Οι δύο (όλες κι όλες) συναυλίες που είδα τη σεζόν 1996-1997 ήταν δωρεά της εκπομπής Jammin της ΕΤ3! Τηλεφωνικοί διαγωνισμοί και όποιος πρόλαβε, πρόλαβε. Χμ, ένας από αυτούς ήμουν εγώ, δις!
Μέσα Δεκεμβρίου του '96, χειμωνιάτικος καιρός, ξεκινάω μόνος με το λεωφορείο για Θεσσαλονίκη. Οι αγρότες όμως έχουν μόλις κλείσει τους δρόμους και πηγαίνουμε στα ΚΤΕΛ Αλεξάνδρειας για διευκρινήσεις. Δεν μας δίνουν λεωφορείο από κει (επειδή αυτοί είχαν τον τρόπο να περάσουν τα μπλόκα), οπότε το δικό μας αποφασίζει να επιστρέψει Κοζάνη. Λίγοι από μας παίρνουμε τα πράματα και αγοράζουμε άλλο εισιτήριο για Αλεξάνδρεια-Θεσ/νίκη. Το λεωφορείο μάς πάει από την παλιά εθνική οδό μέχρι τον ποταμό Λουδία που έχουν κατεβάσει τα τρακτέρ οι αγρότες, εκεί στη στενή γέφυρα. Ποιος ήταν αυτός ο τρόπος; Κατεβαίνουμε, παίρνουμε τις βαλίτσες μας ανά χείρας και διασχίζουμε με τα πόδια τη γέφυρα, ανάμεσα σε τρακτέρ και καντίνες. Στην άλλη πλευρά περίμενε αδειανό λεωφορείο, επιβιβαστήκαμε και καταφέραμε τελικά να φτάσουμε Θεσσαλονίκη. Η συναυλία των Scorpions την άλλη μέρα στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο ήταν μια χαρά και, για κάποιον που γούσταρε τα άλμπουμ τους, σούπερ. Από τότε όμως σταμάτησα να ακούω Scorpions. Στο εισιτήριο βλέπετε τα εναπομείναντα γράμματα ΠΡ από τη λέξη «ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ».
Εισιτήριο για το live των Mercyful Fate δεν έπαιξε καθώς μπήκα μόνο με το όνομα. Το χαρτί είναι απλά ένα ενθύμιο που έκοψα από γνωστό μεταλικό περιοδικό. Οπαδός του King Diamond, είχα λιώσει τη σόλο δισκογραφία του και αυτός ήταν ο λόγος που πήγα στη συναυλία, μόνο που μας έκατσαν οι Mercyful Fate τελικά. Μικρό το κακό. Το προηγούμενο βράδυ είχε πάει η αδερφή μου στο γνωστό τότε μπαρ Rolling Stones των παιδιών του Κομφούζιο (you know) και έπεσε πάνω στον King Diamond που είχε πάει να πιει τα ποτάκια του. Και γω επέλεξα να μην βγω τότε (μπράβο βλάκα)!
#1 by kostask: Shellac - To All Trains
Πριν από 6 ημέρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου