Blonde Redhead - 23

Καταρχάς, να στείλω την καλημέρα μου στον φίλο και πρώην συν-φαντάρο Μιχάλη, ο οποίος ευθύνεται για την γνωριμία μου με το εν λόγω Νεοϋρκέζικο συγκρότημα, τους Blonde Redhead (από το 1993 υπάρχουν και γω τους έμαθα το 2005! Τελικά, όσο ζω μαθαίνω). Και λέω νεοϋρκέζικο και όχι αμερικάνικο, γιατί το εναλλακτικό αυτό συγκρότημα αποτελείται από τη γιαπωνέζικης καταγωγής Κάζου Μακίνο και τα δίδυμα αδέρφια ιταλικής καταγωγής Σιμόνε και Αμιντέο Πέις. Αν λάβουμε υπόψη ότι πολλά τραγούδια τους χρησιμοποιούν -πέρα από την αγγλική- τη γαλλική, ιταλική και γιαπωνέζικη γλώσσα, τότε μιλάμε για την προσωποποίηση της παγκοσμιοποίησης της μουσικής σε μία μπάντα! Για την ιστορία τους, να πούμε ότι το 1993 η μπάντα βρέθηκε στο μάτι του ντράμερ των Sonic Youth, του Steve Shelley, ο οποίος προθυμοποιήθηκε και ανέλαβε την παραγωγή του πρώτου τους άλμπουμ. Μετά από 14 χρόνια, έξι άλμπουμς και πολλά singles, κυκλοφόρησε φέτος το νέο τους άλμπουμ που έχει απλά το όνομα 23. Όσοι πάντως δεν γνωρίζετε αυτό το σχήμα, ρίξτε μια ματιά/αυτιά στο παρακάτω βίντεο για το ομώνυμο τραγούδι του άλμπουμ. Και όσοι το γνωρίζουν, δείτε πάλι το βίντεο για την πάρτη σας!

Nefilim - Zoon

Μέσα από το μουσικό χρονοντούλαπο πετάχτηκαν και οι Nefilim, το συγκρότημα που δημιούργησε ο τραγουδιστής των Fields of the Nephilim, Carl McCoy, όταν διαλύθηκαν οι Fields. Κυκλοφόρησαν μόλις ένα άλμπουμ με τίτλο Zoon το 1996 το οποίο ηχούσε industrial, metal και ήταν πιο σκοτεινό, μακριά από τον ήχο των προηγούμενων δουλειών των Fields, που ο ήχος τους ήταν πιο αιθέριος, ψυχεδελικός, πιο κοντά στο gothic-rock. Φανταστείτε για το Zoon κάτι μεταξύ Ministry και Nine Inch Nails σε έντονο γοτθικό υπόβαθρο. Μια δουλειά που ήταν, εν τέλει, επιδραστική σε πλείστα συγκροτήματα, όπως οι Mooonspell, Tiamat και λοιπά.

Παρακάτω δείτε/ακούστε το βίντεο, που είχαν κυκλοφορήσει τότε, για το τραγούδι Penetration:

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην Κοζάνη

Όπως γίνεται τα τελευταία χρόνια, έτσι και φέτος το 48o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης φέρνει στην Κοζάνη κάποιες από τις ταινίες του. Έτσι στο κινηματοθέατρο Ολύμπιον θα γίνουν οι παρακάτω προβολές:

Για αύριο Τετάρτη 28 Νοεμβρίου

στις 20:30 Ο Βούδας λιποθύμησε από ντροπή, της Χάνα Μαχμάλμπαφ

στις 22:00 Valse Sentimentale, της Κωνσταντίνας Βούλγαρη

Και μεθαύριο Πέμπτη 29 Νοεμβρίου

20:00 Άντρες με τα όπλα, του John Sayles

22:00 Παρέες, του Σωτήρη Γκορίτσα

Εσύ μπορείς;

Εγώ πάντως όχι!

Νέοι Mars Volta

Μιας και λέγαμε για At the Drive-In και Mars Volta πρωτύτερα, οι δεύτεροι ετοιμάζουν νέο άλμπουμ, το οποίο θα λέγεται The Bedlam in Goliath και θα κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο του '08. Για να μας ανοίξουν την όρεξη, κυκλοφόρησαν ένα πρόμο-βιδεάκι για το τραγούδι Wax Simulacra (τι σόι τίτλοι είναι πάλι αυτοί;!).

Μέσα από το μουσικό χρονοντούλαπο: Dinosaur Jr.

