν και οι Metallica (όταν γράφανε το Black Album), δηλώνει παρών και στο νέο άλμπουμ των Volbeat. Συνεχίζουν να επενδύουν στο promotion, στα καλαίσθητα νουάρ artwork των δουλειών τους και τις συνεχείς συναυλίες στην Αμερική. Έτσι απλά (συνεχίζουν να) κάνουν θραύση στο εξωτερικό.

Δείτε/ακούστε το βίντεο για το τραγούδι The Hangman's Body Count:

Clutch - Earth Rocker

Η μουσική ρυθμική, με μπλουζ αναφορές και stoner αισθητική, με κολλητικά τραγούδια, που γουστάρεις να τα ακούς ξανά και ξανά. Δεν θα κάτσω να το συγκρίνω με παλιότερες κυκλοφορίες. Πολύ απλά, θα πούμε ότι το Earth Rocker είναι από τα άλμπουμ που θα ακούσουμε πολύ τους επόμενους μήνες.

Και αυτό το "Oh, Isabella" τι κομμάτι...

Μόδες

1η μόδα: συμφωνική ορχήστρα!
Μόνο γι'αυτούς που έχουν γερό μπάτζετ!

Εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '90, κυκλοφόρησαν κάποια άλμπουμ με συνοδεία συμφωνικής ορχήστρας. Πιο γνωστά τα S & M από τους Metallica με τη San Francisco Symphony και το Moment of Glory από τους Scorpions και τη Berlin Philharmonic Orchestra. Οι Therion ήδη ηχογραφούσαν τα άλμπουμ τους με ορχήστρα (και έτσι συνεχίζουν μέχρι σήμερα). Αυτή η ας-την-πούμε-μόδα ξεκίνησε στα 90s από τους Rage το 1996 με το άλμπουμ Lingua Mortis και τη Φιλαρμονική της Πράγας διασκευάζοντας τα δικά τους κομμάτια. Αλλά από το 1998, από το άλμπουμ XIII και μετά, η χρήση ορχήστρας μπήκε και στις συνθέσεις νέων τραγουδιών. Να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε όμως ότι οι πατέρες αυτού του εγχειρήματος ήταν φυσικά οι Deep Purple, που μαζί με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου το 1969 μας έδωσαν το Concerto for Group and Orchestra. Για την ακρίβεια, ο προσφάτως εκλιπών John Lord (που συνέθεσε όλο το δίσκο) ήταν ο mastermind, ο Νονός αυτής της μόδας, που δεν διήρκησε τελικά και πολύ.


2η Μόδα: Reunion!
Για όλα τα γκρουπ που ξαφνικά ξανάνιωσαν!

Αφού φτιάξανε οικογένειες και μεγάλωσαν τα παιδιά τους, βρήκαν το χρόνο να βγάλουν έξτρα χαρτζιλίκι, παίζοντας live σε μέρη που ούτε φαντάζονταν παλιά ότι θα βρεθούν. Η πτώση (η κατακρήμνιση καλύτερα) των πωλήσεων δίσκων ανάγκασε πολλούς (αν όχι όλους) να βγουν και να σεριανίσουν όλο τον πλανήτη. Για να βγει το μεροκάματο, θέλει δουλειά πολύ... Ποιους να αναφέρουμε και ποιους όχι! Από γκρουπ που βγάλανε τον τελευταίο τους δίσκο πριν είκοσι και βάλε χρόνια και ξαναεμφανίστηκαν μέχρι καλτ σχήματα που θυμήθηκαν ότι έχουν παθιασμένους οπαδούς και πρέπει να τους τιμήσουν με ένα live στην κωλοπετινίτσα! Δεκάδες τα συγκροτήματα... διαλέξτε ένα της επιλογής σας.


3η μόδα: παίζουμε ζωντανά ολόκληρα τα κλασικά μας άλμπουμ!
Σε συνέχεια της προηγούμενης μόδας.

