Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Φαντάστηκα ένα ειδικό λούκι που θα βρίσκοταν κάτω από όλα τα μαξιλάρια της Νέας Υόρκης και θα συνδεόταν με μια λίμνη. Όποτε οι άνθρωποι έκλαιγαν μέχρι να τους πάρει ο ύπνος, όλα τα δάκρυα θα συγκεντρώνονταν στο ίδιο μέρος και το πρωί ο μετεωρολόγος θα ανακοίνωνε αν είχε ανέβει ή κατέβει η στάθμη της Λίμνης των Δακρύων και θα ήξερες αν η Νέα Υόρκη έχει βαριά καρδιά.

Τζόναθαν Σάφραν Φόερ, Εξαιρετικά δυνατά & απίστευτα κοντά

Δεν υπάρχουν σχόλια: