Sepultura 30-Μαϊ-2012

Boxx live stage, Ιωάννινα, 30 Μαΐου 2012

Έχοντας χάσεις τις προηγούμενες εμφανίσεις τους στη χώρα μας (το '92 ήμουν πιτσιρίκος, το 2005 φαντάρος ενώ το 2007 η συναυλία έπεφτε καθημερινή και το "Dante XXI" δεν με ενθουσίαζε τόσο ώστε να παρευρεθώ), είχα τελικά μεγάλη αγωνία για να δω το αγαπημένο συγκρότημα, έστω και με καθυστέρηση. Ειδικά, μετά την κυκλοφορία του πολύ καλού Kairos και το γεγονός ότι θα έρχονταν στην όμορφη πόλη των Ιωαννίνων (να'ναι καλά η Εγνατία!). Και... απλά έσπειραν τον όλεθρο! Οι βραζιλιάνοι ήρθαν στη μικρή επαρχιακή πόλη και τη... σάρωσαν!

Είκοσι τραγούδια από όλες τις εποχές του γκρουπ. Τέσσερα καινούρια τραγούδια για να προωθήσουν το "Kairos" που, όπως είπε ο Andreas Kisser, μαζί με το "ευχαριστώ" είναι οι δύο ελληνικές λέξεις που ξέρει μόνο. Τρία τραγούδια από το "Arise" και άλλα τόσα από το "Roots", στα οποία έγινε χαμός. Δύο από το "Chaos AD", ένα Inner Self από το "Beneath...", ένα περίεργο medley από το "Schizophrenia" που ταρακούνησε όλες τις παλιοσειρές, τη διασκευή στο Just One Fix των Ministry και λίγα ακόμα από την Derrik Green εποχή.

Ο οποίος είναι ένας πληθωρικός, πανύψηλος frontman που δεσπόζει πάνω στη σκηνή. Ο Kisser έδινε ρεσιτάλ στην κιθάρα και ο γκριζομάλλης Paulo Jr. στο μπάσο συμμετείχε... με τον τρόπο του. Ο νέος ντράμερ; Φαινόμενο! Ο νεαρός Eloy Casagrande απέδωσε άψογα όλα τα τραγούδια, κοπανώντας ανελέητα με εκπληκτική δύναμη και νεύρο. Μας άφησε με το στόμα ανοιχτό.

Ήχος; Όλα στην τσίτα. Βούιζαν τα αυτιά μας για δυο μέρες. Τα φωνητικά ήταν λίγο χαμένα σε πολλά σημεία, αλλά αυτό δεν μας επηρέασε και πολύ. Ο (διψασμένος;) κόσμος συμμετείχε συνεχώς και φώναζε τους στίχους. «Έπεφτε ξύλο» στη μικρή αρένα και όλοι χτυπιόντουσαν μέχρι και τον εξώστη. Είχα αρκετό καιρό να δω το κοινό να φωνάζει το γκρουπ να βγει για encore και μου έκανε πολύ καλή εντύπωση, ειδικά αν αναλογιστείς ότι στα τελευταία live που πήγαμε η προσέλευση του κόσμου ήταν απλά τραγική.

Το μοναδικό μειονέκτημα; Μόνο ένα κι αυτό ήταν η μικρή σκηνή του κλαμπ που ανάγκασε την μπάντα να είναι λίγο στατική. Και ανάγκασε τους διοργανωτές να ακυρώσουν τα οποιαδήποτε support, αφού δεν χωρούσε έξτρα εξοπλισμός στη σκηνή πέρα από αυτά των Seps. Για τόσο μικρό εισιτήριο και τόσο μεγάλο όνομα, δεν μας ένοιαξε καθόλου. Όσοι επέλεξαν να μην έρθουν, αυτοί έχασαν.

Sepultura setlist
Dead Embryonic Cells βίδεον


Υ.Γ.: Κουραστική η μισο-ήμερη (το μισό του μονοήμερη;) εκδρομή μεν, πανέμορφη και αγχολυτική όμως. Αν και ήμασταν σε πλήρη απαρτία, μας έλειψε ο ξενιτεμένος πλέον έταιρος συναυλιακός παρτενέρ.

Της χαρντ-ροκιάς το κάγκελο

Να ανακηρύξουμε το 2012 ως την καλύτερη (ή πιο «γεμάτη», αν θέλετε) χρονιά για το χαρντ-ροκ; Μπορεί να τα παραλέμε, αλλά τι άλλο να υποθέσει κανείς έτσι όπως εμφανίστηκαν τους τελευταίου μήνες όλες αυτές οι νέες κυκλοφορίες!

Και πέρα από τους Halestorm (που αναφέραμε σε προηγούμενο ποστ) έχουμε επίσης τους Shinedown, το πιο εμπορικό από όλα τα γκρουπ σ'αυτό το ποστ. Από τη νέα τους δουλειά με τίτλο Amaryllis δείτε/ακούστε τα πρώτα βίντεο των τραγουδιών Bully και Unity.