Δεν μπορείς πλέον να δίνεις κάθε χρόνο συναυλίες στα ίδια μέρη και να παίζεις τα ίδια και τα ίδια. Αφού δεν κυκλοφορείς νέο δίσκο, νέα τραγούδια, τι κάνεις για να φέρεις τον κόσμο στο live; Ανακοινώνεις επετειακές συναυλίες! Ότι θα παίξεις ολόκληρο τον αγαπημένο τους δίσκο! Αυτή η περίπτωση μπορεί επίσης να υπάρξει ταυτόχρονα και με τη 2η μόδα. Κάνεις το reunion για την ξεπέτα, εεε... για να παίξεις το αγαπημένο άλμπουμ των οπαδών. Οι Queensryche πάντως είχανε ξεκινήσει ήδη να παίζουν ολόκληρο το Operation: Mindcrime (Μαλακάσα 2004) αλλά νομίζω ότι οι Metallica (πάλι;) το 2006 που παίξανε ολόκληρο το Master of Puppets γιορτάζοντας τα είκοσι χρόνια από την κυκλοφορία του, δώσανε ώθηση σ'αυτή τη μόδα. Από εκεί και έπειτα, ουκ ολίγες ανακοινώσεις τέτοιων live έχουμε (όχι στο ελλάντα):

• τα 20 χρόνια του Countdown to Extinction από τους Megadeth πέρυσι και ομοίως για το Rust In Peace το 2010.
• οι Saxon να παρουσιάζουν τα Wheels of Steel στο Download Festival και φέτος το Denim & Leather (στις 7 Μαΐου)
• οι Metallica (ξανά) το Black Album πέρυσι για τα 21 χρόνια (ώπα, έκαναν τη διαφορά)
• οι Heir Apparent το Graceful Inheritance
• οι Paradise Lost τα 16 χρόνια του Draconian Times (εκεί ήμασταν)
• οι Katatonia παρουσίασαν όλο το Last Fair Deal (εντάξει, δεν πέρασαν και τόσα πολλά χρόνια)
• οι Candlemass το Epicus Doomicus Metalicus (αυτό μάλιστα)
• οι Machine Head το Burn My Eyes σε ένα live το 2004
• οι Whiplash το Power And Pain (!!)
• οι Accept πρόπερσι το Restless and Wild
• οι Queensryche (ξανά) παίζοντας όλο το Rage for Order, αφού οι νέοι τους δίσκοι είναι χάλια.
• οι Voivod το Dimension Hatröss (για ψαγμένους ακροατές)
• οι Anthrax πρόσφατα το Among the Living (ευκαιρία τώρα που επέστρεψε ο Belladona στο μικρόφωνο)
• οι Slayer το Reign in Blood το 2008 (εμ, ποιο άλλο;)
• οι Sepultura το Arise το 2010 (σε κάποιο κλαμπ στο Σάο Πάολο)
• οι Angra το Angels Cry (γιορτάζουν και στη Βραζιλία της επετείους τελικά)
• ως και οι Circle II Circle του Zak Stevens παίξανε όλο το Wake of Magellan των Savatage στο περσινό φεστιβάλ του Wacken
• και οι Fear Factory προγραμμάτισαν για του χρόνου να παίξουν όλο το Demanufacture στην κρουαζιέρα 70.000 tons of metal

και πολλά, πολλά άλλα. Διαλέξτε συγκρότημα και αυτό κάπου στον πλανήτη θα έχει παίξει το αγαπημένο σας δίσκο. Σε ειδική κατηγορία από μόνοι τους οι Dream Theater που παίζουν live ολόκληρους δίσκους άλλων γκρουπ (Metallica, Iron Maiden, Pink Floyd).

Ποιο θα ήθελα εγώ να δω live; Χμ... κάτσε να σκεφτώ.

Κι άλλο "shades of grey" ;

Από το νέο άλμπουμ των Amorphis, η εταιρεία τους κυκλοφόρησε μερικά lyric-videos και ένα από αυτά τιτλοφορούνταν Shades of Grey! Έχουν στερέψει από ιδέες τα συγκροτήματα και δεν ξέρουν τι άλλα ονόματα να δώσουν στα τραγούδια τους; Άλλα τραγούδια με τον ίδιο τίτλο βρίσκουμε στα ακόλουθα συγκροτήματα:

• στο άλμπουμ I Hear Black των Overkill 
• στο Urban Discipline των Biohazard
• στο Beg For It των Hardcore Superstar
• στο ομότιτλο των Symphony X
• στο Metamorphosis των Mercenary (άλμπουμ του 2011) και
• κάπως διαφορετικό, ως "Beneath the shades of grey", στο Years In The Darkness των Arkaea.