Πολύ βαθιά χωμένο στο χρονοντούλαπο ήταν αυτό το εναλλακτικό σχήμα από τις ΗΠΑ... Οι Dinosaur Jr, που λέτε, θα παρέμεναν άγνωστοι στον υπογράφοντα αν δεν τους προωθούσε το ΜTV την περίδο '91-'93. Παρόλο που υπάρχουν από το 1985 και έχουν κυκλοφορήσει εφτά studio άλμπουμ, επιτυχία και αναγνωρισιμότητα είχαν (έχουν) μόνο στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Εγώ ήξερα ότι είχαν διαλυθεί, αλλά τώρα διάβασα ότι και αυτοί έχουν επανέλθει στο μουσικό προσκήνιο. Re-union μόδα; Παρακάτω δείτε/ακούστε το σινγκλάκι με το οποίο τους γνωρίσαμε το 1993 και έγινε σχετική επιτυχία. Αναφέρομαι στο τραγούδι Start Choppin' και μπορείτε να το δείτε παρακάτω:

Wacken 2008

Δύο μεγάλοι λόγοι για να πάμε στο φεστιβάλ του Wacken του χρόνου το καλοκαίρι, από τις 31 Ιουλίου μέχρι 2 Αυγούστου 2008, για την ακρίβεια!

1ος λόγος: At The Gates
2ος λόγος: Carcass

Οι επανασυνδέσεις της χρονιάς (και λίγα λέω...)

Μέσα από το μουσικό χρονοντούλαπο: At The Drive-In

Με τρία άλμπουμ μέσα σε τέσσερα χρόνια και κάποιες κυκλοφορίες άλλων EP's, αυτή η μπάντα από το Ελ Πάσο του Τέξας επηρέασε όσο λίγα τη μουσική σκηνή. Οι At The Drive-In ακούγονταν σαν μια περίεργη μίξη από punk/hardcore με ήχους παρμένους, θα 'λεγες, από Pink Floyd. Χαρακτηριστικά τους ήταν τα απότομα ξεσπάσματα, οι ωραίες κιθαριστικές μελωδίες, τα δυναμικά και μελωδικά φωνητικά. Και όταν φτάσανε στο αποκορύφωμά τους με το άλμπουμ "Relationship of Command" του 2000, διαλύθηκαν. Οι μουσικές τους διαφορές βρήκαν καταφύγιο σε δύο νέα συγκροτήματα. Για τον τραγουδιστή Cedric Bixler-Zavala και τον κιθαρίστα Omar Rodriguez-Lopez, οι Mars Volta μας δείχνουν τι είχανε εξαρχής κατά νου αυτοί οι τύποι. Τα υπόλοιπα μέλη, που γούσταραν πιο mainstream καταστάσεις, δημιούργησαν τους Sparta. Μέσα από το προαναφερθέν, καταλυτικό και επιδραστικό άλμπουμ, δείτε/ακούστε τα βίντεα για τα τραγούδια One-Armed Scissor και Invalid Litter Dept..

The Director Who Films Your Life Test

Δοκιμάστε αυτό το τεστ (αν θέλετε), απαντήστε στις 30 ερωτήσεις και δείτε ποιος σκηνοθέτης θα αναλάμβανε να κινηματογραφήσει τη βιογραφία σας!

Για την πάρτη μου, βγήκε ο Ed Wood!! Άλλα είχα στο μυαλό και άλλα μας προέκυψαν! Όποιος το κάνει, ας μας πει στα σχόλια ποιος σκηνοθέτης του προέκυψε!

Μέσα από το μουσικό χρονοντούλαπο: Refused

Αυτή ήταν μια μπάντα που βρισκόταν μπροστά από την εποχή της. Αναζητήστε οπωσδήποτε το άλμπουμ των Σουηδών Refused με τίτλο "The Shape Of Punk To Come" του 1996. Εδώ και χρόνια βρίσκονται σε αδράνεια αλλά μπορείτε επίσης να βρείτε το DVD που κυκλοφόρησε η εταιρεία τους πέρυσι. Όπως και να 'χει, δείτε/ακούστε παρακάτω το τραγούδι New Noise από το προαναφερθέν άλμπουμ:

Τι τρώει μια οικογένεια τη βδομάδα;

Δείτε μια διαφορετική εικόνα του πλανήτη μας, αυτή τη φορά από τη πλευρά της κατανάλωσης (ή μήπως υπερκατανάλωσης) των εβδομαδιαίων αναγκών(;) διαφόρων τυπικών οικογενειών σε όλο το μήκος και το πλάτος της Γης.