Ο μεγάλος Slash επέστρεψε με νέο και πιο σοβαρό άλμπουμ (χωρίς μυριάδες συνεργασίες, δηλαδή). Έχοντας τον Myles Kennedy (Alter Bridge) στα φωνητικά να αποδίδει εκπληκτικά, παρουσιάζει ένα ωραίο για το είδος άλμπουμ. Πρώτο βίντεο μέσα από το Apocalyptic Love το You're a Lie.

Ο ντράμερ Mike Portnoy (πρώην Dream Theater) ψάχνει συγκρότημα για να στεριώσει. Έφτιαξε άλλο ένα project μαζί με τους Russell Allen (Symphony X) και John Moyer (Disturbed), το οποίο ονόμασαν Adrenaline Mob. Αν κάποιος πίστευε ότι θα παίζουν progressive, έπεσε πολύ έξω! Δείτε/ακούστε απλά το βίντεο για το τραγούδι Indifferent.

Σε παρόμοιο επίπεδο μπορούμε να τοποθετήσουμε και τη συνεργασία του παλαίμαχου ντράμερ Vinny Appice (Dio, Black Sabbath) με τον μπασίστα Rex Brown (Pantera, Down), τον κιθαρίστα Mark Zavon (Ratt, W.A.S.P.), έχοντας για τραγουδιστή τον Jason "Dewey" Bragg (Pissing Razors) υπό την ονομασία Kill Devil Hill. Κυκλοφόρησαν το ομότιτλο δισκάκι και παρακάτω δείτε/ακούστε το Strange.

Επέστρεψαν και οι Ugly Kid Joe, το μοναδικό ίσως hard-rock γκρουπ που είχε επιτυχία στη δεκαετία του '90 (μετά τους G'n'R), την εποχή δηλαδή που το grunge σάρωσε τα πάντα. Αρκετά μεγαλύτεροι (ηλικιακά) πλέον επανασυνδέθηκαν, ετοιμάζονται για συναυλίες και παρουσιάζουν τη νέα τους δουλειά με τίτλο Devil's Paradise (η οποία είναι λίγο... αδιάφορη).

Για το τέλος, παραθέτω τους Viza. Το ξέρω ότι δεν ανήκουν σ'αυτήν την... ταμπέλα, αλλά είπα να τους προσθέσω κάπως κι αυτούς. Ο νέος δίσκος ονομάζεται Carnivalia και κυκλοφόρησαν σε βίντεο το ομότιτλο τραγούδι, που ανοίγει το δίσκο.

Playlist 20ης εβδομάδος του 2012

Δεν είχα τι να γράψω, οπότε είπα να παραθέσω τα άλμπουμ που άκουσα περισσότερο τη βδομάδα που μας πέρασε. ;-)

Tool - 10,000 days (2006)
Puscifer - Conditions Of My Parole (2011)
Queen - A Night at the Opera (1975)
Rush - Test For Echo (1996)
Rush - Counterparts (1993)
Nitrogods (2012)
Moonspell - Alpha Noir/Omega White (2012)
Creedence Clearwater Revival - Cosmo's Factory (1970)
Aspirin Rose - Stay In Your Hearts (2012)

Metal από τη Λευκορωσία!

Και το όνομα αυτών... Aspirin Rose. Mας έρχονται από το Μινσκ της Λευκορωσίας, παίζουν μοντέρνο metal και δεν ξέρω αν έχω ακούσει κάποιο άλλο σχήμα όχι μόνο από την εν λόγω χώρα, αλλά και από άλλα πρώην... σοβιέτ! Αυτοί οι τύποι πάντως και το CD (λόγω μικρής διάρκειας το λες και EP) με τίτλο Stay in Your Hearts που προσφάτως κυκλοφόρησαν μόνοι τους, μου έκαναν πολύ καλή εντύπωση. Κυρίως, επειδή δεν αναμασάνε τα ίδια και τα ίδια metalcore κλισέ. Αν και κει ανήκουν, τα ταιριαστά πλήκτρα (άλλοτε ως συμφωνικό υπόβαθρο, άλλοτε επηρεασμένα από ηλεκτρονική μουσική) και οι διφωνίες καθαρών και άγριων φωνητικών εμπλουτίζουν έξυπνα και όμορφα το τελικό σύνολο. Σ'αυτά τα συμφωνικά σημεία, να πούμε ότι θυμίζουν λίγο Bleeding Through, αλλά σε πιο mid-tempo ταχύτητες. Το ίδιο το γκρουπ παρέχει το δίσκο τους προς δωρεάν κατέβασμα!

κατεβάστε από mediafire

γνωρίστε/ακούστε τους στο facebook.com/aspirinroseband

Ό,τι καλό παίρνεις από το διάβασμα, πρέπει να ενισχυθεί και να διαμορφωθεί από συζητήσεις με άλλους ανθρώπους.