Πού είσαι, Μούσα της έμπνευσης, να φωτίσεις τους θνητούς μουσικούς σου;

Killswitch Engage - Disarm The Descent

Καινούριο killswitch, ε; Με το επαναπατρισμό της φωνής του "Alive and Breathing" περίμενα κάτι πιο τουμπανιάρικο για να είμαι ειλικρινής. Βέβαια το πακέτο είναι εκεί, καθώς τα riffs είναι καταιγιστικά και ο Jesse φονιάς. Η παραγωγή όπως πρέπει αλλά στειρωμένη και το εξώφυλλο ψαρωτικό. Αλλά είναι σαν τη γκόμενα που τα ξαναβρίσκεις... σαν κάτι να λείπει. Οι ιδέες είναι εκεί αλλά σκόρπιες και το φάντασμα του Howard Jones πλανάται ήδη στα αυτιά μας. Metalcore τιγκαρισμένο στη μελωδία και στα καθαρά φωνητικά, που ανέκαθεν ήταν trademark του συγκροτήματος. Το σίγουρο είναι ότι οι Αμερικάνοι τους λατρεύουν, θα οργώσουν ως headlines τα ευρωπαϊκά fests αλλά ως εκεί. Κομματάρα σαν το "End of heartache" δεν έχει το Disarm the Descent, πώς να το κάνουμε. Φρονώ ότι είναι της σειράς και αναλώσιμο και γρήγορα θα ξεχαστεί. Κάτσε να ξαναβάλω τα τούμπανα από Parkway Drive να έρθω στα ίσια μου.

Γκοντσπιντ σε όλους... α, και τον άλλο μήνα έρχεται καινούριο Heaven Shall Burn.

Όμηρος

Υ.Γ. 24 Απριλίου έρχεται ο πολέμαρχος!! (σαν κρυφοεπικάς που είμαι)

Sevendust - Black Out the Sun

Αν θες κάτι απλοϊκό να ακούσεις μετά από μια κουραστική μέρα, χωρίς να κάτσεις να πολυσκεφτείς, τότε το νέο άλμπουμ των Sevendust είναι για σένα. Κάποιοι θα τους χαρακτηρίσουν pop-metal, αλλά με την πιο πάνω (απλοϊκότατη) ανάλυση αυτό δεν είναι αρνητικό. Από όλα τα σχήματα του είδους, μετά και τη διάλυση των Disturbed, είναι οι μόνοι(;) που συνεχίζουν. Τελικά, μέσα από το χωνί της ιστορίας πέρασαν όλα τα numetal γκρουπ και φτάνοντας στο 2013 μείνανε μόνο οι Sevendust. Αυτό από μόνο του κάτι λέει. Αν λοιπόν θέλετε γερή δόση αμερικανιάς, ακούστε το Black Out the Sun.

19 Μαρτίου

Ο Bruce Willis, η Glen Close και η Ursula Andress, ο συγγραφέας Philip Roth, οι εξερευνητές της Αφρικής David Livingstone και Richard Francis Burton, ο σερίφης Wyatt Earp(!), ο ντράμερ των Kyuss Brant Bjork, ο ποδοσφαιριστής Χρήστος Πατσατζόγλου και ο μπασκετμπολίστας Χέντο Τούρκογλου, μεταξύ άλλων, έχουν από ένα κοινό: γεννήθηκαν στις 19 Μαρτίου!

Enforcer - Death By Fire

Ήθελα λίγο παλιομοδίτικο heavy metal και το βρήκα στους Σουηδούς Enforcer.

