Λιτή συναυλιακή σεζόν 1999-2000

Έχοντας παρακολουθήσει ζωντανά σχεδόν όλα τα μεγάλα ονόματα του χώρου τα προηγούμενα χρόνια, επήλθε μάλλον ένας κορεσμός. Το rockwave έβαλε metal μέρα, μετά από δύο χρόνια, αλλά οι headlines Manowar δεν μας ενθουσίαζαν, για να μη πω κάτι άλλο. Κάπως έτσι προσπαθώ να δικαιολογήσω την τραγικά λιτή συναυλιακή σεζόν 1999-2000.

Και ξεκινήσαμε καλά με τους The Haunted το Σεπτέμβριο του 99. Είχαμε λιώσει το πρώτο τους, ομότιτλο CD εκείνη την εποχή. Είχαν όμως μόλις αλλάξει τραγουδιστή, αυτός ο ξούρας και πιο hardcore τύπος. Λίγα άτομα είμασταν στο club Υδρόγειος αλλά μάλλον ήταν και καλύτερα. Και αφού δεν είχαν προλάβει να έρθουν ως At The Gates, παίξανε για μας τα "Blinded by Fear" και "World of Lies" συν μια διασκευή στο "Raining Blood" των Slayer. Από αυτό το live αγοράσαμε όλοι τα γνωστά μπλουζάκια The Haunted με μόλις 3 χιλ. δραχμές.

Τίποτα μέχρι τον ερχομό του νέου χρόνου και με το που σκάσαμε μύτη Θεσσαλονίκη μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων είπαμε να πάμε να δούμε τους Septic Flesh. Πρώτον, επειδή εγώ γούσταρα αρκετά και άκουγα τα πρώτα τους άλμπουμ εδώ και χρόνια, δεύτερον, είχαν βγάλει ένα πολύ καλό και διαφορετικό νέο άλμπουμ, το "Revolution DNA" και, τρίτον, ήταν φθηνό το εισιτήριο! Θυμάμαι ότι ακούσαμε τραγούδια από την πρώτη περίοδο του συγκροτήματος, τραγούδια που δεν παίζουν πλέον ζωντανά, όπως τα "The ophidian wheel", "Brotherhood of the fallen knights", "Razor blade of guilt", "Heaven below", "Crescent moon" για να αναφέρω μερικά. Και θυμάμαι ότι ενώ ο κόσμος γούσταρε και παρακολουθούσε τη συναυλία, δεν «χτυπιόταν» και αυτό δεν άρεσε στο γκρουπ και μας λέγανε/συγκρίνανε για τη φοβερή συναυλία που είχαν δώσει στο Παρίσι! Τι να πει κανείς...

Κλασικό, ιστορικό συγκρότημα οι Deep Purple, δεν γινόταν να μην τους δούμε στην πόλη μας. Άσε που αν δεν πηγαίναμε, θα με έπρηζε ο κουμπάρος για χρόνια! Best off η συναυλία φυσικά, ξεκινήσανε με "Woman from tokyo", ακούσαμε επίσης τα "Speed king", "Smoke on the water" (πιο κλασικό δεν γίνεται), "Bloodsucker", "When a blind man cries", "Highway star", αλλά και το αγαπημένο στον υπογράφοντα "Fools". Και μερικά άλλα που δεν θυμάμαι. Άπειρος κόσμος, στριμωγμένος σε ένα περίπτερο της Δ.Ε.Θ., με τον ιδρώτα να στάζει από το ταβάνι!

Το αγαπημένο συγκρότημα των Testament είχε κυκλοφορήσει το καλοκαίρι του '99 το καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς (κατά εμέ, πάντα), το The Gathering και ένα από τα καλύτερα ever στο είδος του. Χωρίς τον Lombardo στα τύμπανα (που είχε ηχογραφήσει στο άλμπουμ), ήρθαν με ντράμερ τον John Dette (που είχε παίξει και στο live των Slayer) και τον διάσημο τεχνίτη στο μπάσο, τον Steve DiGiorgio (κυρίως στους Sadus, αλλά και σε πολλά άλλα γκρουπ). Για πρώτη φορά στη χώρα μας, παρουσίασαν ένα εκκωφαντικό σόου, με αρκετά τραγούδια του παρελθόντος, αλλά η συνολική διάρκεια του live ήταν κάπως μικρή.