Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Κυκλοφορίες που είδαμε με άλλο μάτι!

Μεγάλος ντόρος με την αλλαγή στο μουσικό ύφος στο νέο άλμπουμ των Haunted με τίτλο Unseen, οπότε είπαμε να θυμηθούμε μερικά ανάλογα παραδείγματα του παρελθόντος, μέσα από τις δικές μας αναμνήσεις. Δηλ. δίσκοι που σόκαραν τους οπαδούς τους, ή ανέτρεψαν τα εώς τότε δεδομένα, ή αλλιώς δίσκοι που έδωσαν άλλη ώθηση σε κάποια γκρουπ και κατέστρεψαν κάποια άλλα!

Morgoth - Feel Sorry for the Fanatic (1996)
Οι Γερμανοί death-metallers είχαν φτιάξει τον κύκλο τους με τα δύο ενδιαφέροντα πρώτα άλμπουμ τους. Μετά ήρθε το τρίτο που ήταν... κάτι άλλο! Το ότι το συγκρότημα διαλύθηκε λίγο αργότερα, μάλλον κάτι λέει αυτό από μόνο του!

Metallica - Load (1996)
Η αλλαγή στο πιο γνωστό συγκρότημα του πλανήτη ήρθε το 1996 και έκανε κόσμο και κοσμάκη να μιλάνε γι'αυτούς. Είτε καλά, είτε όχι. Όλα αυτά είναι γνωστά σε όλους, οπότε πάμε παρακάτω.

Paradise Lost - Host (1999)
Σε κάθε τους άλμπουμ οι βρετανοί Paradise Lost άλλαζαν τον ήχο τους και κάνανε ένα διαφορετικό βήμα. Το '99 με το άλμπουμ "Host" όμως άλλαξαν μόνοι τους κατηγορία, παρουσιάζοντας ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο. Ένα ενδιαφέρον άλμπουμ για τους φίλους των Depeche Mode, αλλά μια ταφόπλακα για μεγάλη μερίδα των metal-οπαδών τους. Επανήλθαν μετά σε κιθαριστικά άλμπουμ, αλλά ουσιαστικά έχουν ξεκόψει από την προηγούμενη και πιο μεταλλική δεκαετία τους.

Kreator - Endorama (1999)
Απιστεύτου αλλαγή είχαμε (πάλι το '99;) με τους deutsche-thrashers Kreator και το γοτθικού περιεχομένου αλμπουμ που λεγόταν "Endorama". Όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται, όμως, εμένα αυτό το CD μ'αρέσει αρκετά. Δεν είναι οι Kreator που μεγαλώσαμε, είναι όμως αλμπουμάρα! Λίγο στεναχωρήθηκαν οι οπαδοί τους, αφού αμέσως μετά επέστρεψαν στο γνώριμο στυλάκι τους.

Amorphis - Elegy (1996)
Προξένησαν ενθουσιασμό με το "Tales of a thousand lakes" και το '96 όλοι περίμεναν κάτι ανάλογο. Έλα όμως που οι φιλανδοί είχαν άλλα σχέδια και το "Elegy" με καθαρά φωνητικά και ανατολίτικα στοιχεία ξίνησε πολλούς, άρεσε όμως σε ακόμα περισσότερους και αποτέλεσε την ευκαρία για να διευρύνει το συγκρότημα τον κύκλο του.

Και κάποια λιγότερα σοκαριστικά...

Entombed - Same Difference (1999)
Οι επίσης deathmetal-άδες και «αρχηγοί» της σουηδικής σκηνής Entombed άρχισαν σιγά-σιγά να αφήνουν το άγριο παρελθόν τους και να ενστερνίζονται τον ήχο death 'n' roll, το οποίο αυτοί δημιούργησαν. Το '99 βγήκε το "Same Difference" με το λογοπαίγνιο του τίτλου να δηλώνει απερίφραστα τη διαφορετική προσέγγιση της μπάντας στο ίδιο τους το στυλ. Είχε όμως μέτρια αποδοχή και σιγά-σιγά επέστρεψαν κι αυτοί με πιο... άγριες διαθέσεις.

Dark Tranquillity - Projector (1999)
Το "The Gallery" του 1995 έδειξε τις τεράστιες δυνατότητες της μπάντας. Στο "The Mind's I" παρουσιάνε το ίδιο στυλ αλλά με μ.ο. χρονική διάρκεια τα τρία λεπτά! Το '99 κυκλοφόρησαν το "Projector", στο οποίο αναζητούσαν μια μεγαλύτερη διεύρυνση στον ήχο τους, μειώνοντας αισθητά τις ταχύτητες και προσθέτοντας περισσότερη μελωδία απ'όση μπορούσε να δεχθεί ένας σκληροπυρηνικός οπαδός. Ο δίσκος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλύτερους του γκρουπ για τον υπογράφοντα, αλλά η πλειοψηφία του κοινού τους δεν το υποδέχθηκε και πολύ θετικά. Η επιστροφή στο γνώριμο μουσικό τους ύφος έγινε αμέσως, στο επόμενο κιόλας άλμπουμ.

Megadeth - Risk (1999)
Οι Megadeth είχαν αρχίσει σιγά-σιγά να απομακρύνονται από τον γνώριμο thrash/speed metal ήχο, αλλά το 1999 το παράκαναν! (Κάτι πρέπει να είχε το νερό, δεν εξηγείται γιατί οι περισσότερες αλλαγές που γράφουμε εδώ, πέντε τον αριθμό, έγιναν το '99!) Ανέμπνευστο και εντελώς άνευρο άλμπουμ, το "Risk" έκανε τους οπαδούς τους να στραβώσουν τα μούτρα τους και ρωτήσουν: «μα καλά, τι πάθανε κι αυτοί; Ακολουθάνε την πτώση των Metallica;» Τα επόμενα χρόνια πάντως επιστρέψανε δυναμικά στο γνώριμο ύφος, διανύοντας μια αξιοπρόσεκτη και ενδιαφέρουσα δεκαετία. Πολύ μακριά από τις επιτυχίες του παρελθόντος όμως.

Pyogenesis - Twinaleblood (1995)
Άγνωστοι στο ευρύ κοινό, θυμάμαι απλά να τους διασύρουν τα εγχώρια μεταλλικά έντυπα με την αλλαγή στο μουσικό τους ύφος: από το metal που έγιναν (σχετικώς) γνωστοί σε μία μίξη γκόθικ-ποπ! Δεν χρειάζεται να ασχοληθείτε μαζί τους.

Anathema - Alternative 4 (1998)
Και μια αλλαγή που έκανε τη διαφορά: το "Alternative 4" έκανε τους Anathema πασίγνωστους στη χώρα μας και αποτέλεσε την ουσιαστική αφετηρία της δεύτερης φάσης της καριέρας του συγκροτήματος. Μπορεί να υπάρχουν άτομα που γουστάρουν ακόμα την doom-metal εποχή τους, τώρα όμως πρόκειται για ένα διαφορετικό συγκρότημα. Το ότι παίζουν όμως ακόμα το "A Dying Wish" στις συναυλίες τους, δείχνει ότι δεν αποποιούνται πλήρως το παρελθόν τους.

2 σχόλια:

Chris Z. είπε...

Λίγο με νοιάζει τι γράφει ο τύπος, ο καλύτερος κριτής είναι το αυτί μου. Το άτιμο το Unseen το ακούω κάθε μέρα. Και ενώ τα πρώτα τους τα λατρεύω και τα τελευταία τους δεν με κέρδισαν, ετούτο νομίζω πως είναι πολύ καλό. Το άτιμο…

zisis είπε...

Ίσως με τον επόμενο δίσκο τους, εκτιμήσουμε περισσότερο αυτόν! Συμφωνώ ότι το άλμπουμ είναι καλό, είναι σίγουρο πολύ διαφορετικό.