Στο τρίτο άλμπουμ τους με τίτλο Death by Fire δεν θα βρείτε καμία καινούρια πρωτοτυπία. Αγνό heavy υλικό, με λίγα (κι αυτά παλιομοδίτικα) speed-metal στοιχεία, μπολιασμένα με το πάθος και την ενέργεια του νεαρού της ηλικίας τους.

Δείτε/ακούστε παρακάτω το βίντεο για το Mesmerized By Fire.

Yeah !!

Όλα τα Yeah-yeah! του James Hetfield σε ένα τραγούδι! Ακόμα γελάω!

Νορβηγοί Overthrow

Εγώ ήξερα ένα hardcore/punk συγκρότημα με το όνομα Overthrow από το Long Island, που ξεπετάχτηκε στα τέλη των 90's, άνοιξε συναυλίες για τους VOD και Madball και κυκλοφόρησε ένα καλούτσικο άλμπουμ με τίτλο React, που είχε και μερικά καλά τραγούδια μέσα.

Όταν είδα λοιπόν ότι ένα γκρουπ με αυτό το όνομα έβγαλε καινούριο άλμπουμ και βίδεον, νόμιζα ότι πρόκειται για την παραπάνω περίπτωση. Τελικά όμως πρόκειται για ένα νεαρό γκρουπ από τη Νορβηγία, που κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ με τίτλο Adjust to Darkness το περασμένο φθινόπωρο και που ο ήχος του δεν έχει καμία σχέση με τους προαναφερθέντες αμερικανούς. Κάτι μεταξύ σε thrash/rot 'n' roll θα λέγαμε. Για του λόγου το ασφαλές, δείτε/ακούστε παρακάτω το βίδεον για το ομότιτλο τραγούδι.

Amplifier: χιονισμένο βίντεο

Αυτή είναι μια κυκλοφορία που περιμένω με σχετική αγωνία. Πρόκειται για το νέο άλμπουμ των βρετανών Amplifier που θα έχει τον τίτλο Echo Street. Παρακάτω, πάρτε μια πρόγευση από το "χιονισμένο", "παγωμένο" βίντεο για το τραγούδι Matmos.

Playlist 8ης εβδομάδος του 2013

Δηλαδή, της προηγούμενης. Πολύ 90s και όλα στο αυτοκίνητο. Νομίζω ότι μόνο εκεί θα βρίσκω πλέον το χρόνο να ακούω για 80 λεπτά (για την ακρίβεια δύο σαραντάλεπτα) ανενόχλητα μουσική!
;-)

The Black Crowes - The Southern Harmony and Musical Companion
Pantera - Cowboys from Hell
At The Gates - Slaughter of the Soul
Blind Guardian - Imaginations from the Other Side
Candlemass - Epicus Doomicus Metallicus

Time?

Και ξαφνικά, ο ελεύθερος χρόνος μου περιορίστηκε, για να μην πω εξαφανίστηκε. Αυτό πιστεύω είναι εμφανές από τα μηδενικά ποστ που ανέβηκαν στο μπλογκ μέσα στο Φλεβάρη. Θα έλεγα επίσης ότι σε ένα βαθμό φταίει και η μουσική αδράνεια των τελευταίων εβδομάδων, δηλαδή η μη κυκλοφορία ακόμη των αναμενόμενων νέων δίσκων. Τώρα που βρήκα ευκαιρία, πάντως, ας ποστάρω λίγα νέα μουσικά πράματα που ακούσαμε αυτό το διάστημα.

Όπως το στιχο-βίδεον Reach Beyond the Sun από τη νέα δουλειά των Shai Hulud, το πρώτο δείγμα της νέας δουλειάς των Kvelertak (που όλοι έχετε δει δεξιά κι αριστερά) με τίτλο Bruane Brenn, το απλοϊκό αλλά ρυθμικό World Domination από το ντεμπούτο δίσκο των σουηδών Free Fall (άλλη μια προσθήκη στη μόδα του ρετρό, 70s, hard rock ήχου), το A Magic Ladder των Viza αλλά και το νέο τραγούδι Do Me A Favor από το δεύτερο μέρος του διπλού δίσκου "House Of Gold & Bones" που κυκλοφορούν οι Stone Sour λίγους μήνες μετά το πρώτο μέρος.

