Megadeth - Endgame

Τα χρόνια περνάνε, μεγαλώνουμε εμείς, μεγαλώνουν όμως και τα συγκροτήματα. Πλέον, οι καινούριες κυκλοφορίες κάποιων διάσημων συγκροτημάτων δεν μπορούν να αφήσουν το στίγμα τους, όπως γινόταν όταν ήμασταν σε πιο τρυφερή ηλικία. Ας πάρουμε το φετινό παράδειγμα: που λέτε, είχα μια μικρή ανυπομονησία να ακούσω τη νέα δουλειά των Megadeth. Κατά βάθος πίστευα ότι θα έχει μερικά καλά τραγουδάκια, μερικά αδιάφορα και σε λίγο καιρό θα το προσπερνούσα και θα το ξεχνούσα. Δυστυχώς, δεν έπεσα και πολύ έξω.

Το νέο τους CD λέγεται Endgame και με το πρώτο άκουσμα θυμίζει τις προηγούμενες δουλειές τους από την τρέχουσα δεκαετία. Και όταν έχεις μεγαλώσει την εποχή που κυκλοφόρησαν τα Rust In Peace, Countdown to Extinction και έχεις «θεοποιήσει» κάποια άλμπουμ (μαζί με το Peace Sells) τότε λογικό είναι, θα πείτε, που δεν μου κίνησε... το σβέρκο! Ή, κάποιος άλλος μπορεί να πει ότι είμαι και προκατειλημμένος. Πάμε όμως τώρα στα θετικά: ακούγοντας το άλμπουμ προσεκτικότερα, νιώθεις ότι ο Mustaine ξαναβρήκε την όρεξη για speed-heavy-thrash μεταλιές. Τα μουσικά θέματα και τα riffs φέρνουν στο μυαλό Rust in Peace. Τα πιο παρατηρητικά αυτιά θα πιάσουν στοιχεία ακόμα και από το Killing is my Business! Λοιπόν, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να αποκτήσετε εσείς ιδία άποψη, ακούγοντάς το ολόκληρο στο προφίλ τους στο μαϊσπέις και να σταματήσω εγώ εδώ για να μην σας κουράσω άλλο...
(myspace.com/megadeth)