Ένας παπάς αποφάσισε ότι μια επίδειξη θα έδινε άλλη βαρύτητα στο κυριακάτικο κήρυγμα, γι' αυτό έβαλε τέσσερα σκουλήκια σε τέσσερα μπουκάλια:
- το πρώτο σκουλήκι σε μπουκάλι που περιείχε οινόπνευμα
- το δεύτερο σκουλήκι σε μπουκάλι που περιείχε καπνό
- το τρίτο σκουλήκι σε μπουκάλι που περιείχε σπέρμα
- και το τέταρτο σκουλήκι σε μπουκάλι που περιείχε καθαρό νερό.
Στο τέλος του κηρύγματός του, ο παπάς δίνει τα αποτελέσμα της διαδικασίας αυτής:
Το σκουλήκι, που τοποθετήθηκε στο μπουκάλι του αλκοόλ, πέθανε.
Το σκουλήκι, που τοποθετήθηκε στο μπουκάλι του καπνού, πέθανε.
Το σκουλήκι, που τοποθετήθηκε στο μπουκάλι με το σπέρμα, πέθανε.
Μόνο αυτό μόνο που τοποθετήθηκε μέσα στο καθαρό νερό έζησε.
Ο παπάς απευθυνόμενος στο εκκλησίασμα ρώτησε: «Ποιο είναι λοιπόν το ηθικό δίδαγμα από αυτήν την παραβολή;»
Μια γριούλα τότε από το βάθος της εκκλησίας αναφωνεί:
«Όσο πίνουμε, καπνίζουμε και πηδιόμαστε, δε θα πιάσουμε σκουλήκια»!!!