Αυτά εν ολίγοις. See ya next week (maybe).

Μουσικές για το 2013 και οι Audrey Horne

Υπάρχουν κάποιες χρονιές που κυκλοφορούν μαζικά άλμπουμ από "μεγάλα" και φτασμένα συγκροτήματα. Κάτι ανάλογο πρόκειται να συμβεί και φέτος, είτε πρόκειται για παλαίμαχους της δεκαετίας του '70, είτε για τα μεγάλα γκρουπ από τα 80's που συνεχίζουν ακόμη, είτε για σχήματα που εμφανίστηκαν στα 90s και συνεχίζουν με επιτυχία ως και σήμερα.

Από τους παλαίμαχους, έχουν ανακοινώσει ότι θα βγάλουν νέο δίσκο οι Black Sabbath με τον κύριο Όζι στα φωνητικά. Επιστροφές αναμένουμε κι από σχήματα της δεύτερης κατηγορίας, δηλαδή τους Metallica, Megadeth, Bad Religion, Fates Warning, Sodom, ακόμα κι από τους θρυλικούς Warlord! Από τα σχήματα των 90s αναμένεται να γίνει ένας μικρο-χαμός: Dream Theater, Pearl Jam, Clutch, οι σουηδοί Entombed, Spiritual Beggars, Amon Amarth και Dark Tranquillity, οι γείτονές τους Amorphis, αλλά και οι δικοί μας Rotting Christ και Nightfall. Περισσότερο ενδιαφέρον όμως θα έχει να ακούσουμε τι έχουν να προσφέρουν οι επανασυνδεδεμένοι Carcass στο σκληρό ήχο το 2013 αλλά και τι άλλο έχω να πουν οι Tool, αν αποφασίσουν να μας τιμήσουν με δισκογραφική παρουσία φέτος. Μεγάλο ενδιαφέρον (για τους πιο φανατικούς) θα έχει επίσης η κυκλοφορία του δίσκου με ακυκλοφόρητο υλικό των Control Denied, αν καταφέρουν να ξεπεράσουν τα νομικά προβλήματα με την οικογένεια του Chuck Schuldiner. Από τα νεότερα σχήματα, ο υπογράφων αναμένει με ενδιαφέρον τις νέες δουλειές των Kvelertak, Alter Bridge, Protest the Hero, Biffy Clyro, Volbeat, Heaven Shall Burn αλλά και των Leprous, που με είχαν εντυπωσιάσει προ διετίας. Όσον αφορά τους Hatebreed, ο δίσκος είναι διαθέσιμος για προακρόαση και τα σχόλια δικά σας.

Όσοι αρέσκονται να ακούν καινούρια πράματα μόνο από τα γνωστά ονόματα του χώρου, έχουν πολλά πράματα να περιμένουν φέτος. Αν και κατά 70% (για τον υπογράφοντα) αυτές οι νέες κυκλοφορίες θα είναι απλά ανεκτές και κατά 100% θα ακουστούν οι απόψεις "καλύτερα τα παλιά τους άλμπουμ". Ευτυχώς, για τους λίγους που αρέσκονται να ψάχνουν καινούρια πράματα, βγαίνουν κάθε χρόνο νέοι δίσκοι από ενδιαφέρονται ως άριστα συγκροτήματα. Κάπου ανάμεσα (με κλίση προς το "άριστα") βρίσκονται και οι νορβηγοί hard-rockers Audrey Horne, που έχουν κάνει σχετικό πάταγο στα διάφορα μουσικά μίντια. Το εναρκτήριο τραγούδι Redemption Blues τους νέου τους δίσκου δεν αφήνει και πολλές αμφιβολίες. Αν ζήσουμε άλλα 30-40 χρόνια, αυτό το βίντεο θα βλέπουμε για να ξανανιώσουμε!

