Πολλά γράφτηκαν για το ψηφιακό black-out. Οι δικές μου σκέψεις γύρω από αυτό είναι ότι ουδέν κακόν αμιγές καλού! Και αυτό διότι στη δουλειά σταματήσαμε να δουλεύουμε, πήραμε τα κεφάλια από τις οθόνες και αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε, στο σπίτι έκλεισα το PC και πήρα ένα βιβλίο να διαβάσω και το βράδυ δεν έκατσα πάλι στο γραφείο πίσω από την οθόνη, αλλά βγήκα για βόλτα με τους φίλους (του... αναλογικού κόσμου). Δηλαδή, βρήκα ευκαιρία να κάνω... φυσιολογικά πράματα. Συμπεριφέρθηκα σαν κοινωνικό άτομο. Αν μας αποζημίωνε και η ΟΤΕnet, καλά θα ήταν να συμβαίνει και πιο συχνά!
Comfort tunes του Σουηδικού νότου – Ένα Halo Effect καλοζωϊας
Πριν από 1 μήνα
1 σχόλιο:
Φίλε πες τα ρε συ! Κι εγώ αισθάνομαι καλά όταν σε φάσεις δεν έχω Ιντερνετ. Δε φτάνει που είμαστε κολλημένοι και δε μπορούμε έστω και μία μέρα να σερφάρουμε, δεν το καταλαβαίνουμε και τις περισσότερες φορές.
Δημοσίευση σχολίου