Ιαπωνία: $317,25

Ιταλία: $260

Τσαντ: $1,23

Κουβέιτ: $221,45

Βόρεια Καρολίνα (ΗΠΑ): $341,98

Μεξικό: $189,09

Κίνα: $155,06

Πολωνία: $151

Αίγυπτος: $68,53

Εκουαδόρ: $31,55

Καλιφόρνια (ΗΠΑ): $160

Μογγολία: $40

Μεγάλη Βρετανία: $253

Μπουτάν: $5

Και, τέλος, η γερμανική οικογένεια: $500

Jane Doe

Οι Jane Doe από τη Αθήνα Θεσσαλονίκη ετοιμάζουν να κυκλοφορήσουν το καινούριο τους άλμπουμ σε λίγο καιρό που θα έχει τίτλο Heaven For Dogs, από τη δισκογραφική εταιρεία runDevilrRun.

Μπορείτε όμως να κατεβάσετε και να ακούσετε δωρεάν τα τραγούδια του επερχόμενου άλμπουμ τους, είτε από το site της εταιρείας τους, είτε, πιο απλά, από εδώ. Όσο προλαβαίνετε, όμως...

Γνωρίστε επίσης τους Jane Doe από το προφίλ τους στο myspace.

Μέσα από το μουσικό χρονοντούλαπο: Armored Saint

Άλλο ένα καλιφορνέζικο heavy σχήμα της δεκαετίας του '80 θυμηθήκαμε σήμερα, το οποίο βέβαια εδώ και λίγα χρόνια έχει επαναδραστηριοποιηθεί! Συναυλίες, DVD ως και ιστοσελίδα έχει! Για αυτούς που δεν τους ξέρουν, οι Armored Saint ήταν το πρώτο γκρουπ του τραγουδιστή John Bush, γνωστός από τη θητεία του στους Anthrax από το 1993 μέχρι και σήμερα. Οι Saint's βγάλανε τρία άλμπουμ μέσα στη δεκατία του '80 και το Symbol of Salvation το '91, λίγο πριν διαλυθούν, το οποίο ο υπογράφων θεωρεί ως το καλύτερό τους. Μέσα από αυτό δείτε/ακούστε το βίντεο για το τραγούδι Last Train Home και αν θέλετε κάτι πιο heavy δείτε και το τραγούδι που ανοίγει το άλμπουμ, το Reign of Fire.

Como Esta Loco

Walking the Last Mile
Από την Ξάνθη μας έρχονται τα παιδιά και έχουμε ξαναγράψει για αυτούς στο παρελθόν, καθώς είναι ένα από τα πιο δραστήρια underground σχήματα της χώρας μας. Όποια πέτρα και αν σηκώσετε, που λέει και ο λαός, δηλαδή μιλώντας για συναυλίες σε όλη την επικράτεια, θα βρείτε και τους Como Esta Loco εκεί κοντά. Αυτή τη φορά θα αναφερθούμε στην πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά. Το CD τους λοιπόν με τίτλο Walking the Last Mile κυκλοφορεί αυτόν τον καιρό, περιέχει επτά κομμάτια (μαζί με την εισαγωγή α λα Εξολοθρευτή) και κοστίζει μόνο €2 (ολογράφως: δύο)!! Έχουμε να κάνουμε με καταιγιστικό hardcore με πολλά metal στοιχεία, δυναμική και ωραία παραγωγή, μια ηχητική καταιγίδα με λίγα λόγια! Στο CD περιέχονται και οι στίχοι των τραγουδιών.

Γνωρίστε τους Como Esta Loco στη σελίδα τους στο myspace, ακούστε κάποια δείγματα της δουλειάς τους και μετά παραγγείλτε το! Και, φυσικά, όλο και σε κάποια συναυλία μπορεί να τους πετύχετε στην πόλη σας!

Ψηφιακό black-out

Πολλά γράφτηκαν για το ψηφιακό black-out. Οι δικές μου σκέψεις γύρω από αυτό είναι ότι ουδέν κακόν αμιγές καλού! Και αυτό διότι στη δουλειά σταματήσαμε να δουλεύουμε, πήραμε τα κεφάλια από τις οθόνες και αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε, στο σπίτι έκλεισα το PC και πήρα ένα βιβλίο να διαβάσω και το βράδυ δεν έκατσα πάλι στο γραφείο πίσω από την οθόνη, αλλά βγήκα για βόλτα με τους φίλους (του... αναλογικού κόσμου). Δηλαδή, βρήκα ευκαιρία να κάνω... φυσιολογικά πράματα. Συμπεριφέρθηκα σαν κοινωνικό άτομο. Αν μας αποζημίωνε και η ΟΤΕnet, καλά θα ήταν να συμβαίνει και πιο συχνά!