Τόλκιν και μουσική

Επηρεασμένος από την κινηματογραφική κυκλοφορία του Χόμπιτ, είπα να καταγράψω εν είδη αφιερώματος τα συγκροτήματα και τα τραγούδια που έχουν σχέση με τις δουλειές του J. R. R. Tolkin, δηλαδή κυρίως με τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και το Σιλμαρίλιον. Κάτι ανάλογο είχαμε κάνει πριν 11(ή 12;) χρόνια με τον συνεργάτη Αντώνη στην ραδιοφωνική Εκπομπή Χωρίς Τίτλο στον φοιτητικό 1431ΑΜ (και guest τον κουμπάρο Θεόφιλα), λίγο πριν βγει η κινηματογραφική Συντροφιά του Δαχτυλιδιού. Η πρωτοτυπία εδώ είναι σίγουρα απούσα. Η παρακάτω καταγραφή απευθύνεται αποκλειστικά σε πορωμένα άτομα όπως και ο υπογράφων, ο οποίος μαζί με τον κουμπάρο στην εργασία του μαθήματος για Βάσεις Δεδομένων είχε υλοποιήσει ολόκληρη βάση για τα πάντα που αφορούσαν χαρακτήρες, τοπωνύμια, όπλα και λοιπά από τη Μέση-Γη!

Ξεκινάμε από το πιο εύκολο, τα ονόματα συγκροτημάτων:

• Marillion
  Αρχικά είχαν το όνομα Silmarillion αλλά φοβούμενοι τυχόν μηνύσεις, το συντομεύσανε ως Marillion. Σίλμαριλς ήταν τα 3 πετράδια που κατασκεύασε ο Φέανορ πριν την καταστροφή των Δύο Δέντρων του Βάλινορ, γεμάτα με το φως τους.
• Amon Amarth
  Οι σουηδοί death-metallers πήραν το όνομά τους από το Βουνό του Χαμού, το όνομα που δόθηκε στο Οροντρούιν, όταν οι φωτιές του ξύπνησαν πάλι μετά την επιστροφή του Σάουρον από το Νούμενορ.
• Gorgoroth
  Οι νορβηγοί μπλακ-μέταλερς πήραν την ονομασία από ένα υψίπεδο στο σημείο που προσεγγίζουν τα βουνά της Στάχτης και τα βουνά της Σκιάς. Ψαγμένη επιλογή.
• Morgoth
  Οι γερμανοί που επανασυνδέθηκαν πέρυσι διάλεξαν το όνομα του μεγαλύτερου κακού, τον «Μαύρο Εχθρό», όνομα του Μέλκορ, που του το πρωτόδωσε ο Φέανορ μετά την αρπαγή των Σίλμαριλ.
• Burzum
  Το καλλιτεχνικό όνομα του Varg Vikernes δεν αφορά κάποιο όνομα ή χαρακτήρα ή τοπωνύμιο της Μέσης Γης. Απλά σημαίνει «σκοτάδι» σε μία από τις γλώσσες που δημιούργησε ο Τόλκιν.
• Cirith Ungol
  Οι καλιφορνέζοι χεβιμεταλλάδες πήραν το όνομά τους από το «Πέρασμα της αράχνης», εκεί που ζούσε η αράχνη Σέλομπ, το τελευταίο παιδί της Ουνγκόλιαντ.

Τραγούδια:
Αναζητάμε αυτά που έχουν θεματολογία από τα έργα του Τόλκιν και όχι να γίνονται μικρές αναφορές σε κάποιο όνομα, π.χ. βλέπε House of Pain στο "Pass the Jinn" του '96: σε ένα στίχο αναφέρουν "I'm the lord of the rings like Bilbo Baggins".

• Blind Guardian & Battlelore έχουν την πρωτοκαθεδρία εδώ, καθώς έχουν πάμπολλα τραγούδια αφιερωμένα στο έργο του Τόλκιν, και για λόγους οικονομίας δεν τα αναφέρουμε.
  
• Morgana Lefay: ομοίως, οι Σουηδοί μέταλερς έχουν γράψει το "Lord of the Rings" με στίχους απ'ευθείας από τα βιβλία, το "To Isengard" και "Gil-Gad (the Sanctified)".
  
• Camel: το τραγούδι "Nimrodel/The Procession/The White Rider" είναι (όπως καταλαβαίνετε) για τον Gandalf.
  
