Καταρχάς, να πω ότι χθες είδαμε μια ευχάριστη και επαγγελματική παράσταση, η οποία μπορεί να μην «άρεσε» σε όλους, μας έκανε όμως να περάσουμε ένα ευχάριστο βράδυ σ' αυτή την πόλη. Για όσους δεν κατάλαβαν, μιλάμε για το έργο Μπαμπά, μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή.
Κατά κύριο λόγο όμως, θέλω να γράψω και να κράξω τους υπεύθυνους της διοργάνωσης, που δεν είναι άλλη από τη ΔΕΠΑΚ (ή, καλύτερα, ΔΕΦΑΚ, δηλ. "the fuck!"). Γιατί; Διότι αυτό που συνέβη χθες στο θεατράκι ήταν άνω ποταμών. Διότι κλείσαμε εισιτήριο μία βδομάδα νωρίτερα και το πληρώσαμε €22 για να κάτσουμε εν τέλη στα σκαλοπάτια! Διότι οι υπεύθυνοι της ΔΕΠΑΚ βρήκαν ευκαιρία να θησαυρίσουν. Όπως λέει και ο σοφός λαός, βρήκαμε παπά και είπαμε να θάψουμε και άλλους! Έχει το θεατράκι Α θέσεις; Κόβεις Α εισιτήρια, κύριε μου! Έχει ζήτηση η παράσταση; Κανονίζεις να γίνει και μια δεύτερη. Απλά είναι τα πράματα! Και στους υπολοίπους... λυπούμαστε πολύ. Να είχατε κλείσει εισιτήρια εξαρχής. Δεν κοιτάς να βάλεις δεκάδες (ή εκατοντάδες;) υπεράριθμους στο θεατράκι, με τον κόσμο να κάθεται όπου βρει (στα σκαλοπάτια, στα κάγκελα, μόνο στην πίστα που δεν κάτσαμε), άλλους να κρατάνε θέσεις για άτομα που ίσως έρθουν και να δημιουργείς στο τέλος το ερώτημα: Θα μας κρατήσει αυτό το κατασκεύασμα; Είναι κατασκευασμένο για τον συγκεκριμένο αριθμό θέσεων ή θα μάθουμε από πρώτο χέρι πώς είναι μια πτώση κερκίδας 10 μέτρων;
Λυπάμαι διότι για άλλη μια φορά δείξαμε ότι είμαστε χωριό! Και το κακό είναι ότι δε βλέπω φως στο τούνελ. Βλέπουμε συνολικά 3-4 παραστάσεις το χρόνο και στο τέλος δεν είμαστε στη θέση ούτε να τις ευχαριστηθούμε.
Κατά κύριο λόγο όμως, θέλω να γράψω και να κράξω τους υπεύθυνους της διοργάνωσης, που δεν είναι άλλη από τη ΔΕΠΑΚ (ή, καλύτερα, ΔΕΦΑΚ, δηλ. "the fuck!"). Γιατί; Διότι αυτό που συνέβη χθες στο θεατράκι ήταν άνω ποταμών. Διότι κλείσαμε εισιτήριο μία βδομάδα νωρίτερα και το πληρώσαμε €22 για να κάτσουμε εν τέλη στα σκαλοπάτια! Διότι οι υπεύθυνοι της ΔΕΠΑΚ βρήκαν ευκαιρία να θησαυρίσουν. Όπως λέει και ο σοφός λαός, βρήκαμε παπά και είπαμε να θάψουμε και άλλους! Έχει το θεατράκι Α θέσεις; Κόβεις Α εισιτήρια, κύριε μου! Έχει ζήτηση η παράσταση; Κανονίζεις να γίνει και μια δεύτερη. Απλά είναι τα πράματα! Και στους υπολοίπους... λυπούμαστε πολύ. Να είχατε κλείσει εισιτήρια εξαρχής. Δεν κοιτάς να βάλεις δεκάδες (ή εκατοντάδες;) υπεράριθμους στο θεατράκι, με τον κόσμο να κάθεται όπου βρει (στα σκαλοπάτια, στα κάγκελα, μόνο στην πίστα που δεν κάτσαμε), άλλους να κρατάνε θέσεις για άτομα που ίσως έρθουν και να δημιουργείς στο τέλος το ερώτημα: Θα μας κρατήσει αυτό το κατασκεύασμα; Είναι κατασκευασμένο για τον συγκεκριμένο αριθμό θέσεων ή θα μάθουμε από πρώτο χέρι πώς είναι μια πτώση κερκίδας 10 μέτρων;
Λυπάμαι διότι για άλλη μια φορά δείξαμε ότι είμαστε χωριό! Και το κακό είναι ότι δε βλέπω φως στο τούνελ. Βλέπουμε συνολικά 3-4 παραστάσεις το χρόνο και στο τέλος δεν είμαστε στη θέση ούτε να τις ευχαριστηθούμε.
1 σχόλιο:
Και να προσθέσω ένα σχόλιο στον εαυτό μου:
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αν προλάβαινα και έβρισκα νωρίτερα μια θέση, μπορεί να μην τα έγραφα αυτά. Και θα είχε μάλλον δίκιο.
Αλλά τελικά το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι να είμαστε σωστοί με τον εαυτό μας και με τους άλλους και να κοιτάμε να γινόμαστε καλύτεροι. Και αυτό ισχύει και για μένα φυσικά. Αλλιώς τι τη ζούμε αυτή τη ζωή;
Δημοσίευση σχολίου