Exodus, Obituary, Heathen, Homo Iratus
Μύλος, Θεσσαλονίκη, 8 Ιουνίου 2012
Κάτι σαν μίνι thrash/death φεστιβάλ! Τζάμπα-πράμα το τριαντάευρο (για τέτοια ονόματα που ήρθαν μάλιστα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού)! Και τι έγινε; Αυτό που λένε στο διάσημο ρεφραίν τους οι Exodus!
Murder in the front row
Crowd begins to bang
And there's blood upon the stage
Bang you head against the stage
And metal takes its price
Bonded by blood
Σκεφτόμασταν όμως πώς θα την παλέψουμε τόσες ώρες εκεί μέσα καλοκαιριάτικα. Ο Μύλος αποδείχθηκε ό,τι πρέπει χώρος για live, αφού και καλή θέα είχαμε προς τη σκηνή και δούλευαν καλά τα κλιματιστικά και ο εξαερισμός. Πάντως death/thrash συναυλία με τραπέζια (αριστερά/δεξιά) και καναπέδες (στα πίσω) πρώτη φορά είδα! Άσχετο: αναρωτιέμαι ποια ήταν η τελευταία φορά που πήγα σε συναυλία στο Μύλο... Να'ταν το 2003;
Ήχος; Καλούτσικος. Στους Obituary ο ήχος άγγιξε την τελειότητα! Στους Heathen, οι κιθάρες στην τσίτα, τα φωνητικά πιο πίσω και σε σημεία χαμένα, λες και έφταιγε το μικρόφωνο. Ο Tardy απέδειξε ότι δεν ήταν αυτό το θέμα! Οι Exodus είχαν το ίδιο θέμα με τους Heathen. Το ότι στην πορεία βελτιώθηκε ο ήχος σημαίνει ότι είτε ρύθμισαν καλύτερα τις στάθμες είτε απλά συνήθισαν τα αυτιά μας!
Κόσμος; Από προσέλευση καλούτσικα πράματα, γύρω στα 400-500 άτομα (αν όχι περισσότερα). Αλλά εκεί που έπαθα πλάκα ήταν από τη συμμετοχή. Ο κόσμος χτυπιόταν συνέχεια, circle pits και stage diving όλη την ώρα, από την πρώτη νότα των Heathen μέχρι την τελευταία των Exodus, που αυτή (η τελευταία νότα) ήρθε γύρω στις 2 τη νύχτα! Για να τα πάρουμε με τη σειρά...
Heathen
Το κρυμμένο και πρόωρα εξαφανισμένο thrash διαμάντι του Bay Area επανήλθε στο προσκήνιο και ξεκίνησε την φετινή ευρωπαϊκή του περιοδεία από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν δεμένοι και πολύ καλά μουσικά καταρτισμένοι (αυτό έλειπε, να μην ήταν). Ο επικοινωνιακός τραγουδιστής τα έβγαλε πέρα με τις ψηλές νότες του παρελθόντος. Είχαν κάποια τεχνικά προβλήματα με κυριότερο θέμα το μικρόφωνο (που είπαμε και άνωθεν). Ο κιθαρίστας Lee Altus έκανε την πρώτη του βάρδια. Τα μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια τους δεν κούρασαν τον κόσμο. Αντιθέτως, αυτοί τους τιμήσανε με αρκετό... ξύλο σε όλη τη διάρκεια του σετ!
Heathen setlist
Obituary
Το μεγάλο μου απωθημένο! Επαγγελματίες, με τέλειο ήχο, μία μόνο κιθάρα, τα σόλο πήγαν περίπατο (ειδικά τα χαρακτηριστικά στα "Find the Arise" και "Slowly we rot", αν και όπως λέει ο Όμηρος: δεν χρειάζεται!), και έναν frontman από άλλη... ήπειρο! Έπιασε και τις μπακέτες και κοπάνησε τα τομ ταυτόχρονα με τον αδερφό του στα "Slow death" και "Blood to give"! Μόνο ενθουσιασμό μας προξένησαν οι τύποι από τη Φλόριντα. Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν τα πράματα αν τους βλέπαμε πάνω στην ακμή τους, μέσα στη δεκαετία του '90! Το μόνο αρνητικό: παίξανε γύρω στη μία ώρα. Έτσι απότομα όπως ξεκίνησαν, έτσι και τελείωσαν, χωρίς encore. Άνετα (και ξεκούραστα) θα μπορούσαν να προσθέσουν δυο-τρία τραγούδια ακόμα! Τίμησαν και τους Celtic Frost με τη νέα διασκευή στο "Dethroned Emperor" που παίζουν τα τελευταία χρόνια.
