Club Υδρόγειος, 25 Μαΐου 2007
Για πρώτη φορά στη χώρα μας οι Suicidal Tendencies, και που λέτε, τέτοιο ξύλο σε συναυλία είχα να δω από συναυλίες των Slayer και των Stampin’ Ground. Ε, όταν ξεκινάνε με πρώτο τραγούδι το You Can’t Bring Me Down... τι να λέμε τώρα! Ο κόσμος ξεκίνησε να χορεύει και να χτυπιέται από το πρώτο λεπτό και δεν σταμάτησε μέχρι το τέλος. Και δεν ξέρω πώς θα είναι το καινούριο τους άλμπουμ, αφού δεν παίξανε ούτε μια νότα απ’ αυτό. Απλά, ήταν μια best of συναυλία από τους ST. Και όσοι ήρθαν, οι οποίοι έπιαναν όλο το φάσμα των ηλικιών από τα 20 χρόνια ως τα 40, πέρασαν –τουλάχιστον– εκπληκτικά! Ο Mike ήταν απίστευτος frontman, αλλά και ένας από τους λίγους τους οποίους δεν κατάλαβα γρι (σχεδόν) από αυτά που έλεγε! Ομιλία: άντε γεια! Αλλά πήγαινε πέρα-δώθε όλη την ώρα! Πόσα χλμ έτρεξε άραγε; Πολλές στιγμές καθόταν και στα πλάγια της σκηνής και έδινε το χώρο στα άλλα μέλη της μπάντας. Στο τέλος, ανέβασε καμιά εικοσαριά άτομα πάνω στη σκηνή και τελείωσαν το σόου τραγουδώντας όλοι μαζί.
Έτσι για να λέμε, μερικά από τα τραγούδια που ακούσαμε ήταν τα: I Saw Your Mommy, Pledge Your Allegiance, Asleep at the Wheel, Lovely, Send me Your Money, Possessed to Skate, How Will I Laugh Tomorrow, We Are Family, Trip at the Brain, Subliminal και άλλα πολλά που μου διαφεύγουν τώρα. Και επειδή ξέχασα να πάρω μαζί μου τη φωτογραφική μου μηχανή, οι φώτοζ που βλέπετε τραβήχτηκαν από το κινητό τηλ. του Γιάννη.
Για πρώτη φορά στη χώρα μας οι Suicidal Tendencies, και που λέτε, τέτοιο ξύλο σε συναυλία είχα να δω από συναυλίες των Slayer και των Stampin’ Ground. Ε, όταν ξεκινάνε με πρώτο τραγούδι το You Can’t Bring Me Down... τι να λέμε τώρα! Ο κόσμος ξεκίνησε να χορεύει και να χτυπιέται από το πρώτο λεπτό και δεν σταμάτησε μέχρι το τέλος. Και δεν ξέρω πώς θα είναι το καινούριο τους άλμπουμ, αφού δεν παίξανε ούτε μια νότα απ’ αυτό. Απλά, ήταν μια best of συναυλία από τους ST. Και όσοι ήρθαν, οι οποίοι έπιαναν όλο το φάσμα των ηλικιών από τα 20 χρόνια ως τα 40, πέρασαν –τουλάχιστον– εκπληκτικά! Ο Mike ήταν απίστευτος frontman, αλλά και ένας από τους λίγους τους οποίους δεν κατάλαβα γρι (σχεδόν) από αυτά που έλεγε! Ομιλία: άντε γεια! Αλλά πήγαινε πέρα-δώθε όλη την ώρα! Πόσα χλμ έτρεξε άραγε; Πολλές στιγμές καθόταν και στα πλάγια της σκηνής και έδινε το χώρο στα άλλα μέλη της μπάντας. Στο τέλος, ανέβασε καμιά εικοσαριά άτομα πάνω στη σκηνή και τελείωσαν το σόου τραγουδώντας όλοι μαζί.Έτσι για να λέμε, μερικά από τα τραγούδια που ακούσαμε ήταν τα: I Saw Your Mommy, Pledge Your Allegiance, Asleep at the Wheel, Lovely, Send me Your Money, Possessed to Skate, How Will I Laugh Tomorrow, We Are Family, Trip at the Brain, Subliminal και άλλα πολλά που μου διαφεύγουν τώρα. Και επειδή ξέχασα να πάρω μαζί μου τη φωτογραφική μου μηχανή, οι φώτοζ που βλέπετε τραβήχτηκαν από το κινητό τηλ. του Γιάννη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου