Κοινώς παρονομαστής των νέων κυκλοφοριών... το thrash! Όπως και πέρυσι, το thrash φαίνεται να έχει επιστρέψει για τα καλά, αν και οι οπαδοί του είδους θα πουν ότι δεν έφυγε ποτέ από το προσκήνιο. Ίσως έγινε της μόδας ξανά.
Anthrax - Worship Music
8 χρόνια από την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά και 21 από την προηγούμενη δουλειά με τον Joey Belladonna στα φωνητικά. Η επιστροφή των
Anthrax είναι γεγονός με ένα πολύ καλό άλμπουμ, κιθαριστικά ριφ και τύμπανα εγγύηση από τον Charlie Benante. Τραγούδια χορταστικά με πολλές εναλλαγές στους ρυθμούς και ενδιαφέρων από την αρχή ως το τέλος. Από τα πιο πετυχημένα come-back, που θα ξετρελάνει τους οπαδούς τους αλλά και θα αρέσει επίσης στη νέα γενιά που δεν είχε ιδέα από Anthrax! Πολύ καλά στέκεται ο Belladona, αλλά έχω την αίσθηση ότι αυτά τα τραγούδια θα στέκονταν καλύτερα με τον John Bush στα φωνητικά. Αλλά μη δίνεται και πολλή σημασία σε μένα· απλά είμαι λίγο προκατειλημμένος υπέρ του Bush.
Channel Zero - Feed 'Em With A Brick 
Οι βετεράνοι Βέλγοι thrashers
Channel Zero επανέρχονται μετά από πολλά-πολλά χρόνια και με το δίσκο τους δείχνουν την αγάπη τους για το αμερικάνικο thrash της δυτικής ακτής. Και το δείχνουν πολύ καλά. Σίγουρα δεν αποτελεί κάποιο δίσκο ορόσημο, είναι όμως ένα άλμπουμ που έχει φτιαχτεί με προσοχή από βετεράνους που ξέρουν τη δουλειά τους.
Δείτε το βίντεο για το τραγούδι
Hot Summer.
Koma - La Maldicion Divina
Ισπανικό groove-άτο, thrash-ίζον και αρκέτα λάτιν συγκρότημα οι
Koma, οι οποίοι παρουσίασαν έναν ενδιαφέροντα δίσκο. Οι στίχοι στα ισπανικά και τα πνευστά δίνουν μια διαφορετική εικόνα, κάπως έθνικ, και ασυνήθιστα όμορφη. Δεν ξέρω τίποτα άλλο γι'αυτούς, δεν καταλαβαίνω ισπανικά, αλλά το άλμπουμ τους ακούγεται ανετότατα.
Δείτε το χαβαλετζίδικο βίντεο του
El Sonajero, αλλά καλύτερα ακούστε τα τραγούδια τους στο προφίλ τους στο μαϊσπέις, όπως το "
La Almohada Cervical" για να έχετε καλύτερη εικόνα.
(
myspace.com/grupokoma)
Ringworm - Scars
Παλαίμαχοι στο είδος, οι hardcore-thrashers
Ringworm βάζουν την υπογραφή τους σε ένα από τα πιο δυναμικά άλμπουμ της χρονιάς. Ανελέητο κοπάνημα, δυναμικοί ρυθμοί, μικρά σε διάρκεια τραγούδια, τι άλλο θέλει κανείς;
(
facebook.com/Ringworm)
Trivium - In Waves
Πολλές οι νέες μέταλ αμερικάνικες μπάντες που αγαπάνε τόσο πολύ Metallica που φαίνεται ακόμα και στα τραγούδια τους. Σ'αυτήν την κατηγορία έχω τοποθετήσει και τους
Trivium, που με νέο ντράμερ φέτος κυκλοφόρησαν το
In Waves, στο ίδιο μοτίβο με τα προηγούμενα: καλοπαιγμένο, καλογραμμένο, με καλή παραγωγή μοντέρνο μέταλ. Όλα είναι τόσο «καλά», κουνάς και το κεφάλι σου ρυθμικά και στο τέλος δεν σου μένει καμία γεύση πρωτοτυπίας.
Δείτε το βίντεο για το τραγούδι
Down from the Sky.
Evile - Five Serpent's Teeth
Στην παραπάνω κατηγορία μπορούμε να προσθέσουμε το βρετανικό συγκρότημα που ακούει στο όνομα
Evile, οι οποίοι κερδίζουν με το σπαθί τους την πρώτη θέση, λέμε τώρα. Όσοι ακούνε μανιωδώς "Master of Puppets" και "Ride the Lightning" μπορούν να κάνουν ένα διάλλειμα ακούγοντας τη νέα δουλειά των Evile, η οποία δεν θα έχει και μεγάλη διαφορά στα αυτιά τους από τα προαναφερθέντα αριστουργήματα. Προσθέστε και στοιχεία από Testament (ή κάποιο άλλο γκρουπ που θα σας έρθει στο κεφάλι) και έχετε «πιάσει» τη γενικότερη εικόνα. Χωρίς να είναι κακές οι συνθέσεις τους, μοιάζουν πολύ, μα πολύ με παλιούς Metallica. Θα αρέσει στους φίλους του thrash αλλά και σε όσους δεν έχουν κολλήματα (όπως εγώ) με συγκροτήματα που κοπιάρουν (πετυχημένα) έναν ήχο διάσημου συγκροτήματος.
