Πινακίδες

Πριν παραθέσουμε και μερικές εικόνες από την εκδρομή μας στον Άγιο Νικόλαο, ήθελα να γράψω για τις πινακίδες. Όχι αυτές του ΚΟΚ, αλλά για εκείνες τις τεράστιες που γράφουν ότι εκτελείται (ή εκτελέστηκε) το τάδε έργο με τόσο προϋπολογισμό από τον τάδε ή τον δείνα και υπάρχουν παντού σε όλη την επικράτεια αυτού του κράτους. Και αφορμή στάθηκε το γεγονός ότι με το που επιστρέψαμε από Παρίσι πέσαμε πάνω σε τόσες (μα πόσες;) αντιαισθητικές και κακόγουστες πινακίδες! Και για όσους δεν ξέρουν, οι πινακίδες δεν μπαίνουν εκεί μόνο κατά τη διάρκεια του έργου, αλλά πρέπει να μείνουν... για πάντα. Καλά, δηλαδή πόσο βλάχοι είμαστε; Για να ικανοποιήσουμε τα κομματικά μας ego και να αυτοπροβληθεί ο κάθε υπουργός που έβαλε τη υπογραφή του (σε πράματα που είναι αυτονόητο ότι πρέπει να γίνουν) πρέπει να προσβάλουμε κάθε τι ωραίο και διαλύσουμε οτιδήποτε όμορφο; Και φυσικά δεν μιλάω για ασφαλτικά και παραπλήσια, αλλά για μουσεία, πάρκα, παραδοσιακούς ξενώνες, εκκλησίες κ.λ.π. Αν το έργο αντέξει στο χρόνο, βρε μπάρμπα, μπορείς να αποτυπώσεις την υστεροφημία σου πιο διακριτικά. Την τρέλα μου μέσα....