• Brocas Helm: "Helm's Deep"
  
• Crown of Thorns: "The Lord of the Rings"
  
• Demons & Wizards: το συγκρότημα του Hansi Kürsch και του Jon Schaffer έχει τα ακόλουθα δύο "Seize The Day" και "Lunar Lament".
  
• Doomsword: επίσης τραγούδι με τίτλο "Helms Deep".
  
• Led Zeppelin: από το πιο γνωστό ροκ συγκρότημα τρία τον αριθμό, "Ramble On", "The Battle of Evermore", "Misty Mountain Hop".
  
• Mantas: από το προσωπικό γκρουπ του Μάντας των Venom, το τραγούδι "Lothlorien"
  
• Morgoth: "Pits of Utumno", που αναφέρεται στο πρώτο μεγάλο οχυρό του Μέλκορ, στα βόρεια της Μέσης-Γης που κατέστρεψαν οι Βάλαρ.
  
• Nightwish: "Elvenpath" και "Wishmaster"
  
• Leonard Nimoy: από έναν δίσκο του τηλεοπτικού Σποκ του Σταρ Τρεκ, τραγούδι με τίτλο "The Ballad of Bilbo Baggins".
  
• Orange Goblin: "Saruman's Wish", "Lothlorian" και σε κάποιο βαθμό το "Land of Secret Dreams", μιας και το Lorien σημαίνει «χώρα των ονείρων».
  
• Paradox: οι γερμανοί thrashers έχουν αναφορές στο τραγούδι τους "Paradox".
  
• Chris Poland: ο πρώτος κιθαρίστας των Megadeth στο δικό του σόλο άλμπουμ έχει το "Khazad Dum", τα μεγάλα δώματα των Νάνων της φυλής του Ντούριν στα Ομιχλιασμένα Βουνά (Μόρια).
  
• Rush: "Rivendell" και "The Necromancer".
  
• Running Wild: "Mordor"
  
• Rotting Christ: "The Nereid of Esgalduin"
  
• Styx: "Lords of the Rings"
  
• Ten Years After: "Hobbit"
  
• 3 Inches of Blood: "Destroy the Orcs"
  
• Timo Tollki: "Lord of the Rings" κι αυτός στο σόλο άλμπουμ του.
  
• Turbonegro: "Hobbit Motherfuckers" (αν και δεν έχει ιδιαίτερες αναφορές στον Άρχοντα)
  
• Unleashed: ουκ ολίγες αναφορές στα "The Dark One", "Destruction (Of The Race Of Men)" και "We Must Join With Him".
  
• Varathron: λίγες αναφορές στους στίχους του "Flowers Of My Youth"
  
• Virgin Steele: "Lothlorien" και "Blood of The Saints"
  

Περισσότερα (αν όχι τα πάντα) στο tolkien-music.com.

Spitback και νέο βίδεον

Το βίντεο-κλιπ για το τραγούδι Without παρουσίασαν πριν λίγες μέρες οι λαρισαίοι φίλοι Spitback!

(για τους οποίους είχαμε αναφερθεί τον περασμένο Ιούλιο και τρεις μήνες πιο πριν σε ένα live τον Απρίλιο)

Το θεώρημα του παπαγάλου

Οι επιστημονικές αλήθειες χρειάζονται ωραίες ιστορίες για να τραβήξουν τους ανθρώπους, λέει σε κάποιο σημείο του βιβλίου ο συγγραφέας. Είναι το βιβλίο που κάνει αναδρομή σε ολόκληρη την ιστορία των μαθηματικών, μέσα από ενδιαφέρουσες και άγνωστες ιστορίες που αφορούν τους ανθρώπους περισσότερο και λιγότερο το έργο των.