Φίλιπ Ροθ, Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή

Halestorm

Εντάξει, δεν προλαβαίνουμε να ακούμε τα πάντα και να μαθαίνουμε για τα πάντα, ειδικά όσον αφορά τα νέα συγκροτήματα. Όταν όμως ένα τέτοιο αρχίσει και έχει επιτυχία, κάτι θα πάρει το αυτί μας. Αλλά όταν κυκλοφορήσει το δεύτερό του άλμπουμ με τίτλο The Strange Case of..., τότε θα πρέπει να το ρίξω μια ματιά/αυτιά. Και όταν η όμορφη τραγουδίστρια δεν είναι άλλη μια γοτθική περίπτωση με υψίφωνο ρεπερτόριο (π.χ. ούτε Evanesence ούτε Nightwish) αλλά απλά μια τύπισσα που ροκάρει και διασκευάζει πετυχημένα τα "Out ta get me" (GnR) και "Slave to the grind" (Skid Row), νομίζω βρέθηκα μέσα στο στοιχείο μου. Οι Halestorm παίζουν μοντέρνο hard-rock (πείτε και το alternative metal, δεν μας ενδιαφέρει) το οποίο ξεχωρίζει χάρη στην frontwoman Lzzy Hale, που φαίνεται να έχει αντιγράψει αρκετές από τις κινήσεις του Sebastian Bach. Παρακάτω δείτε/ακούστε το βίντεο για το τραγούδι Love Bites (So Do I) που ανοίγει το άλμπουμ. Κι αν ο ντράμερ σάς φανεί τόσο ποζεράς όσο φάνηκε σε μένα, να ξέρετε ότι λέγεται Arejay Hale και είναι ο αδερφός της τραγουδίστριας, κάνει δηλαδή ό,τι θέλει στο δικό του συγκρότημα! Ελπίζω μόνο να μην παγιδευθούν στο ίματζ τους. Και εγώ ελπίζω να μην πορώθηκα μόνο και μόνο επειδή με συνεπήρε η εικόνα!

Βελιγράδι και Metallica, γιοκ!

Σήμερα (σε λίγη ώρα δηλαδή) ανεβαίνουν στη σκηνή οι Metallica στο Βελιγράδι και ανάμεσα στο 20 κομμάτια του live, παίζουν ολόκληρο το Black Album. Ήξερα από καιρό για αυτό το live. Το θέμα είναι ότι μόλις τώρα ανακάλυψα ότι θα έχουν support τους Machine Head και τους Gojira! Και όλα αυτά με το φθηνό εισιτήριο να έχει 3300 δηνάρια = 29 ευρώ! Και ρωτάω τώρα: πώς τα κατάφερα και ξέμεινα εδώ στην Κοζάνη; Τι έχουμε πάθει αυτόν τον καιρό και δεν ενημερωνόμαστε και δεν οργανωνόμαστε καλύτερα; Άντε να ξυπνάμε λίγο...

Nitrogods

Βάζουμε στο σέικερ μια πρώτη δόση από heavy metal και rock 'n' roll τύπου Motorhead, προσθέτουμε λίγο hard-rock τύπου Guns N'Roses εποχής "Appetite for destruction", ανακατεύουμε καλά και βγάζουμε τους γερμανούς... Nitrogods! Ο Henny Wolter, πρώην κιθαρίστας των Primal Fear, αποφάσισε να φτιάξει το δικό του σχήμα παίζοντας αυτό που γουστάρει περισσότερο. Και μαζί του, γουστάρουμε και εμείς! Δείτε/ακούστε παρακάτω το βίντεο του τραγουδιού Zombietrain.

www.nitrogods.de

Bloody elections

Αφήνοντας κατά μέρος το νόημα των τραγουδιών, παρουσιάζουμε λίγα τραγούδια που οι τίτλοι τους δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ταιριαστοί με τις αυριανές εκλογές. Open your eyes φωνάζουν οι Guano Apes στο ομότιτλο τραγούδι, όπως κι οι Fear Factory στο ρεφραίν του Archetype, μήπως και ανοίξουμε τα γκαβά μας. Μην μασάτε από την Propaganda λένε οι Sepultura και ο Serj Tankian μας θυμίζει να μην ξαναψηφίσουμε τους "πεθαμένους" (Elect the Dead). Ο τίτλος του πασίγνωστου τραγουδιού της Patti Smith τα λέει όλα: People Have the Power. Συμφωνούν και οι Bad Religion που μας τραγουδούν You Are (the Government). Όσοι αντιδραστικοί, θυμηθείτε, δυστυχώς, ότι δεν μπορούμε να πούμε My Vote Is Blank, που λένε οι Mushroom River Band. Και αν θέλετε να τα χώσετε σε κάποιον, μπορούν να σας βοηθήσουν οι M.O.D. με το Bullshit Politics!