Halloz!! Για το σημερινό μας review επιλέξαμε τον τελευταίο δίσκο των The Ghost Inside, καθώς ήταν μόνιμα στο playslist μας για όλο το καλοκαίρι. Οι The Ghost Inside δείχνουν το δρόμο για το πώς πρέπει να παίζονται αυτού του είδους οι μουσικές, οι οποίες είναι μονίμως θαμμένες στα αυτιά των παιδιών που ακούνε metal στην Ελλάδα. Στην Ευρώπη όμως, όπως άλλωστε και στην Αμερική, είναι πλέον τεράστια μπάντα και απολαμβάνει το σεβασμό της σκηνής. Ολόκληρος ο δίσκος διακρίνεται από όγκο, χαμηλά κουρδίσματα και δικασίδια και απίστευτα κολλητικές μελωδίες και ρεφραίν που σου καρφώνονται από την πρώτη στιγμή, εκπροσωπώντας επάξια τη μελωδική hardcore σκηνή. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στο στιχουργικό κομμάτι, όπου το βιωματικό στοιχείο είναι έκδηλο και προσφέρεται απλόχερα στον καθένα από μας για να το ενσωματώσει και να ταυτιστεί μαζί του. Στις δύσκολες στιγμές που κοντοζυγώνουν για όλους μας ας μη σηκώσουμε τη λευκή σημαία σε αυτούς που έρχονται για πόλεμο και, ποιος ξέρει, μπορεί οι The Ghost Inside να είναι ο παιάνας μας...
Όμηρος
Όμηρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου