Club Eightball, Θεσσαλονίκη, 4 Μαρτίου 2012
support: Rafferty Rules, One Last Breathe
Τραγικότατη προσέλευση κόσμου! Κάτι παραπάνω από οικογενειακή συγκέντρωση ήταν το βράδυ της Κυριακής στο H/C live: 60 άτομα; Ίσως λίγο παραπάνω! Τα συγκροτήματα της πόλης να μαζέψεις μόνο, γεμίζεις το μαγαζί. Τι να λέμε τώρα...
Οπότε θα αναφερθώ σε λίγα πράματα. Ξεκινώ από τη μουσική έκπληξη της βραδιάς που ήταν η εμφάνιση των Rafferty Rules. Το γκρουπ κάνει ένα reboot της καριέρας του, έχει αποκτήσει πλέον απίστευτη τεχνική κατάρτιση, έχει έναν φοβερό frontman και παίζει μοντέρνο μέταλ, έτσι απλά! Αυτό που χρειάζεται πλέον είναι πολλά live για να αποτυπωθεί στη μνήμη του μεταλικού κόσμου, ακόμα και ως support οποιουδήποτε μεγάλου (και καλά) γκρουπ. Όταν κυκλοφορήσει το νέο τους CD, μην το χάσετε!
Όσον αφορά τους ολλανδούς headliners; Ανέβηκαν στο σανίδι και μας ταρακούνησαν όπως έπρεπε. Ο επικοινωνιακός τραγουδιστής προσπαθούσε συνεχώς να κινητοποιήσει το λιγοστό κόσμο και σιγά-σιγά τα κατάφερε. Παίξανε κάτι λιγότερο από μια ώρα, αλλά δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις γι'αυτό. Αφού κι ο Όμηρος ξέδωσε και έπιασε το μικρόφωνο, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε παραπάνω από πετυχημένη την παρουσία τους. Τραγούδια; Όλα τα γνωστά: Rise or Die, Sons of a Dying World, The New Hate, Sound of Survival, Day of the Scorpio, Stop at Nothing, δύο καινούρια και άλλα.
Πριν το live, σκεφτόμουνα να κράξω τους διοργανωτές για τα €3 παραπάνω στην τιμή σε σχέση με την Αθήνα, αλλά στο τέλος είπα χαλάλι, ας μαζέψουν λίγο παραπάνω φράγκα, μήπως και συνεχίσουν να φέρνουν γκρουπ από τα μέρη μας που τους βλέπουν... τρεις κι ο κούκος! Until next time...
Υ.Γ.: Βραδιά με... γαϊδουράκια και αναπωλήσεις: μα καλά, παίζουν ακόμα Rasmus?! Και ο φίλτατος άγνωστος που με χαιρέτησε, ποιος ήταν;! Χαιρετισμούς και στην Αλεξία.
support: Rafferty Rules, One Last Breathe
Τραγικότατη προσέλευση κόσμου! Κάτι παραπάνω από οικογενειακή συγκέντρωση ήταν το βράδυ της Κυριακής στο H/C live: 60 άτομα; Ίσως λίγο παραπάνω! Τα συγκροτήματα της πόλης να μαζέψεις μόνο, γεμίζεις το μαγαζί. Τι να λέμε τώρα...
Οπότε θα αναφερθώ σε λίγα πράματα. Ξεκινώ από τη μουσική έκπληξη της βραδιάς που ήταν η εμφάνιση των Rafferty Rules. Το γκρουπ κάνει ένα reboot της καριέρας του, έχει αποκτήσει πλέον απίστευτη τεχνική κατάρτιση, έχει έναν φοβερό frontman και παίζει μοντέρνο μέταλ, έτσι απλά! Αυτό που χρειάζεται πλέον είναι πολλά live για να αποτυπωθεί στη μνήμη του μεταλικού κόσμου, ακόμα και ως support οποιουδήποτε μεγάλου (και καλά) γκρουπ. Όταν κυκλοφορήσει το νέο τους CD, μην το χάσετε!
Όσον αφορά τους ολλανδούς headliners; Ανέβηκαν στο σανίδι και μας ταρακούνησαν όπως έπρεπε. Ο επικοινωνιακός τραγουδιστής προσπαθούσε συνεχώς να κινητοποιήσει το λιγοστό κόσμο και σιγά-σιγά τα κατάφερε. Παίξανε κάτι λιγότερο από μια ώρα, αλλά δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις γι'αυτό. Αφού κι ο Όμηρος ξέδωσε και έπιασε το μικρόφωνο, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε παραπάνω από πετυχημένη την παρουσία τους. Τραγούδια; Όλα τα γνωστά: Rise or Die, Sons of a Dying World, The New Hate, Sound of Survival, Day of the Scorpio, Stop at Nothing, δύο καινούρια και άλλα.
Πριν το live, σκεφτόμουνα να κράξω τους διοργανωτές για τα €3 παραπάνω στην τιμή σε σχέση με την Αθήνα, αλλά στο τέλος είπα χαλάλι, ας μαζέψουν λίγο παραπάνω φράγκα, μήπως και συνεχίσουν να φέρνουν γκρουπ από τα μέρη μας που τους βλέπουν... τρεις κι ο κούκος! Until next time...
Υ.Γ.: Βραδιά με... γαϊδουράκια και αναπωλήσεις: μα καλά, παίζουν ακόμα Rasmus?! Και ο φίλτατος άγνωστος που με χαιρέτησε, ποιος ήταν;! Χαιρετισμούς και στην Αλεξία.