Obituary setlist
Exodus
Ξεκίνημα με "The last act of defiance";! (Δεν περιγράφω άλλο!) Αλλαξοκωλιές: ο παλιός κιθαρίστας Rick Hunolt επιστρέφει στο γκρουπ στη θέση του Gary Holt, που αναπληρώνει τον Jeff Hanneman στους Slayer και ο Lee Altus, που έχει τη θέση του Hunolt, στη δεύτερη βάρδιά του! Πέρα από την πλάκα, εντύπωση προκάλεσε το ότι ο Altus τραγουδούσε όλα τα λόγια και φαινόταν να γουστάρει περισσότερο ακόμα και από τη δικιά του μπάντα! Ο τραγουδιστής Rob Dukes σχολίαζε και έδινε πόντους respect-οσύνης(!) σε όσους έκαναν σωστό stagediving (βουτιά με φόρα και τα πόδια ψηλά) και σχολίαζε αρνητικά όσους απλά βουτούσαν λες και... μπαίνανε σε πισίνα. Πράγμα δύσκολο όμως με το κοινό να κάνει ατελείωτα circle pits και τα περισσότερο stagedivings που έχω δει στη ζωή μου! Στα τραγούδια, δε, του πρώτου τους δίσκου... μόνο χαμός! Ως και το μικρόφωνο πήρανε από τον Dukes για να φωνάξουνε μαζί του στα "Metal command" και το ρεφραίν του "Bonded by blood", φυσικά! Γιατί δεν παίξανε τραγούδια από τους νέους τους δίσκους; Ίσως επειδή λείπει ο Holt, ίσως επειδή δεν πρόλαβε να τα μάθει ο Hunolt, ποιος ξέρει; Και ποιος νοιάζεται; Ο κόσμος πήγε εκεί για να απολαύσει τα κλασικά τους τραγούδια και αυτό έκανε. Τέλος.
Exodus setlist
Μύλος, Θεσσαλονίκη, 8 Ιουνίου 2012
Κάτι σαν μίνι thrash/death φεστιβάλ! Τζάμπα-πράμα το τριαντάευρο (για τέτοια ονόματα που ήρθαν μάλιστα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού)! Και τι έγινε; Αυτό που λένε στο διάσημο ρεφραίν τους οι Exodus!
Crowd begins to bang
And there's blood upon the stage
Bang you head against the stage
And metal takes its price
Bonded by blood
Σκεφτόμασταν όμως πώς θα την παλέψουμε τόσες ώρες εκεί μέσα καλοκαιριάτικα. Ο Μύλος αποδείχθηκε ό,τι πρέπει χώρος για live, αφού και καλή θέα είχαμε προς τη σκηνή και δούλευαν καλά τα κλιματιστικά και ο εξαερισμός. Πάντως death/thrash συναυλία με τραπέζια (αριστερά/δεξιά) και καναπέδες (στα πίσω) πρώτη φορά είδα! Άσχετο: αναρωτιέμαι ποια ήταν η τελευταία φορά που πήγα σε συναυλία στο Μύλο... Να'ταν το 2003;
Ήχος; Καλούτσικος. Στους Obituary ο ήχος άγγιξε την τελειότητα! Στους Heathen, οι κιθάρες στην τσίτα, τα φωνητικά πιο πίσω και σε σημεία χαμένα, λες και έφταιγε το μικρόφωνο. Ο Tardy απέδειξε ότι δεν ήταν αυτό το θέμα! Οι Exodus είχαν το ίδιο θέμα με τους Heathen. Το ότι στην πορεία βελτιώθηκε ο ήχος σημαίνει ότι είτε ρύθμισαν καλύτερα τις στάθμες είτε απλά συνήθισαν τα αυτιά μας!
Κόσμος; Από προσέλευση καλούτσικα πράματα, γύρω στα 400-500 άτομα (αν όχι περισσότερα). Αλλά εκεί που έπαθα πλάκα ήταν από τη συμμετοχή. Ο κόσμος χτυπιόταν συνέχεια, circle pits και stage diving όλη την ώρα, από την πρώτη νότα των Heathen μέχρι την τελευταία των Exodus, που αυτή (η τελευταία νότα) ήρθε γύρω στις 2 τη νύχτα! Για να τα πάρουμε με τη σειρά...
