Δεν εννοούμε φυσικά άλμπουμ από γνωστούς σόλο κιθαρίστες/καριερίστες όπως Vai, Satriani κ.λ.π. Είπαμε να φτιάξουμε μια λίστα με τα ορχηστρικά άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει κιθαρίστες συγκροτημάτων, θέλοντας να επεκτείνουν την καριέρα τους ή να αποδείξουν κάτι άλλο; Ρωτάω εγώ τώρα...
Πιο γνωστός σε μας, ο James Murphy, είδε και απόειδε (αφού συμμετείχε στους Death, Obituary, Testament κλπ) και δεν στέριωσε πουθενά είπε να βγάλει τα δικά του σόλο άλμπουμ: "Convergence" (1996) και "Feeding the Machine" (1999), αν και το δεύτερο έχει κάποιες συμμετοχές τραγουδιστών.
Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και ο Andreas Kisser. Έκανε ένα διάλειμμα από τους Seps, πήρε και τον ντράμερ τους και κυκλοφόρησε το διπλό δισκάκι με τίτλο "Hubris I & II" (2009) στο οποίο παίζει σχεδόν τα πάντα και τραγουδάει σε αρκετά τραγούδια. Εκτός από ένα, το Em Busca Do Ouro στο οποίο δίνει τη φωνή του ένας παλαίμαχος βραζιλιάνος τραγουδιστής ο Zé Ramalho.
Ο Jeff Loomis των Nevermore έκανε ένα διάλειμμα και ηχογράφησε το δικό του σόλο άλμπουμ με τίτλο "Zero Order Phase" (2008) και νομίζεις ότι ακούς Nevermore χωρίς φωνητικά! Καλό αλμπουμάκι όμως.
Ο John Petrucci των Dream Theater δεν θα μπορούσε να απουσιάσει από τη λίστα μας. Το δικό του άλμπουμ λέγεται "Suspended Animation" (2005).
Ο βραζιλιάνος Kiko Loureiro των Angra παίζει καλύτερα κιθάρα απ' ό,τι μπάλα και τους άφησε για να βγάλει τα δικά του σόλο άλμπουμ: "No Gravity" (2005), "Universo Inverso" (2006) και "Fullblast" (2009).
Περισσότερο ακουστικές δουλειές με τη βοήθεια πιάνου και εγχόρδων, ο Jim Matheos των Fates Warning παρουσιάζει την... ελεγειακή πλευρά του στα άλμπουμ "First Impressions" (1993) και "Away With Words" (1999).
Ο Marty Friedman, πιο γνωστός από την πολύχρονη θητεία του στους Megadeth, μετοίκησε στο Τόκιο και εκεί έχει κυκλοφορήσει τα περισσότερα από τα δώδεκα άλμπουμ του!
Πιο γνωστός σε μας, ο James Murphy, είδε και απόειδε (αφού συμμετείχε στους Death, Obituary, Testament κλπ) και δεν στέριωσε πουθενά είπε να βγάλει τα δικά του σόλο άλμπουμ: "Convergence" (1996) και "Feeding the Machine" (1999), αν και το δεύτερο έχει κάποιες συμμετοχές τραγουδιστών.
Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και ο Andreas Kisser. Έκανε ένα διάλειμμα από τους Seps, πήρε και τον ντράμερ τους και κυκλοφόρησε το διπλό δισκάκι με τίτλο "Hubris I & II" (2009) στο οποίο παίζει σχεδόν τα πάντα και τραγουδάει σε αρκετά τραγούδια. Εκτός από ένα, το Em Busca Do Ouro στο οποίο δίνει τη φωνή του ένας παλαίμαχος βραζιλιάνος τραγουδιστής ο Zé Ramalho.
Ο Jeff Loomis των Nevermore έκανε ένα διάλειμμα και ηχογράφησε το δικό του σόλο άλμπουμ με τίτλο "Zero Order Phase" (2008) και νομίζεις ότι ακούς Nevermore χωρίς φωνητικά! Καλό αλμπουμάκι όμως.
Ο John Petrucci των Dream Theater δεν θα μπορούσε να απουσιάσει από τη λίστα μας. Το δικό του άλμπουμ λέγεται "Suspended Animation" (2005).
Ο βραζιλιάνος Kiko Loureiro των Angra παίζει καλύτερα κιθάρα απ' ό,τι μπάλα και τους άφησε για να βγάλει τα δικά του σόλο άλμπουμ: "No Gravity" (2005), "Universo Inverso" (2006) και "Fullblast" (2009).
Περισσότερο ακουστικές δουλειές με τη βοήθεια πιάνου και εγχόρδων, ο Jim Matheos των Fates Warning παρουσιάζει την... ελεγειακή πλευρά του στα άλμπουμ "First Impressions" (1993) και "Away With Words" (1999).
Ο Marty Friedman, πιο γνωστός από την πολύχρονη θητεία του στους Megadeth, μετοίκησε στο Τόκιο και εκεί έχει κυκλοφορήσει τα περισσότερα από τα δώδεκα άλμπουμ του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου