Principal, Θεσσαλονίκη, 17 Νοεμβρίου 2012
support: Morbid Angel, Nile
Άλλη μια συναυλιακή εξόρμηση που περιελάμβανε το κλασικό πρόγραμμα: κατ'αρχάς, μπύρες εισαγωγής στο beeri-beeri παρέα με κουμπάρο και Νίκο, να μάθουμε τα νέα των Θεσσαλονικιών φίλων. Εισαγώμενο μέταλ στη συνέχεια, αλλά λίγο οι κλειστοί δρόμοι από πορείες και αστυνομικούς, λίγο το όπου να'ναι παρκάρισμά μας, αργήσαμε να πάμε στο Principal. Φτάσαμε 8 και κάτι, προλαβαίνοντας ίσα-ίσα τα τελευταία δύο(!) τραγούδια των Nile. Ακολούθησαν οι Morbid Angel με επιβλητικό ύφος, βαρβάτο ήχο και ανελέητο κοπάνημα. Παρόλο που δεν είμαι φαν του συγκροτήματος, μπορώ να πω ότι κατάφεραν και με ταρακούνησαν. Αν και μας κούρασε λίγο ο πρίμα-ήχος και σε σημεία το στυλ τραβάω-τις-χορδές-να-φτιάξω-παρανοϊκό-ήχο. Γύρω στις 11 βγαίνουν οι Kreator. Τα ισοπέδωσαν όλα και αποχώρησαν. Μιάμιση ώρα κοπάνημα, με ωραίο σέτλιστ, βασισμένο φυσικά στο νέο (και κορυφαίο) άλμπουμ, με πολλά ακόμα αγαπημένα τραγούδια (ποια να πρωτοδιαλέξεις και ποια να αφήσεις απ'έξω;!). Θα θέλαμε λίγο καλύτερο ήχο και τα leads της κιθάρας του Sami λίγο πιο πάνω (τον χαντάκωσαν τον άνθρωπο) αλλά και πάλι ευχαριστημένοι είμασταν! Για το κλείσιμο: πίτσα-Σάκης, εγγύηση τόσα χρόνια!
Το ασφυκτικά γεμάτο μαγάζι απέδειξε ότι ο κόσμος μπορεί να στηρίξει συναυλιακά πακέτα με μεγάλα ονόματα. Βέβαια, συντέλεσε και το γεγονός πως δεν είχαμε συναυλίες από άλλα μεγάλα γκρουπ αυτό το χρονικό διάστημα. Όπως και να'χει, όμως, το τι γινόταν τα προηγούμενα χρόνια (και ακόμα γίνεται) με τους διοργανωτές και βλέπαμε ζωντανά μόνο ένα ή δύο γκρουπ από τα πακέτα που τριγυρνάνε στας Ευρώπας, είναι απορίας άξιο.
support: Morbid Angel, Nile
Άλλη μια συναυλιακή εξόρμηση που περιελάμβανε το κλασικό πρόγραμμα: κατ'αρχάς, μπύρες εισαγωγής στο beeri-beeri παρέα με κουμπάρο και Νίκο, να μάθουμε τα νέα των Θεσσαλονικιών φίλων. Εισαγώμενο μέταλ στη συνέχεια, αλλά λίγο οι κλειστοί δρόμοι από πορείες και αστυνομικούς, λίγο το όπου να'ναι παρκάρισμά μας, αργήσαμε να πάμε στο Principal. Φτάσαμε 8 και κάτι, προλαβαίνοντας ίσα-ίσα τα τελευταία δύο(!) τραγούδια των Nile. Ακολούθησαν οι Morbid Angel με επιβλητικό ύφος, βαρβάτο ήχο και ανελέητο κοπάνημα. Παρόλο που δεν είμαι φαν του συγκροτήματος, μπορώ να πω ότι κατάφεραν και με ταρακούνησαν. Αν και μας κούρασε λίγο ο πρίμα-ήχος και σε σημεία το στυλ τραβάω-τις-χορδές-να-φτιάξω-παρανοϊκό-ήχο. Γύρω στις 11 βγαίνουν οι Kreator. Τα ισοπέδωσαν όλα και αποχώρησαν. Μιάμιση ώρα κοπάνημα, με ωραίο σέτλιστ, βασισμένο φυσικά στο νέο (και κορυφαίο) άλμπουμ, με πολλά ακόμα αγαπημένα τραγούδια (ποια να πρωτοδιαλέξεις και ποια να αφήσεις απ'έξω;!). Θα θέλαμε λίγο καλύτερο ήχο και τα leads της κιθάρας του Sami λίγο πιο πάνω (τον χαντάκωσαν τον άνθρωπο) αλλά και πάλι ευχαριστημένοι είμασταν! Για το κλείσιμο: πίτσα-Σάκης, εγγύηση τόσα χρόνια!
1 σχόλιο:
ετοιμάζω το δικό μου από τη σφαγή των madball και σου στέλνω!! Οι θρας συναυλίες έχουν τα μεγαλύτερα γούστα!!! Επικούς χαιρετισμούς στο φιλάρα αυτοφωτογραφιστή!!!!
Δημοσίευση σχολίου