Heathen
Το κρυμμένο και πρόωρα εξαφανισμένο thrash διαμάντι του Bay Area επανήλθε στο προσκήνιο και ξεκίνησε την φετινή ευρωπαϊκή του περιοδεία από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν δεμένοι και πολύ καλά μουσικά καταρτισμένοι (αυτό έλειπε, να μην ήταν). Ο επικοινωνιακός τραγουδιστής τα έβγαλε πέρα με τις ψηλές νότες του παρελθόντος. Είχαν κάποια τεχνικά προβλήματα με κυριότερο θέμα το μικρόφωνο (που είπαμε και άνωθεν). Ο κιθαρίστας Lee Altus έκανε την πρώτη του βάρδια. Τα μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια τους δεν κούρασαν τον κόσμο. Αντιθέτως, αυτοί τους τιμήσανε με αρκετό... ξύλο σε όλη τη διάρκεια του σετ!
Heathen setlist
Obituary
Το μεγάλο μου απωθημένο! Επαγγελματίες, με τέλειο ήχο, μία μόνο κιθάρα, τα σόλο πήγαν περίπατο (ειδικά τα χαρακτηριστικά στα "Find the Arise" και "Slowly we rot", αν και όπως λέει ο Όμηρος: δεν χρειάζεται!), και έναν frontman από άλλη... ήπειρο! Έπιασε και τις μπακέτες και κοπάνησε τα τομ ταυτόχρονα με τον αδερφό του στα "Slow death" και "Blood to give"! Μόνο ενθουσιασμό μας προξένησαν οι τύποι από τη Φλόριντα. Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν τα πράματα αν τους βλέπαμε πάνω στην ακμή τους, μέσα στη δεκαετία του '90! Το μόνο αρνητικό: παίξανε γύρω στη μία ώρα. Έτσι απότομα όπως ξεκίνησαν, έτσι και τελείωσαν, χωρίς encore. Άνετα (και ξεκούραστα) θα μπορούσαν να προσθέσουν δυο-τρία τραγούδια ακόμα! Τίμησαν και τους Celtic Frost με τη νέα διασκευή στο "Dethroned Emperor" που παίζουν τα τελευταία χρόνια.
Obituary setlist
Exodus
Ξεκίνημα με "The last act of defiance";! (Δεν περιγράφω άλλο!) Αλλαξοκωλιές: ο παλιός κιθαρίστας Rick Hunolt επιστρέφει στο γκρουπ στη θέση του Gary Holt, που αναπληρώνει τον Jeff Hanneman στους Slayer και ο Lee Altus, που έχει τη θέση του Hunolt, στη δεύτερη βάρδιά του! Πέρα από την πλάκα, εντύπωση προκάλεσε το ότι ο Altus τραγουδούσε όλα τα λόγια και φαινόταν να γουστάρει περισσότερο ακόμα και από τη δικιά του μπάντα! Ο τραγουδιστής Rob Dukes σχολίαζε και έδινε πόντους respect-οσύνης(!) σε όσους έκαναν σωστό stagediving (βουτιά με φόρα και τα πόδια ψηλά) και σχολίαζε αρνητικά όσους απλά βουτούσαν λες και... μπαίνανε σε πισίνα. Πράγμα δύσκολο όμως με το κοινό να κάνει ατελείωτα circle pits και τα περισσότερο stagedivings που έχω δει στη ζωή μου! Στα τραγούδια, δε, του πρώτου τους δίσκου... μόνο χαμός! Ως και το μικρόφωνο πήρανε από τον Dukes για να φωνάξουνε μαζί του στα "Metal command" και το ρεφραίν του "Bonded by blood", φυσικά! Γιατί δεν παίξανε τραγούδια από τους νέους τους δίσκους; Ίσως επειδή λείπει ο Holt, ίσως επειδή δεν πρόλαβε να τα μάθει ο Hunolt, ποιος ξέρει; Και ποιος νοιάζεται; Ο κόσμος πήγε εκεί για να απολαύσει τα κλασικά τους τραγούδια και αυτό έκανε. Τέλος.
Exodus setlist
1 σχόλιο:
Μα πόσο γαμάτα ήταν ; Και προσυπογράφοντας το review σου, χάρηκα που είδα φάτσες απ' τα live του 2002-6 και κυρίως το Σήφη να μοιράζει αφισούλες... Μακάρι να έχουμε και ανάλογο χειμώνα!! Ο συνταξιδιώτης σου...
Δημοσίευση σχολίου