Οι «Πάνθηρες των Δρόμων» στους NY Times

Άρθρο για τους Streetpanthers και στους NY Times. Όσοι δεν τους ξέρετε, ευκαιρία να τους γνωρίσετε.

Επερχόμενες συναυλίες

Μέσα στο τραγικά φτωχό συναυλιακό φθινόπωρο, οι συναυλίες μεγάλων ονομάτων που αξίζουν την προσοχή σας είναι:

Καταρχάς, αυτή των Hermano, τη Δευτέρα 12 του τρέχοντος μηνός στο Gagarin 205. Μια βδομάδα μετά και στον ίδιο χώρο παίζουν οι Fates Warning, οι οποίοι αν δεν σας πειράζει που δεν έχουν καμιά καινούρια κυκλοφορία εδώ και 2-3 χρόνια, θα παρουσιάσουν ένα live-εγγύηση, ειδικότερα για τους φίλους του progressive ήχου. Στις 23 και 24 του μηνός, σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα αντίστοιχα, έχουμε και τη συνάντηση παλιών συνεργατών στις συναυλίες Helloween και Gamma Ray, σε μια συναυλία όμως με εισιτήριο €45!! Έλεος! Οι Puressence, πάλι, έρχονται για πολλοστή φορά και αν θέλετε να τους δείτε σημειώστε την ημερομηνία 24/11 και όσον αφορά τους αναστημένους από τις στάχτες τους Skid Row, στις 28 του μηνός, τα σχόλια δικά σας. Για άγριες καταστάσεις όμως, στις 25 του μηνός, έχουμε μία βραδιά με τους Mayhem και τους Nine. Σφαγή!

Το Δεκέμβριο έχουμε τους αγαπημένους στη χώρα μας Paradise Lost, στις 8 και 9 του μηνός σε Θεσ/νίκη και Αθήνα με €32. Τους συγκεκριμένους έχω να τους δω από το 2001, οπότε αυτή θα είναι μια συναυλία που λέω να τιμήσω.

Θα επανέρθω με νεότερα για ό,τι αφορά την ελληνική σκηνή.

Five Finger Death Punch

Καλά, τι συμβαίνει στις Η.Π.Α.; Τα συγκροτήματα που θέλουν να ξεχωρίσουν ψάχνουν το πιο περίεργο όνομα για να κάνουν εντύπωση; Αλλά, πάλι, το ψάξιμό τους φτάνει μέχρι τον Ταραντίνο; Κάτι τέτοιο μάλλον θα συμβαίνει και με αυτή τη νέα μπάντα από το Λος Άντζελες. Μήπως τους πειράζει ο πολύς ήλιος στο κεφάλι εκεί πέρα;! Το παρακάτω βίντεο λέγεται The Bleeding και είναι το πρώτο τους single μέσα από το παρθενικό τους άλμπουμ The Way of the Fist.

Motorhead για ξύπνημα

Επειδή πιστεύω ότι θα με πάρει ο ύπνος πάνω στο γραφείο, νομίζω ότι το τραγούδι Burner του Lemmy και της παρέας του είναι ό,τι πρέπει για να μας ξυπνήσει/ταρακουνήσει!

Σινε-μαραθώνιος!

Όπως λέει και ο τίτλος, ο σινεμαραθώνιος έλαβε χώρα από το απόγευμα της Παρασκευής μέχρι το βράδυ της Κυριακής! Μάλιστα! Προλάβαμε και βγήκαμε και για μερικές μπύρες και σφηνάκια το βράδυ του Σαββάτου, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Ποιες ταινίες παρακολούθησα; Αυτό είναι το θέμα μας.

⇒ Οι περιπέτειες του βαρόνου Μινχάουζεν: ανάμεσα από το Μπραζίλ και το Βασιλιάς της Μοναξιάς, άλλη μια ταινία μέσα από το πρίσμα του Terry Gilliam.
⇒ Baby Doll (Η κουκλίτσα): κλασική ταινία του Ηλία Καζάν σε πρωτότυπο σενάριο του Tennesse Williams.
⇒ Les Diaboliques (Οι διαβολογυναίκες): Ξεχάστε τη Sharon Stone και την αντίστοιχη ταινία του '96. Δείτε όπωσ-και-δήποτε την κλασική ταινία του '55.
⇒ Moby Dick: ανεπανάληπτη ερμηνεία από τον Gregory Peck στο ρόλο του Ahab, σε σκηνοθεσία John Huston και συμμετοχή στη συγγραφή του σεναρίου από τον συγγραφέα Ray Bradbury!
⇒ Hotel Rwanda: δεν κατάλαβα το νόημα της συμμετοχής του Joaquin Phoenix, καθώς ο άνθρωπος έπαιξε συνολικά... τέσσερα λεπτά!
⇒ Cache (Κρυμμένος): η τελευταία ταινία (μέχρι στιγμής) του Michael Haneke είναι, απλά, μια ταινία του... Michael Haneke! Δεν κατάλαβα, όμως, γιατί έπρεπε να ξαναγυρίσει το Funny Games σε αμερικάνικη εκδοχή; Δείτε το trailer της επερχόμενης ταινίας του, με τίτλο... Funny Games U.S.
⇒ Cloak and dagger: κατασκοπευτική, πολεμική αλλά βαρετή ταινία του '46, παρόλο την παρουσία του Gary Cooper και την υπογραφή του Fritz Lang στη σκηνοθεσία.
⇒ Ξυπόλητοι στο πάρκο: πολύ γέλιο, ειδικά από τους δεύτερους ρόλους που πλαισιώνουν τους Robert Redford και Jane Fonda!

