Firewind - 16Ιουλ2010

Δάσος Μεσοποταμίας, Καστοριά, 16 Ιουλίου 2010
support: Elysion, Danger Angel, Until Rain, Silent Wedding, Grace of Sorrow

Καταρχάς, να πω τι βλακεία κάναμε και δεν διανυκτερεύσαμε εκεί το βράδυ. Το Δάσος της Μεσοποταμίας είναι ένα απίστευτα πανέμορφο μέρος για μουσικό φεστιβάλ. Τα συγχαρητήρια στους διοργανωτές που στήσανε τόσο μεγάλη σκηνή και τα σέβη μου στον ηχολήπτη που κατάφερε και έβγαλε έναν από τους καλύτερους ήχους που έχω ακούσει σε συναυλίες ποτέ! Του χρόνου θα είμαστε πάλι εκεί με τα αντίσκηνα, αρκεί να έχουμε πάλι τέτοιο φοβερό line-up. Ή ξαναφέρτε τους Firewind και τους Elysion!

Ας μας συγχωρέσουν τα πρώτα συγκροτήματα, διότι τους ακούγαμε από απόσταση πίνοντας μπύρες και κουβεντιάζοντας, οπότε δεν μπορώ να είμαι και απόλυτα αντικειμενικός. Εντελώς υποκειμενικά λοιπόν, οι Grace of Sorrow ήταν μια νεαρή μπάντα, που μας ταρακούνησε κυρίως με τις διασκευές σε Metallica και Iron Maiden. Βγήκαν πρώτοι μπροστά σε ελάχιστο κόσμο, αλλά αυτό δεν τους πτόησε και παίξανε μια χαρά. Μετά εμφανίστηκαν οι Silent Wedding, ένα κλασικό, ρυθμικό metal σύνολο που ακούγονταν μια χαρά πίνοντας τις πρώτες μπύρες στο δασάκι. Μας ανεβάσαν ιδιαίτερα με την καλοπαιγμένη διασκευή στο "Gutter Ballet" των Savatage. Στη συνέχεια εμφανίστηκαν οι Until Rain, ένα progressive σύνολο που μεταξύ άλλων διασκεύασανε το "Set The World on Fire" των Symphony-X και το "Another Day" των Dream Theater.

Καθώς σκοτείνιασε, πλησιάσαμε στο stage και βγήκαν οι Danger Angel, οι οποίοι παίζουν παραδοσιακό hard-rock στα χνάρια των Whitesnake, Firehouse κ.τ.λ. με μπόλικες heavy πινελιές που δίνουν μια ωραία δυναμική στα τραγούδια τους. Είχαν απίστευτο δέσιμο, εκπληκτικό ήχο και τραγούδια ό,τι πρέπει για ένα ωραίο καλοκαιρινό συναυλιακό βράδυ. Το μόνο που μας έκανε περίεργη/διφορούμενη εντύπωση στην όλη επαγγελματική τους σκηνική παρουσία ήταν η υπερβολική ποζεριά του κιμπορντίστα, με το διχτυωτό μπλουζάκι και το γάντι!

Οι Elysion ήρθαν έχοντας στις αποσκευές το πρώτο τους άλμπουμ και μια νέα τραγουδίστρια. Φοβερή κι από φωνή κι από εμφάνιση. Κέρδισε το αντρικό, ως επί των πλείστω, κοινό με άνεση. Είχαν επίσης εκπληκτικό ήχο και ο gothic-metal ήχος τους και τα easy-listening τραγούδια άρεσαν στον κόσμο. Διασκεύασαν το "Mein Herz brennt" των Rammstein με φοβερό τρόπο και κλείσανε το live με την επίσης φοβερή διασκευή στο "You could be mine" των Guns N'Roses. Ό,τι πρέπει για να ακολουθήσει το κυρίως πιάτο.

Το οποίο έσκασε σαν βόμβα στη σκηνή, μας άρπαξαν απ'το λαιμό και μας ταρακούνησαν μέχρι το τέλος. Οι Firewind είναι πλέον από τα πιο μεγάλα και επαγγελματικά συγκροτήματα της εγχώριας σκηνής με περιοδείες σε όλο τον κόσμο. Εμείς απλά τους δίνουμε πολλά συγχαρητήρια (και respects) που ήρθαν να παίξουν στην επαρχία, μπροστά σε 500 το πολύ άτομα. Μπορεί ο Gus G. να είναι το βασικό στέλεχος του γκρουπ, μπορεί ο Apollo ως τραγουδιστής να είναι ο frontman, την παράσταση έκλεψε για μας ο Μπομπ Κατσιόνης που από τη μια έπαιζε ρυθμική κιθάρα κι απ'την άλλη πλήκτρα και κάποια στιγμή και τα δύο ταυτόχρονα! Ο νέος τους ντράμερ έριξε και ένα σόλο ντραμς, ο Gus G. εξαπέλυσε και την κιθαριστική καταιγίδα με το "Fire and the fury" και συνολικά παίξανε όλα τα γνωστά τους τραγούδια (Head up high, Mercenary man κ.λ.π.) με πεντακάθαρο (κι αυτοί) ήχο και απίστευτη δυναμική. Κλείσανε το σόου με το "Falling to pieces" και δεν άφησαν κανέναν παραπονούμενο.

Υ.Γ. 1: Στον υπόλοιπο κόσμο της Δυτ. Μακεδονίας έχω να πω μόνο (με την παρακίνηση του φίλου Νάσου): καλά να περάσετε εκεί στα κατά τόπους σούγκαρ λάουντζ καφέ σας! Αφήστε τα συναυλιακά δρώμενα για μας.
Υ.Γ. 2: Ευχαριστούμε τους αναγνώστες για τις διορθώσεις τους.
Υ.Γ. 3: Διαβάστε για τη μέταλ μέρα και από το σάιτ του διοργανωτή.