Δείτε το βίντεο για το τραγούδι
Cult που γύρισαν για την προώθηση του άλμπουμ.
Πριν μπουν στο στούντιο οι σουηδοί Opeth, κάνανε ενέσεις σεβεντισίλας (70s-ίλας!) και ακούσανε όλη τη δισκογραφεία των Kansas, ELO, Camel, Blue Oyster Cult κ.ο.κ. Όταν βγήκαν, είχαν έτοιμο τον καλύτερο δίσκο-φόρο τιμής στο progressive rock των 70s που βγήκε σ'αυτή τη νέα χιλιετία. Ακόμα και το εξώφυλλο είναι κορυφή! Όσοι περιμένουν death-metal, καταιγιστικές κιθάρες και βοθρέ φωνητικά από το φετινό τους άλμπουμ με τίτλο Heritage, ας μείνουν μακριά. Δείτε/ακούστε το βίντεο για το τραγούδι The Devil's Orchard:
8 χρόνια από την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά και 21 από την προηγούμενη δουλειά με τον Joey Belladonna στα φωνητικά. Η επιστροφή των Anthrax είναι γεγονός με ένα πολύ καλό άλμπουμ, κιθαριστικά ριφ και τύμπανα εγγύηση από τον Charlie Benante. Τραγούδια χορταστικά με πολλές εναλλαγές στους ρυθμούς και ενδιαφέρων από την αρχή ως το τέλος. Από τα πιο πετυχημένα come-back, που θα ξετρελάνει τους οπαδούς τους αλλά και θα αρέσει επίσης στη νέα γενιά που δεν είχε ιδέα από Anthrax! Πολύ καλά στέκεται ο Belladona, αλλά έχω την αίσθηση ότι αυτά τα τραγούδια θα στέκονταν καλύτερα με τον John Bush στα φωνητικά. Αλλά μη δίνεται και πολλή σημασία σε μένα· απλά είμαι λίγο προκατειλημμένος υπέρ του Bush.
Οι βετεράνοι Βέλγοι thrashers Channel Zero επανέρχονται μετά από πολλά-πολλά χρόνια και με το δίσκο τους δείχνουν την αγάπη τους για το αμερικάνικο thrash της δυτικής ακτής. Και το δείχνουν πολύ καλά. Σίγουρα δεν αποτελεί κάποιο δίσκο ορόσημο, είναι όμως ένα άλμπουμ που έχει φτιαχτεί με προσοχή από βετεράνους που ξέρουν τη δουλειά τους.
Ισπανικό groove-άτο, thrash-ίζον και αρκέτα λάτιν συγκρότημα οι Koma, οι οποίοι παρουσίασαν έναν ενδιαφέροντα δίσκο. Οι στίχοι στα ισπανικά και τα πνευστά δίνουν μια διαφορετική εικόνα, κάπως έθνικ, και ασυνήθιστα όμορφη. Δεν ξέρω τίποτα άλλο γι'αυτούς, δεν καταλαβαίνω ισπανικά, αλλά το άλμπουμ τους ακούγεται ανετότατα.
Παλαίμαχοι στο είδος, οι hardcore-thrashers Ringworm βάζουν την υπογραφή τους σε ένα από τα πιο δυναμικά άλμπουμ της χρονιάς. Ανελέητο κοπάνημα, δυναμικοί ρυθμοί, μικρά σε διάρκεια τραγούδια, τι άλλο θέλει κανείς;
Πολλές οι νέες μέταλ αμερικάνικες μπάντες που αγαπάνε τόσο πολύ Metallica που φαίνεται ακόμα και στα τραγούδια τους. Σ'αυτήν την κατηγορία έχω τοποθετήσει και τους Trivium, που με νέο ντράμερ φέτος κυκλοφόρησαν το In Waves, στο ίδιο μοτίβο με τα προηγούμενα: καλοπαιγμένο, καλογραμμένο, με καλή παραγωγή μοντέρνο μέταλ. Όλα είναι τόσο «καλά», κουνάς και το κεφάλι σου ρυθμικά και στο τέλος δεν σου μένει καμία γεύση πρωτοτυπίας.
Στην παραπάνω κατηγορία μπορούμε να προσθέσουμε το βρετανικό συγκρότημα που ακούει στο όνομα Evile, οι οποίοι κερδίζουν με το σπαθί τους την πρώτη θέση, λέμε τώρα. Όσοι ακούνε μανιωδώς "Master of Puppets" και "Ride the Lightning" μπορούν να κάνουν ένα διάλλειμα ακούγοντας τη νέα δουλειά των Evile, η οποία δεν θα έχει και μεγάλη διαφορά στα αυτιά τους από τα προαναφερθέντα αριστουργήματα. Προσθέστε και στοιχεία από Testament (ή κάποιο άλλο γκρουπ που θα σας έρθει στο κεφάλι) και έχετε «πιάσει» τη γενικότερη εικόνα. Χωρίς να είναι κακές οι συνθέσεις τους, μοιάζουν πολύ, μα πολύ με παλιούς Metallica. Θα αρέσει στους φίλους του thrash αλλά και σε όσους δεν έχουν κολλήματα (όπως εγώ) με συγκροτήματα που κοπιάρουν (πετυχημένα) έναν ήχο διάσημου συγκροτήματος. 