Van Halen - Right Now

Συνειρμικά μου ήρθε. Είδα τον τίτλο Right here right now του Fatboy Slim στο blog του bolek και το μυαλό μου πήγε στους Van Halen. Οπότε δείτε/ακούστε/θυμηθείτε παρακάτω το βίντεο για το τραγούδι Right Now, το οποίο μπορεί και να μας βάλει σε σκέψεις. Παρά ταύτα... καλή σας εβδομάδα!

Μέσα από το μουσικό χρονοντούλαπο: Voodoocult

Ξέρατε ότι εν έτη 1994 οι κάτωθι μέταλερς μουσικοί μαζεύτηκαν και φτιάξανε ένα album; Μιλάμε για τους Chuck Schuldiner (κιθάρες), Dave Lombardo (ντραμς), Mille Petrozza (κιθάρες), Waldemar Sorychta (κι άλλες κιθάρες), Dave Ball (μπάσο). Το άλμπουμ λεγόταν Jesus Killing Machine. Το συγκρότημα είχε για όνομα Voodoocult. Η όλη υπόθεση ήταν δημιούργημα του -παντελώς άγνωστου- τραγουδιστή Phillip Boa. Ένα χρόνο μετά μάζεψε και άλλους μουσικούς, όπως τον κιθαρίστα των Faith No More, τον Jim Martin και τον ντράμερ Markus Freiwald (πρώην ντράμερ των Despair, το παλιό γκρουπ του Sorychta), έβγαλε ένα δεύτερο αλμπουμάκι με το όνομα Voodoocult και μετά την περιοδεία εξαφανίστηκαν, έτσι απλά. Εσείς δείτε/ακούστε το βίντεο για το τραγούδι Killer Patrol, από την πρώτη τους και (πιο) ιστορική δουλειά.

Βιβλία και κινηματογράφος

Λέγεται ότι δεν πρέπει να συγκρίνεις τις δύο αυτές τέχνες, τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο δηλαδή. Αλλά δεν γίνεται να μην τα συγκρίνεις, όταν τελευταία οι περισσότερες ταινίες που έχουμε δει είναι διασκευές λογοτεχνικών έργων. Και στις περισσότερες των περιπτώσεων, η πλάστιγγα γέρνει υπέρ των βιβλίων (φυσικά!). Writers block έχουν πάθει οι σεναριογράφοι; Καμιά πρωτότυπη ιδέα δε θα δούμε; Και... όλα αυτά μου ήρθανε στο μυαλό, όταν είδα ότι ετοιμάζετε να βγει στις αίθουσες το Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας του Μάρκες!

Απ' τα τόσα και τόσα λοιπόν έργα που διαβάσαμε και μετά είδαμε, τα παρακάτω είναι αυτά που μας άρεσαν (ή, να πω, δεν μας χάλασαν):
⇒ Ο επίμονος κηπουρός του John Le Carre
⇒ Το άρωμα του Patrick Süskind
⇒ Γυρίστε το γαλαξία με ότο-στοπ του Douglas Adams
⇒ Το τελεσίγραφο του Μπορν του Robert Ludlum
⇒ Ο ήσυχος αμερικανός του Graham Greene

Ιδιαίτερη αναφορά να κάνω σε έναν από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, τον Paul Auster, ο οποίος γύρισε ο ίδιος μια καινούρια ταινία με τον τίτλο The Inner Life of Martin Frost, η ιστορία της οποίας προέρχεται από ένα κεφάλαιο μέσα από το μυθιστόρημά του με τίτλο Το βιβλίο των ψευδαισθήσεων! Θα έλεγα ότι προσμένω να δω το τελικό αποτέλεσμα με ιδιαίτερη αγωνία.