Ιστορίες για το Θαλή και τις πυραμίδες, τον Πυθαγόρα και τον Αρχιμήδη (μεταξύ άλλων αρχαίων Ελλήνων)· την ιστορία γύρω από την Υπατία, τον Αχμές και τον Χασάν Σαμπάχ (ποιοι είναι αυτοί; στο βιβλίο οι απαντήσεις!)· τι είναι οι φίλιοι αριθμοί και τι οι δίδυμοι πρώτοι αριθμοί· ποιος έβαλε το μηδέν στα μαθηματικά, ποιος σχεδίασε το σύμβολο του ίσον (=)· γεωγραφικές πληροφορίες που αφορούν το Παρίσι και τα μουσεία του, τον Αμαζόνιο αλλά και τις Συρακούσες· αυτά και άλλα πολλά σε ένα βιβλίο. Οι μαθηματικές γνώσεις που έχουμε από το λύκειο φτάνουν και περισσεύουν. Δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από εσάς.

Είχα πρωτοδιαβάσει το Θεώρημα του παπαγάλου το 2006. Άσχετο: το είχα αγοράσει από ένα παλαιο-βιβλιοπωλείο στο Μοναστηράκι τη μέρα της συναυλίας των Pearl Jam (30Σεπ2006). Τώρα που το ξαναδιάβασα δεύτερη φορά, νομίζω ότι μου άρεσε ακόμα περισσότερο.

Μέσα από το μουσικό χρονοντούλαπο: SUP

Στο γνωστό μουσικό περιοδικό hammer είχε κυκλοφορήσει μία CD-συλλογή το 1998 με διάφορες νέες κυκλοφορίες από ανερχόμενα και μερικά άγνωστα στο ευρύ κοινό συγκροτήματα (και κάποια ελληνικά). Μέσα σ'αυτά ήταν και το γαλλικό σχήμα των SUP με το τραγούδι "The Fall is Too Long" σε gothic-metal ύφος με λίγα brutal φωνητικά. Μετά από 14 χρόνια(!) μ'έπιασε μια αναλαμπή και είπα να τους ψάξω λίγο περισσότερο. Στο άλμπουμ Room Seven του '97 βρήκα το εν λόγω τραγούδι, αλλά το εναρκτήριο με τίτλο "Deliverance" είναι αυτό που έκλεψε την παράσταση και είναι ο λόγος που έκατσα να γράψω αυτό το ποστ. Μία μίξη gothic με κιθαριστικά leads (που θα ζήλευαν οι Paradise Lost της "Shades of God" εποχής) και με ελαφριές death metal πινελιές, φτιάχνοντας ένα πορωτικό σύνολο. Παρακάτω, η live εκτέλεση του κομματιού, με σχετικά καλούτσικο ήχο.

Mέχρι να Γίνεις ο Βασιλιάς των Ηλιθίων

Περασμένα μεγαλεία(;) και διηγώντας τα...

...να θυμήσεις στους νέους τι εστί ελληνική hardcore/punk σκηνή. Η πρόσφατη αναζωπύρωση^* του ενδιαφέροντος για το παρελθόν της ελληνικής hardcore/punk σκηνής των δεκαετιών του '80 και του '90 θα κορυφωθεί με το ντοκιμαντέρ Mέχρι Να Γίνεις Ο Βασιλιάς Των Ηλιθίων και θα κυκλοφορήσει αρχές του 2013 από τους Σέργιο Βαφειάδη και Μιχαήλ Δαλανίκα.

Εμφανίζονται μέλη των: Παρθενογένεσις, Αντίδραση, Deus X Machina, Ζώα Προς Εξαφάνιση (πρώην Βανδαλούπ), Αρνητική Στάση, Κοινωνικά Απόβλητα, Ομίχλη, ΑΝΤΙ, Πανξ Ρομάνα, Despite Everything, Αρχίδια, Κοινωνική Αποσύνθεση και πολλοί άλλοι.



^*Π.χ. βλέπε τις δύο επετειακές συναυλίες των Γενιά του Χάους το 2009, κυκλοφορία του DVD αυτών των συναυλιών φέτος, επανεμφάνιση και συναυλίες των Εκτός Ελέγχου και Αρνητικής Στάσης κ.λ.π.

Κυνηγός της νύχτας *

Καλό 2013! Πρώτο ποστ της χρονιάς το Noche Acosador του John 5, νυν κιθαρίστα του Rob Zombie και πρώην του Marilyn Manson.


*σε ελεύθερη μετάφραση